- 1/6
- Następne
Z gatunków wieloletnich, dużą popularnością cieszy się także wilczomlecz mirtowaty. Niezwykle oryginalny o pokładających się pędach i niebieskawych liściach. Roślina o oryginalnym wyglądzie, która najlepiej prezentuje się na skalniaku. Ponieważ daje samosiew, w szybkim czasie możemy wzbogacić się o nowe okazy. Jego kwitnienie przypada późną wiosną. Kwiaty są jednak niepozorne, choć zielonożółte podkwiatki są niezwykle dekoracyjne i podnoszą walory główkowatych kwiatostanów.
W otaczającym nas krajobrazie możemy natknąć się na Euphorbia cyparissias. Ten ciekawy i ekspansywny gatunek rodzaju ujmuje ładnym kwitnieniem oraz wąskimi, a zarazem pierzastymi liśćmi. Osiąga do około 40 cm wysokości. Może stanowić ciekawy akcent w ogrodzie, jeżeli będzie ograniczony bądź też będzie miał sporo przestrzeni. Ogrody naturalistyczne są dla tej rośliny idealne.
Dużą popularnością w ogrodach cieszy się także wilczomlecz groszkowy. Uprawiany jest ze względu na ciekawy pokrój oraz dekoracyjne liście. Roślina o dwuletnim cyklu rozwoju, a więc w pierwszym roku zachwyca wąskimi, lancetowatymi liśćmi, przez których środek przebiega jasny pasek. Osadzone na długim pędzie kwiatostanowym (do ponad metra wysokości) wyglądają bardzo malowniczo. W drugim roku uprawy, liście są szeroko-lancetowate, następuje kwitnienie oraz wytworzenie nasion. Roślina daje samosiew.
Ze względu na dekoracyjne kwiatostany - w odcieniach żółci i pomarańczy, warto uprawiać wilczomlecza główkowatego. Kwitnie późną wiosną. Ta niewielka roślina, osiąga do około 10 cm wysokości, jest płożąca, a liście niebieskawe. Wilczomlecz główkowaty, to roślina do ogrodu skalnego, ponieważ wymaga wysoce przepuszczalnego podłoża.
Rozmnażanie
Olbrzymie zróżnicowanie gatunkowe sprawia, że sposób rozmnażania należy dostosować do konkretnego gatunku. Gatunki uprawiane w mieszkaniu zazwyczaj rozmnażamy wegetatywnie poprzez sadzonki wierzchołkowe, pędowe, a także odrosty. Wilczomlecze uprawiane w ogrodzie generatywnie (poprzez nasiona) oraz wegetatywnie, zależnie od gatunku. Przed posadzeniem pobranej sadzonki, powinna ona przeschnąć. Ogólnie można stwierdzić, że wilczomlecze nie należą do roślin, które trudno rozmnożyć.
Wilczomlecz złocisty
Euphorbia – problemy w uprawie
Ogrodowe gatunki rodzaju Euphorbia, nie wykazują podatności na choroby i szkodniki, choć nie oznacza to, że zmiany chorobowe nie wystąpią, podobnie szkodniki. Przykładem może być zgnilizna korzeni, szara pleśń, a ze szkodników np. mszyce.
Bardziej zagrożone na szkodniki są gatunki uprawiane w mieszkaniu. Jeżeli chodzi o zmiany chorobowe, to warto wspomnieć o zgniliźnie korzeni, a także szarej pleśni.
Ze szkodników należy uważać na:
- Przędziorki
- Tarczniki
- Wełnowce
- Wciornastki
- Mszyce
Uwagi końcowe
Rodzaj Euphorbia jest niezwykle zmienny i zasobny w bardzo oryginalne gatunki. Poza tymi najpopularniejszymi gatunkami, warto sięgać również po te mniej znane oraz rzadziej spotykane. W ogrodzie częściej powinien gościć wilczomlecz główkowaty, wilczomlecz Griffitha czy też wilczomlecz migdałolistny. Z gatunków uprawianych w domowych warunkach, warto zwrócić uwagę na takie gatunki jak wilczomlecz opasły, wilczomlecz wielkorogi, wilczomlecz segmentowy i inne.
Grzegorz Bogucki
