- 1/5
- Następne
Wśród roślin jakie uprawiamy w mieszkaniach, znajdują się również pięknie kwitnące pnącza. Stanowią szczególną dekorację, gdyż ich ozdobą są nie tylko liście wyrastające na długich pędach, ale również urocze kwiaty. A kiedy dodatkowo wspaniale pachną, taka roślina staje się niebywale atrakcyjnym kwiatem pokojowym. Wśród wielu takich pnączy znajduje się również stefanotis bukietowy (Stephanotis floribunda), należący do rodziny toinowatych i pochodzący z Madagaskaru.
Charakterystyka wyglądu
W naturze potrafi osiągać długość nawet ponad 6 metrów, w uprawie doniczkowej dorasta jednak zwykle do 2-3 m. Posiada długie brązowe pędy, które z wiekiem drewnieją. Liście stefanotisa są zielone, owalne i zakończone spiczasto. Posiadają woskowy nalot i są podobne do liści spokrewnionej z nim woskownicy, ale nieco delikatniejsze i bardziej wiotkie. Pnącze zakwita śnieżno białymi, dość dużymi (dł. ok. 6 cm.) dzwonkowatymi kwiatami, zebranymi po kilka w zwisające na krótkich szypułkach grona. Kwiaty wydzielają wspaniały zapach, podobny nieco do zapachu jaśminu. Zakwitają zwykle w miesiącach V – VIII i dość długo utrzymują się na roślinie.
Warunki uprawy
Aby jednak mogły się zawiązać i rozwinąć, konieczne jest spełnienie pewnych warunków. Najistotniejszym z nich jest zapewnienie pnączu właściwych temperatur. Stefanotis należy do tych roślin, które oczekują okresu spoczynku. Dlatego podczas wegetacji czyli od III – X wymaga dość wysokiej temperatury w przedziale 20-25°C, natomiast od X – II powinien stać w pomieszczeniu słabo ogrzewanym, gdzie będzie panowała temperatura w granicach 10-12°C. Oczywiście nie przenosimy raptownie rośliny z temperatury 25°C do 10°C, kiedy tylko zaczyna się październik, a stopniowo ją do tego przygotowujemy, zmniejszając powoli zakres dostępnego ciepła, zaprzestając nawożenia i rzadziej podlewając podłoże.
Należy jednak pamiętać, że przez cały rok, tak więc również podczas zimowego spoczynku, stefanotis wymaga stanowiska dostatecznie widnego. Nie może stać w bezpośrednim słońcu, ale w cieniu będzie również źle rósł i może nie zakwitnąć.
Stefanotis (Stephanotis)
Podlewanie
Ze względu na swoje woskowate liście, lepiej zniesie chwilowe niedobory wody, niż zalanie bryły korzeniowej. Najlepiej podlewać roślinę wtedy, gdy wierzchnia warstwa podłoża w doniczce lekko przeschnie, głębiej powinno być jednak zawsze wilgotno. Trzeba też pamiętać o usuwaniu nadmiaru wody z podstawka. Woda przeznaczona do podlewania powinna mieć temperaturę pokojową, gdyż pnącze jest dość wrażliwe na nagłe wahania temperatur i nie lubi zimnego podłoża.
Wprawdzie stefanotis zniesie suche powietrze panujące w naszych mieszkaniach, ale zdecydowanie lepiej będzie się rozwijał, jeśli zapewnimy mu podwyższoną wilgotność w powietrzu. Możemy go zraszać letnią woda lub ustawić doniczkę na wilgotnych kamykach.
Stefanotis (Stephanotis)
Przesadzanie i rozmnażanie
Przesadzając roślinę, staramy się robić to tylko wtedy, kiedy dotychczasowa doniczka jest już wyraźnie zbyt mała. Stefanotisy maja dość delikatny system korzeniowy i są wrażliwe na jego uszkodzenia. Dla rośliny należy wybrać ziemię kwiatową lub przygotować ją na bazie torfu, ziemi kompostowej i piasku. Pnącze lubi bowiem dość żyzne i lekkie podłoże. Należy też koniecznie pamiętać, o wyłożeniu dna doniczki drenażem np. z kulek keramzytu. Podczas zabiegu przesadzania, warto pnącze rozmnożyć, pobierając sadzonki pędowe, które ukorzenia się w wilgotnym i ciepłym podłożu. czytaj dalej...
