- 1/3
- Następne
Od kilku lat krzewy iglaste są niezwykle popularnymi roślinami ozdobnymi, chętnie sadzonymi w ogrodach, parkach i na terenach zieleni miejskiej. Ich różnorodność odmianowa daje duże możliwości aranżacji zarówno dużego ogrodu jak i małej działki. Spośród licznych propozycji hodowców, na uwagę zasługują między innymi niezwykle atrakcyjne formy pienne. Ich zaletą jest oryginalny wygląd, kompaktowy rozmiar oraz możliwość uprawy w pojemnikach.
Opieka nad iglakami szczepionymi na pniu
Decydując się na uprawę miniaturowych drzewek iglastych, musimy jednak pamiętać, że są one bardziej delikatne niż gatunek i wymagają więcej troski. Największym zagrożeniem jest dla nich niska temperatura, przy której są narażone na przemarzanie, szczególnie w miejscu szczepienia. Z tego względu w pierwszych latach po posadzeniu, iglaste formy pienne warto zabezpieczać przed zimą nawet wtedy, gdy zaszczepiony na pniu gatunek jest z natury odporny na niskie temperatury. Iglaki szczepione na pniu, dla zachowania ładnego kształtu korony, wymagają czasem także przycinania (z wyjątkiem naturalnie kulistych odmian karłowych).
Tworzenie piennych form iglaków
Formy pienne roślin iglastych powstają w wyniku szczepienia, które jest jednym ze sposobów ich rozmnażania. Odmiany szlachetne, z których pozyskiwane są formy pienne, szczepi się najczęściej na podkładce tego samego lub pokrewnego gatunku. Podkładka stanowi pień drzewka i po zaszczepieniu na niej odmiany szlachetnej, więcej już nie przyrasta na wysokość, powiększając jedynie swoją grubość.
Szczepienie roślin, a w szczególności gatunków iglastych, jest zadaniem trudnym i wymagającym wprawy oraz doświadczenia, dlatego miniaturowe drzewka kupuje się najczęściej w szkółkach lub centrach ogrodniczych. W uprawie amatorskiej można natomiast pokusić się o uformowanie własnej formy piennej z niektórych roślin iglastych, dobrze reagujących na cięcie (np. sosny).
W tym celu należy wybrać niewielki, silny egzemplarz o prostym pniu, usunąć z niego wszystkie pędy poniżej planowanej korony, przyciąć wierzchołek wzrostu na żądaną wysokość oraz rozpocząć formowanie korony. Praca nad rośliną potrwa kilka lat i będzie wymagała systematycznego cięcia, ale uzyskany efekt, może okazać się bardzo interesujący. Po uformowaniu własnego drzewka, będziemy musieli jednak nadal corocznie przycinać jego koronę, gdyż w przeciwnym wypadku szybko się zdeformuje.
Wśród licznych piennych form iglastych, na uwagę zasługują miedzy innymi:
|
Gatunek |
Odmiana |
Pokrój korony |
Barwa igieł |
Uwagi |
|
Jodła koreańska (Abies koreana) |
„Kristallkugel” |
Kulisty, lekko spłaszczony, gęsty |
Jasnozielone z kremowym spodem |
Odmiana wolno rosnąca |
|
|
„Silberzwerg” |
Kulisty, spłaszczony, gęsty |
Zielone z kredowo-białym spodem |
Odmiana wolno rosnąca |
|
|
„Silberperle” |
Kulisty, spłaszczony, gęsty |
Ciemnozielone z jasnym spodem |
Odmiana tworząca na szczytach pędów jasne, pękate pąki, wyglądające jak perły (stąd nazwa) |
|
Jałowiec pospolity (Juniperus communis) |
„Goldschatz” |
Płożąca, rozłożysta, |
Żółte |
Wiosną igły przybierają pomarańczowy odcień, zmieniając latem barwę na żółtą. |
|
|
„Green Carpet” |
Płożąca, rozłożysta, |
Jasnozielone |
|
|
Jałowiec nadbrzeżny (Juniperus conferta) |
„Schlager” |
Rozłożysty, |
Zielone |
Odmiana o długich, kłujących igłach, zaszczepiona na pniu tworzy parasolowatą koronę |
|
|
„Golden Wings” |
Krzaczasty, rozłożysty |
Zielone, żółte |
Odmiana o ciekawej barwie igieł: część z nich jest zielona, cześć żółta |
|
Jałowiec płożący (Juniperus horizontalis) |
„Blue Chip” |
Płożąca, rozłożysta, |
Srebrzysto-niebieskie |
Barwa igieł przybiera zimą odcień czerwony. |
|
|
„Wiltonii” |
Płożąca, rozłożysta, |
Niebiesko-zielone |
Odmiana o pięknej barwie igieł, dorastająca do ok. 2,5 m. średnicy. |
|
|
„Golden Carpet” |
Płożąca, rozłożysta, |
Żółto-zielone |
Odmiana szczepiona na pniu tworzy formę płaczącą. |
|
Jałowiec rozesłany (Juniperus procumbens) |
„Nana” |
Płożąca, rozłożysta, |
Niebiesko-zielone |
Odmiana wolno rosnąca. |
|
Jałowiec sabiński (Juniperus sabina) |
„Calgary Carpet” |
Płożąca, rozłożysta, |
Jasnozielone |
Odmiana dorastająca do ok. 2,5 m. średnicy. |
|
|
„Tamariscifolia” |
Płożąca, rozłożysta, |
Zielone |
Odmiana wolno rosnąca. |
|
Jałowiec łuskowaty (Juniperus squamata) |
„Blue Star” |
Kulista |
Srebrzysto-niebieskie |
Odmiana wolno rosnąca o kłujących igłach |
|
|
„Gold Tip” |
Krzaczasty, zwarty |
Srebrzysto-niebieskie |
Odmiana o kremowych przyrostach wiosennych. |
|
Jałowiec Pfitzera (Juniperus x pfitzeriana) |
„Saybrook Gold” |
Krzaczasty, rozłożysty |
Zielone, żółte |
Odmiana o zmiennym ubarwieniu igieł: młode przyrosty żółte, starsze pędy zielone, zimowe igły miedziane |
|
Świerk pospolity (Picea abies) |
„Maryland Broom” |
Krzaczasty, poduszkowy |
Zielone |
Wolno rosnąca odmiana o gęstym pokroju |
|
Świerk biały (Picea glauca) |
„Dendrofarma Gold” |
Kulisty, gęsty |
Zielone, złocistożółte |
Odmiana tworząca wiosną żółte przyrosty. |
|
Świerk serbski (Picea omorika) |
„Peve Tijn” |
Kulisty, później kulisto-stożkowy |
Żółto-zielone od spodu srebrzysto-zielone |
Odmiana o pięknej barwie igieł |
|
|
„Pimoko” |
Płaskokulisty, później kulisto-stożkowy |
Zielone, jaśniejsze od spodu |
Bardzo wolno rosnąca odmiana karłowa |
|
Świerk kaukaski (Picea orientalis) |
„Prof. Langner” |
Płaskokulisty, później kulisto-stożkowy |
Zielone |
Bardzo wolno rosnąca odmiana, tworząca jasne, wiosenne przyrosty i posiadająca bardzo gęsty pokrój |
|
Świerk kłujący (Picea pungens) |
„Blue Pearl” |
Kulista |
Srebrzysto-niebieskie |
Karłowa odmiana o bardzo gęstym pokroju i powolnym wzroście |
|
|
„Glauca Globosa” |
Płaskokulisty, później kulisto-stożkowy |
Srebrzysto-niebieskie |
Odmiana o intensywnej barwie igieł |
|
Sosna kosodrzewina (Pinus mugo) |
„Benjamin” |
Kulisty, poduszkowy |
Zielona |
Odmiana wolno rosnąca. |
|
|
„Winter Gold” |
Płaskokulisty |
Zielona, złocistożółta |
Odmiana o igłach przebarwiających się zimą na żółty kolor |
|
Jodła szlachetna (Abies procera)
|
„Blaue Hexe” |
Płaski, talerzowy |
Srebrzysto-zielone |
Wolno rosnąca odmiana karłowa |
Katarzyna Józefowicz
