Skuteczne sadzenie i rozmnażanie leszczyny (orzecha laskowego)

Jesteś tutaj:

Skuteczne sadzenie i rozmnażanie leszczyny (orzecha laskowego)

3,5/5 (934 ocen)
5. Sadzonkowanie

Leszczynę możemy z powodzeniem rozmnażać przez sadzonki zdrewniałe, zielne i korzeniowe. Kluczem do sukcesu jest wybór pędów i korzeni, z których wyrosną silne młode rośliny.

Na sadzonki zdrewniałe wybieramy jednoroczne pędy o średnicy 4-8 mm i krótkich międzywęźlach, pochodzące z górnych części korony. Po pierwszych przymrozkach odcinamy je z krzewu matecznego, usuwamy ich wierzchołki i dzielimy je na odcinki o długości 25-35 cm. Tak przygotowane sadzonki umieszczamy na rozsadniku w rozstawie 10-15 x 30-40 cm. Nad powierzchnią podłoża powinny znajdować się tylko pąki wierzchołkowe. Chronimy sadzonki przed mrozem, przykrywając je grubą warstwą suchych liści bądź pociętej słomy. Przygotujmy się jednak na to, że tylko 20% sadzonek wykształci korzenie. Procent ten można zwiększyć, zakładając szkółkę w foliowym tunelu lub szklarni i stosując ukorzeniacze.

Sadzonki zielne wytwarzają korzenie łatwiej i szybciej, wymagają jednak znacznie troskliwszej pielęgnacji. Pobieramy je z silnie rosnących pędów tegorocznych od połowy czerwca do drugiej dekady lipca. Każda sadzonka powinna mieć długość 15-20 cm. Usuwamy z niej wszystkie liście z wyjątkiem wierzchołkowej pary i zanurzamy miejsce cięcia w ukorzeniaczu (np. Pomonit-R). Następnie umieszczamy roślinkę na rozsadniku, najlepiej w szklarni, lub w doniczce, którą zabieramy do pomieszczenia zabezpieczonego przed mrozem. Sadzonki zielne wymagają systematycznego podlewania i dużej wilgotności powietrza. Należy chronić je przed bezpośrednim nasłonecznieniem.

Trzeci rodzaj sadzonek przygotowujemy z korzeni młodych leszczyn lub ich odrostów. Jesienią odsłaniamy system korzeniowy krzewu matecznego i wybieramy korzenie o grubości 4-10 mm, które po pobraniu dzielimy na odcinki o długości 8-12 cm. Sadzonki umieszczamy pionowo w przepuszczalnym podłożu, dbając by ponad jego powierzchnię wystawały dwu-, trzycentymetrowe fragmenty korzeni. Ten rodzaj sadzonek ukorzenia się najdłużej.

6. Szczepienie

Jeśli planujemy rozmnażanie cennych odmian o wysokich wymaganiach siedliskowych, możemy zaszczepić je na podkładkach z odpornej na mróz leszczyny pospolitej, tolerującej podmokłe gleby leszczyny rogatej lub rosnącej na podłożach torfowych leszczyny strzępiastej. Na podkładkę poleca się też leszczynę drzewiastą, nie wytwarzającą odrostów korzeniowych oraz odmiany o czerwonych liściach, których odrosty łatwo odróżnić.

Zrazy przygotowujemy z całkowicie zdrewniałych pędów jednorocznych o średnicy 5-7 mm, dobrze wykształconych pąkach i długich międzywęźlach. Usuwamy ich wierzchołki, rany zaś pokrywamy farbą poliwinylową. Owijamy zrazy folią i odkładamy na zimę do chłodnej piwnicy.

Jeśli podkładki rosną w donicach, a my dysponujemy szklarnią, szczepienie przeprowadzamy już w lutym. W przypadku podkładek rosnących w gruncie trzeba poczekać, aż temperatura na zewnątrz osiągnie wysokość 20°C. Leszczynę zazwyczaj szczepi się przez stosowanie, w klin lub w szczelinę. Jest to pracochłonna metoda, szeroko stosowana w szkółkarstwie, rzadziej w uprawie amatorskiej.


Bibliografia

1. Czynczyk A., Jak uprawiać leszczynę?, „Działkowiec”, nr 2/2001, s. 26-27.
2. Dereń D., Późne sadzenie drzew i krzewów, „Mój Piękny Ogród”, nr 5/2009, s. 64.
3. Dziubak M., Szydło W., Urokliwe leszczyny, „Kwietnik”, nr 1/2005, s. 46-49.
4. Hodun G., Czas na zakup krzewów i drzewek, „Działkowiec”, nr 9/2008, s. 42-43.
5. Klimek G., Sadownictwo, cz. 2, Warszawa 1997, s. 261.
6. Le Page R., Retournard D., ABC rozmnażania roślin przez sadzonki, Warszawa 2006, s. 122.
7. Mika A., Sad dochodowy, Warszawa 2010, s. 300-301, 303-306.
8. Narkiewicz M., Swojski orzech, „Kwietnik”, nr 12/2008, s. 46-48.
9. Prat J.-Y., ABC sadownictwa, Warszawa 2009, s. 98.
10. Sadownictwo, red. Z. Legańska, Warszawa 2002, s. 353, 356-359.
11. Zdyb H., Leszczyna, Warszawa 2010, s. 65-80, 137, 140-141.

Małgorzata Długosz
 

Koniecznie zobacz