- 1/5
- Następne
Guzmania jest reprezentantką licznej grupy roślin, zaliczanych do rodziny bromeliowatych (Bromeliaceae), inaczej ananasowatych. Bromelie to niezwykle oryginalne rośliny, a poza guzmanią do tej właśnie grupy roślin, zaliczamy także m.in. bilbergię, echmeę, oplątwę, frizeę, ananasa, neoregelię czy też skrytokwiata. Dekoracyjność tych rodzajów jest bezdyskusyjna, tak więc warto uprawiać bromelie, które odnajdą się w zróżnicowanej stylistyce.
Kilka uwag o rodzaju
Rodzaj Guzmania obejmuje dziesiątki gatunków roślin, ale tylko nieliczne stały się popularne w uprawie doniczkowej. Pochodzące z tropikalnych lasów Ameryki Południowej i Środkowej mogą stanowić egzotyczny akcent w mieszkaniu. W swoich ojczystych stronach wybrane gatunki traktowane są także jako rośliny ogrodowe.
Gatunki zaliczane do rodzaju, charakteryzują się rozetą liści oraz mniej bądź bardziej dekoracyjnym kwiatostanem. Gdy kwiatostan przekwitnie roślina mateczna obumiera, ale nim to nastąpi wydaje rośliny potomne. W naturze guzmania tworzy zwarte kępy, których wysokość może sięgać do kilkudziesięciu centymetrów.
Czy wiesz że …
Guzmania jest rośliną - epifitem w naturalnym środowisku porastającą pnie i gałęzie. Za pomocą korzeni, roślina przytwierdza się np. do gałęzi, a składniki pokarmowe czerpie z wnętrza rozety, w której gromadzi się woda.
Guzmania w doniczce
Zróżnicowanie gatunkowe
W środowisku naturalnym możemy wyróżnić liczne i zróżnicowane gatunki guzmanii. Poza tym dochodzą jeszcze liczne odmiany i mieszańce, tak więc miłośnicy tych roślin mają w czym wybierać.
Najpopularniejszym gatunkiem guzmanii jest oczywiście guzmania języczkowata.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Zróżnicowanie odmianowe
|
|
|
|
|
|
|
|
Guzmania języczkowata najpopularniejszym gatunkiem rodzaju
Popularność guzmanii języczkowatej wynika z łatwej uprawy, a także wysokich walorów dekoracyjnych. Zależnie od formy może osiągać do około 60 cm wysokości. Charakteryzuje się rozetą długich, wąskich liści oraz pędem kwiatowym, zakończonym barwnymi przykwiatkami, a same kwiaty są białe, nieznaczące, ukazujące się w zmiennym terminie. Barwne przykwiatki utrzymują się przez wiele tygodni. Wyższa forma guzmanii języczkowatej określana jest jako Guzmania lingulata var. lingulata, natomiast niższa forma to Guzmania lingulata var. minor., podobna, ale niższa, osiągająca do około 20- 30 cm wysokości.
Stanowisko - guzmania języczkowata w naturalnym środowisku jest epifitem, występującym na roślinach drzewiastych, tak więc mającym większy dostęp do światła. Zadbajmy o to, aby roślina była ustawiona w miejscu jasnym do lekko półcienistego, osłoniętym przed bezpośrednim nasłonecznieniem, które w okresie letnim, może doprowadzić do poparzeń liści. Odpowiednie dla guzmanii jest światło rozproszone.
Podłoże - roślina wymaga lekkiego, próchniczego, przewiewnego podłoża, a więc sprawdzi się torf wymieszany z mchem torfowcem bądź włóknem kokosowym. Pamiętajmy, że podłoże dla guzmanii powinno charakteryzować się lekko kwaśnym odczynem pH.
Przesadzanie - gdy guzmania przekwitnie i zamiera, a rośliny potomne są na tyle duże i mają wykształcony system korzeniowy, oddzielamy je od rośliny matecznej, sadząc w przepuszczalne podłoże. W ciągu trzech lat młoda roślina powinna zakwitnąć. Roślina nie musi być przesadzana, chyba że w konsekwencji źle dobranego pojemnika bądź błędów uprawowych.
Temperatura - roślina doskonale sobie radzi w temperaturze pokojowej. Im wyższa temperatura, tym guzmania wymaga wyższej wilgotności. Unikajmy wahań temperatury, w okresie zimy pamiętajmy o tym, aby temperatura nie spadała poniżej 15-16°C.
Guzmanie
Nawożenie – nawożenie w okresie wzrostu nawozem wieloskładnikowym o niewielkim stężeniu 1-2 razy w miesiącu.
Podlewanie i wilgotność powietrza – guzmania jako roślina tropikalna wymaga odpowiedniego poziomu wilgotności, który zależnie od temperatury jest zmienny. Rośliny uprawiane w cieplejszych pomieszczeniach wymagają wyższej wilgotności powietrza, a w chłodniejszych niższej.
Jeżeli wilgotność jest zbyt niska, należy codziennie zamgławiać rośliny, stosując miękką wodę bądź deszczówkę. Od czasu do czasu możemy także przecierać liście, wilgotną ściereczką, którą nie tylko oczyścimy liście z kurzu, ale także nawilżymy.
Innym sposobem na podniesienie wilgotności powietrza, jest ustawienie donicy z guzmanią na podstawce wypełnionej kamykami i wodą. Woda powinna być na takim poziomie, aby nie stykała się z dnem doniczki.
Podłoże powinno być lekko wilgotne, ale nie mokre. W okresie zimowym powinniśmy pozwolić podłożu lekko przeschnąć. Guzmanię podlewamy miękką wodą bądź deszczówką, uzupełniając nią także lejek rozety. W okresie wzrostu lejek nie może być pusty, dlatego często uzupełniamy go wodą. Woda nie powinna zbyt długo zalegać w lejku, tak więc należy ją wymieniać na świeżą. Latem częściej uzupełniamy „lejek” wodą, ale w okresie zimowym już nie i w tym czasie należy być bardziej ostrożnym, aby nie doprowadzić do przelania rośliny i do pojawienia się zmian chorobowych. czytaj dalej...
