- 1/5
- Następne
Powojnik tangucki (Clematis tangutica) należy do rodzaju Clematis i rodziny jaskrowatych. Powojniki nazywane są często królami pnączy, ze względu na swoją formę oraz bogactwo barw. Ich aksamitne oraz połyskujące gwiazdkowate kwiaty gęsto okrywają długie, wiotkie i mocno ulistnione pędy. Gatunki i odmiany powojników dzieli się na trzy podstawowe grupy: gatunki wcześnie kwitnące, wczesne odmiany wielkokwiatowe oraz różne odmiany wielkokwiatowe, gatunki późno kwitnące, odmiany drobnokwiatowe i typy zielne, a także wyróżnia się ich 12 podgrup. Powojnik tangucki należy do ostatniej z grup oraz do podgrupy, która obejmuje powojniki z grupy Orientalis. Jego naturalnym środowiskiem występowania są obszary Azji Środkowej, Chin i Mongolii.
Charakterystyka
Powojniki z grupy Orientalis są blisko spokrewnione z powojnikiem wschodnim (Clematis orientalis). Powojnik tangucki wytwarza jasnozłotożółte lub słomkowożółte kwiaty w kształcie dzwonków, które początkowo mają 5 cm szerokości, a następnie się rozwijają. Pnącze kwitnie późnym latem i wczesną jesienią. Po ustaniu kwitnienia gatunek wytwarza atrakcyjne puszyste owocostany, które pojawiają się w lipcu i utrzymują się nawet do grudnia. Dorosły okaz powojnika tanguckiego może osiągnąć wysokość 3 m i rozrosnąć się na szerokość 1,8 m.
Wśród odmian powojnika tanguckiego wyróżnia się następujące: Anita – odmiana o kwiatach białych (średnica 4−5 cm), kwitnie od lipca do września; Bill MacKenzie – powojnik o dzwonkowatych żółtych kwiatach o średnicy 7 cm, wytwarza puszyste owocostany; Golden Tiara-Kugotia – charakteryzuje się złocistożółtymi kwiatami z purpurowofioletowym środkiem, które okrywają pnącze od lipca do października; Helios – ma małe i całkowicie otwarte jasno żółte kwiaty (średnica 6 cm), które kwitną od czerwca do sierpnia; Lambton Park – cechuje się ciemnożółtymi kwiatami o średnicy 7 cm, które kwitną od czerwca do października; Last Dance – ma żółtopomarańczowe kwiaty o średnicy 5 cm.
Powojnik tangucki
Uprawa
Powojnik tangucki, tak jak wszystkie inne powojniki, najlepiej sadzić wiosną, ponieważ wtedy rośliny są natychmiast gotowe do wzrostu. Sadzimy je w taki sam sposób jak inne krzewy. W pierwszym roku po posadzeniu przycinamy wszystkie egzemplarze powyżej drugiego bądź trzeciego węzła nad powierzchnią gruntu. Zabieg ten pobudzi rośliny do wytworzenia kilku silnych pędów. Najlepszym podłożem do uprawy powojnika jest żyzna, gliniasto-piaszczysta oraz umiarkowanie wilgotna i zasobna w próchnicę, o odczynie obojętnym gleba. W miejscu sadzenia rośliny należy wykonać nawożenie organiczne oraz wapnowanie, aby zapewnić mu odpowiednie warunki. Wspomaganie gleby musi być wykonane jesienią roku poprzedzającego sadzenie. Gwarancją doskonałego rozwoju rośliny i jej obfitego kwitnienia jest zapewnienie jej dobrego drenażu. W wykopanym na 70 cm dołku należy ułożyć warstwę z kamieni, gruzu i grubego żwiru oraz warstwę drobnych patyków, gałązek i twardych łodyg. Powojnik tangucki może być uprawiany również w pojemnikach.
Powojnik tangucki
Pielęgnacja
Kluczowym elementem pielęgnacji powojnika jest jego obfite podlewanie – minimum 4 litry wody tygodniowo (podczas upałów ilość wody zwiększamy). Aby zapewnić odpowiednią wilgotność podłoża roślinom, warto rozłożyć ściółkę wokół nasady roślin. Powojnik tangucki nie lubi zasilania nawozami mineralnymi, stosujemy więc tylko nawozy organiczne. Młode rośliny należy zabezpieczyć przed mrozem i silnym zimowym wiatrem. Okrywamy je luźno ułożonymi gałązkami świerkowymi lub sosnowymi, które rozkładamy u nasady pnącza. W przypadku, gdy nasz powojnik rośnie w rzędzie krzewów, zabezpieczenie jest niepotrzebne. Powojniki ze względu na swoją pnącą naturę muszą mieć zapewnioną podpórkę, której będą się swobodnie chwytać i dzięki niej rozrastać. Można posłużyć się gotowymi konstrukcjami ogrodowymi, stworzyć własną podpórkę lub wykorzystać te naturalne – krzewy, małe drzewa lub róże czepne.
Powojnik tangucki czytaj dalej...
