- 1/5
- Następne
Preferuje stanowiska ciepłe. W mieszkaniu dobrze sobie radzi w temperaturze pokojowej. Na zewnątrz staramy się nie narażać pnącza na duże spadki temperatury. Na okres zimy thunbergię należy przenieść do jasnego i zabezpieczonego przed mrozem pomieszczenia. Temperatura powinna wynieść około 5- 10 °C
Ponieważ pnącze charakteryzuje się dużą masą zieloną i obfitym kwitnieniem, wymaga dobrego podłoża, zasobnego w składniki odżywcze. Przy uprawie pojemnikowej dobór odpowiedniego podłoża jest podstawą, aby osiągnąć sukces. Podłoże powinno być żyzne, próchnicze, przepuszczalne i wapienne. Podłoże należy uzupełnić np. drobnym żwirem, aby zapewnić odpowiedni poziom przepuszczalności i nie dopuścić do zagniwania korzeni. Pamiętajmy także o drenażu.
Kwitnąca tunbergia
Pielęgnacja
Przy pielęgnacji tunbergii przede wszystkim zwracamy uwagę na podlewanie i nawożenie. Potrzeby roślin na tej płaszczyźnie są znaczące. Lubią wilgoć, tak więc unikajmy suchego powietrza, zwłaszcza w mieszkaniu. Podlewamy je dość obficie, ale zależnie od panujących warunków, nie przesadzajmy, gdyż nie lubią mokrego podłoża. Unikajmy także przesychania podłoża, które ograniczy wzrost pnącza.
Nawożenie regularne, płynnym nawozem wieloskładnikowym co 7 dni, tak aby na bieżąco uzupełniać pobierane przez roślinę składniki odżywcze z podłoża, którego nie ma za wiele w pojemniku. W uprawie gruntowej wystarczy zasilać je co dwa tygodnie. Nawożenie mineralne warto uzupełnić nawożeniem organicznym.
W przypadku zimowania thunbergii na wiosnę należy ją przyciąć i przesadzić w nowe podłoże.
Tunbergia
Podpory
Jeżeli chcemy, aby tunbergia stworzyła zieloną ścianę, należy zapewnić jej odpowiednią podporę. W zasadzie dobrze owija się po kratownicach, balustradzie, ogrodzeniu, bambusowych tyczkach itp. W przypadku, kiedy chcemy, aby przybrała pokrój bardziej płożący, umieszczamy ją w wiszącym koszu. Falujące na wietrze, kwitnące pędy thunbergii będą wyglądać bardzo malowniczo.
Pamiętajmy, że młode pnącza wyposażamy w podpory w momencie, kiedy wytworzą właściwe liście.
Bardzo ważne jest, aby wszelkie podpory były solidnie przymocowane, zwłaszcza te o dużej powierzchni. Po stworzeniu zielonej ściany, mogą być narażone na duże napory wiatru, co przy słabym mocowaniu może zakończyć się przewróceniem.
Zimowanie
Chcąc przezimować pnącze przez zimę, należy jeszcze przed nadejściem przymrozków przenieść roślinę do jasnego pomieszczenia i zapewnić jej temperaturę na poziomie około 5- 10 °C. Ograniczamy podlewanie, zaprzestajemy nawożenia, a w okresie wiosennym przesadzamy do nowego, zasobnego podłoża, uprzednio pnącze przycinając. Następnie przenosimy je do cieplejszego pomieszczenia. Po zahartowaniu w drugiej połowie maja będzie można tunbergię ponownie wystawić na taras i balkon.
Rozmnażanie tunbergii
Tunbergię najlepiej rozmnożyć generatywnie poprzez nasiona. Rozsadę przygotowujemy już na przełomie lutego i marca, wysiewając nasiona po kilka sztuk do doniczek lub skrzynek. Należy zapewnić im jasne stanowisko, a temperatura powinna wynieść około 15- 20 °C. Młode siewki należy przepikować do doniczek, a jak podrosną uszczyknąć im wierzchołek dla lepszego rozkrzewienia. W drugiej połowie maja można rośliny wynieść na balkon i taras, ale pamiętajmy, że przed wyniesieniem należy je zahartować.
Możemy także spróbować rozmnożyć thunbergię wegetatywnie, poprzez sadzonki wierzchołkowe, pobrane w okresie letnim.
Tunbergia - pnącze
Najczęstsze problemy
Tunbergia to wymagające pnącze, które pięknie i obficie nam zakwitnie wówczas, jeżeli sprostamy jej wymaganiom. Bardzo często w uprawie pnącza napotykamy wiele przeciwności, które niestety są wynikiem naszych zaniedbań.
Osłabione rośliny łatwo padają ofiarą mączlików, przędziorków oraz mszyc. Pamiętajmy, że pojawieniu się tych szkodników sprzyja suche powietrze, zbyt mała wilgoć.
Zbyt wybujałe pędy oraz blade liście to oznaka zbyt zacienionego stanowiska. Na takim stanowisku nie ma co liczyć na bujne kwitnienie.
Zwiędnięte liście mogą być objawem przesuszenia podłoża, zwłaszcza podczas upalnych dni. Należy kontrolować wilgotność podłoża, ponieważ tunbergia nie lubi przesuszonego podłoża. W takich warunkach nie tylko więdną liście, ale także żółkną, a roślina wolniej przyrasta.
Zbyt mokre podłoże także objawia się żółknięciem i więdnięciem liści.
Uwaga końcowe
Nazwa Thunbergia wzięła się od nazwiska szwedzkiego botanika Carla Petera Thunberga.
Wysokiej jakości nasiona tunbergii do nabycia tutaj
Grzegorz Bogucki
