- 1/4
- Następne
Charakterystyka rośliny
Rabarbar ogrodowy, syn. rabarbar zwyczajny (Rheum rhaponticum) to roślina wieloletnia, należąca do rodziny rdestowatych (Polygonaceae). Dawniej rabarbar nazywany był rzewień. Roślina tworzy podziemną, silnie skróconą łodygę – nazywaną karpą. Wyrastają z niej pędy oraz duże liście na mięsistych ogonkach.
Zdrowy i smaczny rabarbar
Częścią jadalną rabarbaru są jego mięsiste ogonki liściowe, wykorzystywane do przyrządzania zup, sałatek, kisieli, dżemów i kompotów oraz herbatek odchudzających. Na ich smak mają wpływ kwasy organiczne – jabłkowy, cytrynowy, octowy, bursztynowy, a także niewielkie ilości kwasu szczawiowego. Zawierają one także znaczne ilości witaminy C i B oraz minerały – t.j. żelazo, magnez, fosfor, wapń. Z uwagi na niską zawartość cukrów w soku rabarbaru oraz pH wynoszące 3,9-4,2 jest ona bardzo kwaśny.
Wymagania
W związku z tym, że rabarbar jest rośliną wieloletnią i po posadzeniu możemy uprawiać go przez 12-14 lat (między 4, a 8 rokiem uprawy osiągane plony są najwyższe), to należy wybrać mu odpowiednie stanowisko. Przede wszystkim musi być ono słoneczne, gdyż w słońcu rabarbar rośnie lepiej i obficie plonuje. W półcieniu również da sobie radę jednak plony będą mniejsze. Rabarbar ma bardzo duży system korzeniowy, sięgający nawet do 1,5 głębokości, w związku z czym może być sadzony na słabszych glebach (nie na piaskach), o niższym poziomie wód gruntowych. W nadmiernie mokrych glebach przy braku tlenu korzenie rabarbaru bardzo szybko gniją.
Rabarbar dobrze będzie rosnąć na każdej żyznej glebie ogrodowej o pH około 7 (później nawet 5,8 – poniżej tej wartości niezbędne jest wapnowanie gleby). Niska wartość pH gleby sprzyja gromadzeniu się w ogonkach liściowych rabarbaru większych ilości kwasy szczawiowego. Wczesną jesienią (przed sadzeniem) warto zastosować obornik i wymieszać go z glebą. Wprowadzi on do gleby cenną próchnicę, poprawi jej strukturę, pojemność wodną i powietrzną oraz stworzy dobre warunki do rozwoju mikroorganizmów glebowych. Karpy rabarbaru są odporne na mrozy, a rośliny rozpoczynają swoją wegetację bardzo wczesną wiosną. Pąki liściowe i same liście dobrze znoszą kilkustopniowe przymrozki. W pierwszych 2-3 latach dobrze jest okryć młode rośliny, gdyż niskie temperatury mogą je uszkodzić.
Rabarbar
Sadzenie karp rabarbaru
Rabarbar można rozmnażać poprzez wysiew nasion, jednak rośliny potomne mogą być bardzo zróżnicowane lub wykorzystywać sadzonki rabarbaru pochodzące z upraw in vitro. Zdecydowanie najczęściej materiał nasadzeniowy pozyskuje się w wyniku podziału karp rabarbaru o średnicy powyżej 40 cm (najlepiej 4-6 letnich, rzadziej starszych). Sadzonki dzieli się ostrym nożem na początku września. Powinny posiadać kilka oczek (minimum 2), 1-3 korzenie, jasny miąższ oraz wagę 250-500 g. Sadzimy je po 2-3 dniach (po całkowitym obeschnięciu). Pąki liściowe powinny znajdować się około 5 cm pod powierzchnią ziemi. Rabarbar w ciągu sezonu osiągnie spore rozmiary, dlatego też odległości pomiędzy roślinami nie powinny być mniejsze niż 1 metr. Warto pamiętać, że na potrzeby kilkuosobowej rodziny w zupełności wystarczą 2-3 rośliny rabarbaru.
Rabarbar sadzony na jesieni (koniec września – początek października) zdąży się jeszcze ukorzenić przed zimą i w przyszłym sezonie wyda dużą masę liści. Można go również sadzić wiosną, jednak wtedy plon będzie niższy. Wiosenne sadzenie polecane jest jedynie w rejonach o bardzo mroźnych i bezśnieżnych zimach. Wtedy sadzonki przechowuje się w kopcach lub specjalnych przechowalniach. czytaj dalej...
