Nolina wygięta (Beukarnea) - roślina nazywana stopą słonia

Jesteś tutaj:

Nolina wygięta (Beukarnea) - roślina nazywana stopą słonia

3,4/5 (979 ocen)

Nolina wygięta (Nolina recurvata) lub właściwie beukarnea wygięta (Beaucarnea recurvata), jest bardzo mało wymagającą i jednocześnie niezwykle efektowną rośliną sukulentową. Należy do rodziny o dość oryginalnie brzmiącej nazwie myszopłochowatych, a jej ojczyzną jest Meksyk. Jej poprawna nazwa to beukarnea wygięta, ale dotychczasowa i jednocześnie dużo łatwiejsza – nolina, stosowana jest do dzisiaj.


Wygląd rośliny oraz nazwy zwyczajowe


Swój nietypowy wygląd roślina zawdzięcza ciekawemu pniu, który jest dość gruby i mocno rozszerzający się u podstawy. Ten pień to tak naprawdę nadziemna bulwa, służąca do magazynowania wody. W rejonach Meksyku ta cecha przystosowawcza pozwala roślinie na przeżycie częstych okresów suszy. Na szczycie pędu wyrastają wąskie, długie, zielone i szorstkie liście, tworzące rodzaj „pióropusza”.

Ten niezwykły wygląd noliny sprawił, że doczekała się ona interesujących, a czasem nawet zabawnych nazw zwyczajowych. Nieco spękana faktura łodygi, nawiązująca wyglądem do skóry słonia oraz jej kształt, przyczynił się do nazywania beukarnei „stopą słonia” lub „słoniową nogą”. Natomiast oryginalny układ liści na szczycie nasunął skojarzenia powodujące określanie noliny mianem „kucykowej palmy. Czasem też nazywa się ją „małpim drzewkiem”, choć tego akurat nie da się wyjaśnić w tak prosty sposób, jak poprzednich przydomków.

W swojej ojczyźnie beukarnea osiąga niezwykle imponujące rozmiary, dochodzące nawet do 8 m, jednak w uprawie doniczkowej zwykle nie przekracza 1- 1,5 m. wysokości i to dopiero po kilku latach, gdyż rośnie niezwykle wolno. Noliny korzenią się płytko, jednak bardzo gęsto. Ma to swoje uzasadnienie, gdyż taki system korzeniowy może szybko wchłonąć nawet niewielkie ilości wody, jakie znajdą się na powierzchni.

Nolina wygięta (Nolina recurvata) - Beukarnea wygięta

Nolina wygięta (Nolina recurvata) - Beukarnea wygięta

Nolina w doniczce


Uprawa noliny w mieszkaniu jest stosunkowo łatwa. Trzeba jej jedynie zapewnić niezbyt dużą doniczkę, widne, a latem nawet słoneczne miejsce oraz podlewać rzadko, ale obficie. Woda nie może jednak zalegać w podstawce. Inaczej korzenie rośliny oraz podstawa pędu mogą zacząć gnić. Dlatego po wchłonięciu przez nolinę potrzebnej wody, pozostały nadmiar należy usunąć. Rośliny te lubią ruch powietrza, ciepło i słońce, więc latem z powodzeniem mogą rezydować na balkonach, a niekiedy nawet w gruncie.

W okresie zimowego spoczynku należy nolinę podlewać częściej niż latem, ale bardzo oszczędnie.  Potrzebuje wtedy nieco niższej temperatury w okolicach 10 – 15 °C i widnego stanowiska. Tak powinna spędzić kilka tygodni, gdyż jest to okres umożliwiający jej lepszy wzrost i rozwój w okresie pełnej wegetacji.


Kiedy system korzeniowy noliny mocno się rozrośnie, należy ją przesadzić do nowej doniczki, która powinna być zaledwie o jeden numer większa od poprzedniej. Noliny nie lubią podłoża sprzyjającego gromadzeniu wilgoci, bo takiego nie mają też w swoim naturalnym środowisku. Dlatego do ich sadzenia należy przygotować lekką i przepuszczalną mieszankę ziemi, odpowiednią dla sukulentów i kaktusów.

Nolina wygięta - beukarnea wygięta

Nolina wygięta - beukarnea wygięta czytaj dalej...

Koniecznie zobacz