Rdza gruszy - profilaktyka, szkodliwość, objawy i zwalczanie

Jesteś tutaj:

Rdza gruszy - profilaktyka, szkodliwość, objawy i zwalczanie

3,3/5 (278 ocen)

Rozwój


Rdza gruszy jest chorobą niepełnocyklową, w grzybniach nie wykształcają się bowiem zarodniki letnie. Patogen nigdy nie przenosi się w obrębie jednego gatunku. Zarodniki powstające na gruszy infekują jałowce, a pochodzące z jałowców – grusze. Gymnosporangium sabinae tworzy stadium zimujące wewnątrz pędów jałowca, rzadziej na powierzchni kory i liści gruszy. Wiosną skupienia zarodników przetrwalnikowych, powstałe na zgrubieniach jałowcowych pędów, porażają liście i przyrosty drzew owocowych. Zarodniki wykształcone w ecjach na spodniej stronie liści gruszy infekują natomiast iglaki. Do zarażenia dochodzi w sierpniu i wrześniu, a rozwój grzybni w pędach jałowca trwa do 18 miesięcy.

Rdza gruszy na liściach

Rdza gruszy na liściach


Zwalczanie


Z rdzą gruszy poradzić sobie niełatwo, ponieważ w Polsce brakuje fungicydów zarejestrowanych do zwalczania tej choroby. Stosowane dawniej preparaty systemiczne nie przynosiły zadowalających efektów – grzybnia, rozwijająca się wewnątrz pędów jałowca, jest w zasadzie niemożliwa do zniszczenia. Odcinanie porażonych gałązek zmniejsza wprawdzie powierzchnię rozwoju patogenów, ale nie zwalcza ich źródła. Nowe skupiska zarodników rozwiną się w pędach, wyglądających w momencie cięcia na zdrowe. Z tego powodu jedynym skutecznym sposobem na pozbycie się choroby jest usunięcie z ogrodu porażonych jałowców. Karczując chore krzewy doprowadzimy do przerwania cyklu rozwojowego grzyba, a tym samym do jego zniszczenia. Ponadto należy regularnie nawozić i ściółkować osłabione rdzą grusze.


Profilaktyka


Unikamy sadzenia grusz i jałowców w odległościach mniejszych niż 200 m. Pamiętajmy jednak, że podczas korzystnej pogody zarodniki grzyba mogą pokonać dystans 1500 m. Ich rozprzestrzenianiu się sprzyjają silne wiatry, deszcze oraz działalność owadów.

Jeśli mamy w ogrodzie podatne na rdzę gatunki i odmiany jałowców, możemy rozważyć stosowanie profilaktycznych oprysków fungicydami Bumper 250 EC (0,05%), Discus 500 WG (0,03%), Score 250 EC (0,05%), Dithane NeoTec 75 WG (0,2-0,35%) lub Penncozeb 80 WP (0,2-0,35%). Pierwszy zabieg wykonujemy w sierpniu, a przed nastaniem jesiennych chłodów powtarzamy go jeszcze raz lub dwa, zawsze w temperaturze wyższej niż 12°C.

Występowanie rdzy można również ograniczyć stosując opryski ochronne przeciwko parchowi gruszy. Należy przeprowadzić je dwukrotnie w ciągu sezonu wegetacyjnego – w fazie zielonego pąka i podczas opadania płatków kwiatowych. Środki zarejestrowane do oprysków przeciwko parchowi gruszy to Syllit 65 WP, Carpene 65 WP, Mirlo 65 WP (1,5 kg/ha), Mythos 300 SC (1 l/ha), Kaptan Zawiesinowy 50 WP (3 kg/ha), Malvin 80 WG i Merpan 80 WG (1,9 kg/ha).


Bibliografia


1. Grabowski M., Choroby drzew owocowych, Kraków 2014, s. 92-93.
2. Grabowski M., Choroby gruszy, „Działkowiec”, nr 6/1997, s. 48.
3. Grabowski M., Rdza gruszy, „Działkowiec”, nr 6/2008, s. 65.
4. Łabanowski G., Orlikowski L., Soika G., Wojdyła A., Ochrona ozdobnych drzew i krzewów iglastych, Kraków 2001, s. 48.
5. Masternak H., Zagrażają roślinom – w domu, na balkonie, w ogródku. Atlas chorób i szkodników, Warszawa 1999, s. 36, 98.
6. Meudec G., Prat J.-Y., Retournard D., Choroby i szkodniki drzew i krzewów owocowych, Warszawa 2009, s. 168.
7. Prat J.-Y., ABC sadownictwa, Warszawa 2009, s. 40.
8. Program Ochrony Roślin Sadowniczych 2014, red. Czarnocka A., Warszawa 2014, s. 19-20, 22, 24-27, 30, 129-132.
9. Pusz W., Szare wypukłości na liściach grusz, „Mój Piękny Ogród”, nr 5/2006, s. 70.
10. Rdzewiejące liście gruszy, wypustki na jałowcach, „Mój Piękny Ogród”, nr 2/2009, s. 62.

Małgorzata Długosz

 

Koniecznie zobacz