- 1/4
- Następne
Wśród spotykanych w ogrodach krzewów ozdobnych ważne miejsce zajmują trzmieliny. Wprawdzie najbardziej popularna i zachwycająca wieloma atrakcyjnymi odmianami jest trzmielina Fortune’a, jednak wcale nie mniej dekoracyjna może być też rzadziej uprawiana trzmielina oskrzydlona (Euonymus alata ).
Roślina należy do rodziny dławiszowatych i pochodzi z Azji (Chiny, Korea, Japonia), a jej najważniejszymi walorami ozdobnymi są przede wszystkim wspaniale przebarwiające się jesienią liście, bardzo oryginalne pędy oraz interesujące owoce.
Opis
Trzmielina oskrzydlona jest średniej wysokości (dorasta do ok. 2-3 m.), wolno rosnącym, rozłożystym krzewem, o sztywnych, mocno rozgałęzionych, brązowych lub zielonkawych, wyprostowanych pędach. Powierzchnia pędów pokryta jest podłużnymi, listewkowatymi, wąskimi, korowatymi naroślami, przypominającymi rodzaj skrzydełek, od których roślina przyjęła swoją nazwę gatunkową. Za ich sprawą pędy są dekoracyjne przez cały rok, chociaż szczególnie atrakcyjnie wyglądają zimą, w stanie bezlistnym, na tle białego śniegu. Nie mniej dekoracyjne są też dość duże, eliptyczne, piłkowane na brzegach liście. Wprawdzie przez większą część sezonu posiadają mało oryginalną, zieloną barwę, ale za to już wczesną jesienią (k. IX) przebarwiają się na niespotykanie intensywny, czerwony kolor, który sprawia, że roślinę określa się czasem mianem „ognistego lub płonącego krzewu”. Trzmielina zakwita wiosną (V), wydając małe, drobne, zielonakwo-białe lub kremowe kwiaty, które nie mają żadnej wartości dekoracyjnej. Jesienią przekształcają się jednak w kolejną atrakcję krzewu – owoce. Ich okrywa jest fioletowo-czerwona, natomiast wnętrze wypełniają nasiona (niestety trujące), zamknięte w jaskrawo-pomarańczowych otoczkach, częściowo wystających z zewnętrznych torebek. Na krzewie pozostają jeszcze długo po opadnięciu liści, stanowiąc ważny element dekoracyjny zimowego ogrodu.
Trzmielina oskrzydlona
Odmiany
Trzmielina oskrzydlona nie posiada tak wiele interesujących odmian, co jej krewna trzmielina Fortune’a, mimo to możemy znaleźć wśród nich kilka ciekawych roślin np.: „Compactus” - odmiana o wyjątkowo kompaktowym wzroście, dorastająca do ok. 1 m. wys. i szczególnie polecana do małych ogrodów, „Fireball” - odmiana przebarwiająca się jesienią dwa tygodnie wcześniej od gatunku, dorastająca do ok. 1,5 m. i posiadająca zwarty, kulisty pokrój, „Macrophyllus” – wolno rosnąca odmiana, osiągająca ok. 2 m. wys., charakteryzująca się lekko poskręcanymi liśćmi oraz pędami, „Rudy Haag” – wyjątkowo niska, karłowa odmiana dorastająca do ok. 0,6-1 m. wys., posiadająca szersze „skrzydełka” na pędach niż gatunek i rosnąca bardzo wolno, „Silver Cloud” – rzadko spotykana, bardzo atrakcyjna, niska odmiana (ok. 1 m. wys.), której zielone, lekko wydłużone i delikatnie poskręcane liście posiadają srebrzysto kremową obwódkę.
Wymagania uprawowe
Trzmielina oskrzydlona nie ma większych wymagań uprawowych, chociaż najlepiej rośnie i najpiękniej się wybarwia w miejscach słonecznych lub tylko lekko zacienionych. Preferuje także żyzne, dość wilgotne, próchnicze podłoża o obojętnym odczynie pH, ale urośnie również na większości typowych gleb ogrodowych. Jest rośliną odporną na niskie temperatury, a więc nie wymaga zimowego okrycia. Dobrze też radzi sobie z przejściową suszą oraz z zanieczyszczonym, miejskim powietrzem.
Trzmielina oskrzydlona jesienią
Cięcie
Trzmielina oskrzydlona nie wymaga przycinania, gdyż rośnie wolno i posiada ładny, zwarty pokrój, jednak na zabieg reaguje bardzo dobrze i ładnie się po nim zagęszcza (może być nawet sadzona w formie niewysokich, formowanych żywopłotów). Należy tylko pamiętać, aby pędów nie przycinać wczesną wiosną, inne terminy są natomiast jak najbardziej wskazane (najlepiej jeśli jest to koniec wiosny lub późne lato). czytaj dalej...
