- 1/3
- Następne
Tarty chrzan to przyprawa, wobec której mało kto pozostaje obojętny. Jedni nie wyobrażają sobie bez niej wielu potraw, inni nie znoszą ostrego smaku i zapachu tego warzywa. Tak czy inaczej, w większości gospodarstw domowych chrzan jest cenionym warzywem, na bazie którego przyrządza się nie tylko popularną przyprawę, ale również sosy, marynaty do mięs, twarogi smakowe oraz zalewy octowe do ogórków. Ponieważ ułatwia trawienie jest również dobrym dodatkiem do potraw tłustych i ciężkostrawnych.
Wartości odżywcze
W stanie surowym poza nadającą ostrość siarką, zawiera również inne składniki mineralne (żelazo, fosfor, wapń, potas), a także witaminy (przede wszystkim C, ale również B, A, E) i oklejki eteryczne. Dzięki swojemu składowi, wykazuje działanie grzybobójcze, bakteriobójcze oraz przeciwwirusowe, a więc może być traktowany jako swoisty, naturalny antybiotyk. Dlatego warto poznać tajniki jego uprawy i spróbować znaleźć dla niego miejsce w przydomowym ogródku. Tym bardziej, że nie jest to warzywo szczególnie wymagające.
Wymagania uprawowe
Być może dla wielu z nas okaże się zaskakujące, że chrzan pospolity (Armoracia rusticana) należy do rodziny kapustnych (choć kiedyś traktowany był jako warzywo korzeniowe), dlatego nie powinno sadzić się go na stanowiskach wcześniej wykorzystywanych przez inne warzywa z tej grupy. Lubi miejsca słoneczne lub półcieniste oraz dość żyzną, głęboko przekopaną glebę o odczynie obojętnym. Jeśli jednak nasza gleba jest nieco słabsza, również sobie na niej poradzi. Jest natomiast dość wrażliwy na niedobór wody w podłożu, dlatego lepiej sadzić go na glebach piaszczysto-gliniastych, niż na suchych piaskach. Nie lubi również gleb ciężkich i podmokłych. Ponieważ korzeni się mocno i głęboko, chwasty jednoroczne nie wyrządzają mu wielkiej krzywdy, chociaż nigdy nie zaszkodzi się ich pozbyć z uprawy chrzanu. Warzywo jest wieloletnie i dobrze radzi sobie w naszym klimacie, dlatego nie ma potrzeby okrywania go na okres zimy.
Jak większość kapustnych zakwita, wydając w miesiącach wiosennych (V-VI) białe, drobne kwiatki, zebrane w luźne, wiechowate kwiatostany na szczytach sztywnych, wyprostowanych pędów (nasiona mogą pojawić się dopiero w drugim roku uprawy). Jeśli postanowimy się go z działki pozbyć, to właśnie w tym okresie jest najsłabszy i trudniej mu się będzie zregenerować, po ewentualnym wykopaniu.
Niestety, wbrew pozorom, chrzan nie jest wolny od zagrożeń związanych z atakiem szkodników bądź patogenów chorobotwórczych. Zagrażają mu przede wszystkim owady takie jak: bielik krzyżowych i pchełka chrzanowa oraz niektóre choroby grzybowe np. chwościk chrzanu.
Uprawa chrzanu
Zbiór, przechowywanie i rozmnażanie
Do zbioru najlepsze są młode korzenie chrzanu, które wykopuje się jesienią, po zżółknięciu liści bądź wiosną następnego roku. Starsze korzenie mogą być łykowate i suche. Zebrane jesienią, dobrze przechowują się umieszczone w skrzynce z piaskiem, ustawionej w chłodnej piwnicy. czytaj dalej...
