- 1/3
- Następne
Seler to warzywo dość szczególne. Nie tylko wyróżnia się specyficznym aromatem i wyrazistym smakiem, ale też posiada dość wygórowane oczekiwania uprawowe. Ze względu na swoje walory smakowe, zwykle wykorzystywany jest jako dodatek przyprawowy, stosowany w niewielkiej ilości do zup bądź sosów, ale od pewnego czasu coraz częściej można go również spotkać w roli głównej jako składnik sałatek, surówek (np. z dodatkiem jabłka), omletów, twarożków oraz soków. W stanie surowym, po obraniu szybko ciemnieje, warto więc mieć pod ręką nieco soku cytrynowego.
Wartości odżywcze
Seler podobnie jak wiele innych warzyw, jest bogaty w rozmaite wartości odżywcze, ale co ciekawe, kumulują się one przede wszystkim w części zielonej, a zgrubienie korzeniowe posiada ich znacznie mniej. Być może dlatego zaczęła wzrastać popularność gatunków liściastych (naciowego i listkowego), które coraz częściej goszczą na naszych stołach. W ich tkankach można znaleźć dużo witamin (C, PP,K, B), soli mineralnych ( fosfor, potas, wapń, mangan, molibden, magnez, żelazo, miedź), błonnik, olejki eteryczne, garbniki, flawonoidy oraz wiele innych substancji. Ich regularne spożywanie poprawia ogólną kondycję organizmu (uzupełnia braki witamin i składników mineralnych), oczyszcza organizm z toksyn, wspomaga pracę nerek i układu pokarmowego, obniża poziom złego cholesterolu, a także poprawia stan skóry, włosów i paznokci. Dzięki niskiej kaloryczności oraz właściwościom regulującym trawienie, polecany jest w dietach odchudzających. Jest również przydatnym warzywem w profilaktyce chorób miażdżycowych. Nie wszyscy jednak mogą bezpiecznie korzystać z tych dobrodziejstw, gdyż bywają osoby uczulone na składniki zawarte w selerze, dlatego warto się upewnić, że nie należymy akurat do tej grupy.
Seler
Wymagania uprawowe
Bez względu na to, jaki gatunek selera postanowimy uprawiać, warto wiedzieć, że ich wymagania są wysokie. Przede wszystkim to warzywa dość wrażliwe na niskie temperatury (szczególnie młode rośliny). Wprawdzie znoszą chwilowe jej spadki do poziomu zera, ale przedłużające się chłody (2-3 tygodnie poniżej 10°C), mogą spowodować szybkie wybicie w pęd kwiatostanowy. Dlatego też seler w naszym kraju uprawia się przede wszystkim z rozsady, wysadzanej do gruntu w drugiej połowie maja. Poza zapewnieniem odpowiednich temperatur w początkowej fazie wzrostu, wymagają właściwego stanowiska uprawy oraz stosownego podłoża. Będą dobrze rosły jedynie na glebie dość wilgotnej (ale nie ciężkiej i podmokłej), zasobnej w składniki pokarmowe, żyznej, próchniczej, dobrze uprawionej oraz ciepłej. Nie lubią gleb kwaśnych, zimnych i ciężkich. Źle też reagują na bezpośrednie nasłonecznienie oraz zbyt wysoką temperaturę. Selerowi zagraża kilka niebezpiecznych chorób (np. mozaika selera, septorioza selera) oraz szkodników (np. liściolubka selerowa), dlatego bardzo ważne w jego przypadku jest przestrzeganie zmianowania. Po innych warzywach z rodziny selerowatych bądź korzeniowych, powinniśmy odczekać 4 lata, zanim ponownie posadzimy w danym miejscu selery. czytaj dalej...
