- 1/5
- Następne
Tak jak przesadzanie, również rozmnażanie wykonujemy wczesną wiosną. Jeśli komuś uda się doczekać nasion, a to czasem się zdarza, może spróbować właśnie z nich rozmnożyć roślinę. Ale to dość trudny zabieg, a nasiona szybko tracą zdolność kiełkowania (już nawet po miesiącu). Dlatego lepiej zastosować sadzonkowanie.
W czasie wegetacji dokarmiamy stefanotisy nawozem do roślin kwitnących, jednak w stężeniu o połowę niższym, niż podane na opakowaniu. Możemy też nawozić naturalnym biohumusem, który nie stwarza zagrożenia przedawkowania.
Stefanotis bukietowy
Kłopoty w uprawie
W uprawie stefanotisów mogą zdarzać się kłopoty. Najczęściej wynikają one jednak z popełnianych przez nas błędów uprawowych. Kiedy zalejemy korzenie, pnącze może zostać narażone na wystąpienie choroby grzybowej lub mogą mu zgnić korzenie. Zbyt suche powietrze sprzyja pojawieniu się szkodników np. tarczników, przędziorków lub wciornastków. Roślina ta bardzo nie lubi też zmiany miejsca, przestawianie lub obracanie doniczki doprowadza do zrzucenia liści lub zaschnięcia zawiązanych paków kwiatowych. Podobna sytuacja może się przydarzyć, jeśli zbytnio wychłodzimy bryłę korzeniową lub zalejemy korzenie.
Stefanotis - kwiaty
Zastosowanie
To piękne pnącze możemy prowadzić na różne sposoby. Jeśli ładnie i bujnie się rozrasta, doskonale wygląda poprowadzone wokół ramy okiennej. Jeśli wolimy bardziej zwarte rośliny, pnącze możemy owijać wokół palika z mchem, bambusowej drabinki lub łuku wykonanego z metalowego pręta.
Kwiaty stefanotisów są na tyle duże i tak piękne, że często wykorzystuje się je do przygotowywania okolicznościowych bukietów, w szczególności na takie okazje jak ślub czy komunia.
Katarzyna Józefowicz
