- 1/4
- Następne
Trzmielina brodawkowata jest ceniona ze względu na swoje barwne owoce i nasiona, które ożywiają ogród intensywnymi kolorami aż do później jesieni. Ten łatwy w uprawie krzew będzie pięknie rósł i owocował już pod opieką początkującego ogrodnika.
Opis
Trzmielina brodawkowata (Euonymus verrucosus) zawdzięcza swoją nazwę czarnym brodawkom, pokrywającym jej pędy. Krzew ten, rosnący do 3 m, charakteryzuje się wzniesionym pokrojem. Ma drobne, zielone liście, które jesienią przybierają białawy odcień. Niepozorne, brunatne kwiaty o średnicy ok. 6 mm pojawiają się w pełni lata i nie zachwycają swoim wyglądem. Jednak to właśnie z nich we wrześniu rozwijają się czerwonawe, klapowane owoce. Gdy pękają, przypominają czapeczki, spod których „wyglądają” czarne nasiona, częściowo pokryte jaskrawoczerwonymi lub pomarańczowymi osnówkami.
Wymagania
Trzmielina brodawkowata wyrośnie dobrze nawet na niezbyt żyznym podłożu, pod warunkiem, że będzie ono przepuszczalne. Młode krzewy wymagają gleby dość wilgotnej. Najlepiej posadzić trzmielinę na stanowisku słonecznym, ale dobrze zniesie też lekki cień. Ponadto wykazuje dużą odporność na mróz i może rosnąć w miejscach odsłoniętych.
Trzmielina brodawkowata
Sadzenie
Warunkiem przyjęcia się młodego krzewu jest dość wysoka wilgotność podłoża. Podlewamy nie tylko grunt w miejscu sadzenia, ale również krzew w doniczce. Korzenie otoczone bryłą suchej ziemi nie będą pobierały wody z gleby.
Dół powinien być dwukrotnie większy od doniczki, z której przesadzamy krzew. Jeśli sadzimy trzmielinę w zbitej ziemi, należy ją koniecznie wzruszyć i na dnie dołu rozłożyć drenaż. Na nim rozrzucamy ziemię zmieszaną z kompostem i dopiero na tak przygotowanym podłożu umieszczamy bryłę korzeniową trzmieliny. Najpierw jednak warto obejrzeć i, w razie potrzeby, rozluźnić korzenie oraz obciąć ich martwe fragmenty. Glebę, którą zasypujemy dół, mieszamy z piaskiem. Po zakończeniu pracy starannie ubijamy ziemię wokół krzewu i podlewamy go.
Dobrym pomysłem jest posadzenie kilku okazów obok siebie. W ten sposób nie tylko stworzymy ładnie prezentującą się grupę, lecz również zapewnimy roślinom możliwość zapylania krzyżowego, dzięki czemu otrzymamy więcej dekoracyjnych owoców.
Cięcie
Trzmielina brodawkowata dobrze znosi cięcie. Nie należy jednak przeprowadzać go późną wiosną, kiedy soki roślinne krążą najintensywniej. Najlepiej przycinać krzew na przedwiośniu. Pierwsze cięcie wykonujemy trzy lata po posadzeniu trzmieliny. Możemy wyciąć wtedy najstarsze pędy ze środka krzewu. Usuwamy je tuż przy ziemi. Dzięki temu zabiegowi do młodych pędów będzie dochodziło więcej światła. Jeśli chcemy, żeby trzmielina się zagęściła, możemy przyciąć również jej młodsze pędy do 2/3 długości. Weźmy pod uwagę, że każde cięcie osłabia krzew, dlatego warto go potem podsypać nawozem mineralnym.
Trzmielina brodawkowata
Rozmnażanie
Trzmielinę brodawkowatą rozmnażamy przez półzdrewniałe sadzonki z piętką (latem) lub sadzonki zdrewniałe (jesienią). Odmiany botaniczne można rozmnażać z nasion.
Sadzonki półzdrewniałe powinny mieć ok. 5-8 cm długości. Odcinamy je razem z fragmentem pędu dwuletniego (tzw. piętką). Dzięki zawartym w nim substancjom wzrostowym taka sadzonka ma dużo większe szanse na szybkie wytworzenie korzeni. Aby nastąpił ich rozwój, krzew mateczny musi zostać obficie nawodniony. Zaraz po pobraniu usuwamy wierzchołki sadzonek, które pod folią szybko zaczęłyby gnić, i natychmiast umieszczamy je w pojemniku z ziemią torfową. Końcówkę każdej sadzonki warto przedtem zanurzyć w ukorzeniaczu typu B2. Należy usunąć z niej liście oprócz dwóch szczytowych par.
Rośliny przechowujemy w mnożniku lub w domu, pod przykryciem z folii. Kluczem do sukcesu są w przypadku tego rodzaju sadzonek trzy czynniki: regularne nawadnianie, wietrzenie i zacienienie. Utrzymywanie temperatury podłoża nieco powyżej 20°C dodatkowo przyspieszy rozwój systemu korzeniowego.
Pozbawione liści sadzonki zdrewniałe są mniej wrażliwe na wysychanie, ale wolniej tworzą korzenie. Ponadto wymagają zimowania w pomieszczeniu, w którym temperatura jest niższa niż 10°C. Jeśli wiosną pojawią się liście, to znaczy, że nasza hodowla przetrwała zimę. Sadzonki przenosimy na grządki, gdzie będą dalej rozwijać korzenie. Należy je regularnie podlewać i pielić. W następnym roku będziemy mogli przesadzić je na miejsce stałe. czytaj dalej...
