- 1/7
- Następne
Powojniki zielne
Gatunki i odmiany z tej grupy kwitną od wczesnego lata do jesieni. Rośliny nie mają narządów czepnych, dlatego ścielą się lub oplatają podporę częściowo wzniesionymi pędami. W okresie zimowym pędy zamierają na całej długości. Powojniki zielne dzielą się na dwie podgrupy odmian uprawnych: odmiany wywodzące się od C. integrifolia (powojnik całolistny) – charakteryzujące się zwisającymi dzwonkowatymi kwiatami o długości do 5 cm i lancetowatymi liśćmi o długości do 10 cm, oraz wywodzące się od C. heracleifolia – o małych pachnących kwiatach, zebranych w gęste pęczki osadzone na końcach trójlistkowych, nieco omszonych liści.
Powojniki z grupy Viticella
Mają bujne pnącza, które od połowy lata do połowy jesieni tworzą mnóstwo średniej wielkości kwiatów. Wszystkie rośliny tego gatunku są odporne na mróz i choroby oraz szkodniki. Mają kwiaty w różnych kolorach (oprócz żółtego), często talerzykowate, czasem w kształcie dzwonków. Dorosłe okazy osiągają wysokość do 6 m i szerokość 3 m. Do odmian tej grupy należy np. Blue Belle (o okwiecie w kolorze ciemnofioletowym i kremowych pylnikach), Minuet (białe kwiaty z ciemnoczerwonym unerwieniem i brzegami), Polish Spirit (liczne intensywnie purpurowofioletowe kwiaty z ciemnoczerwonym pręcikami).
Powojniki z grupy Texensis
Odmiany o różnie ubarwionych, podobnych do tulipanów kwiatach o długości do 6 cm oraz o małych, sinych liściach, które składają się z 5−9 listków. Rośliny mają słabo rozwinięte narządy czepne i z trudem pną się po drzewach i podporach. Powojniki o wysokości 3 m i szerokości 1 m.
Powojniki z grupy Orientalis
Rośliny z tej grupy kwitną późnym latem i wczesną wiosną. Dorosłe okazy dorastają do wysokości od 3 do 6 m i osiągają szerokość 1,8 m. Kwiaty mają żółte i zwisające, o dzwonkowatym kształcie i średnicy do 7 cm. Ich ulistnienie jest delikatne. Powojniki Orientalis są odporne na mróz i łatwe w uprawie.
Powojnik (Clematis)
Uprawa
Najlepszym czasem na sadzenie powojników jest wiosna, ponieważ wtedy od razu mogą zacząć intensywnie wzrastać i się rozwijać. Gleba pod rośliny powinna być żyzna, gliniasto-piaszczysta, umiarkowanie wilgotna, zasobna w próchnicę oraz o obojętnym odczynie, dlatego w miejscu ich sadzenia powinno się stosować nawożenie organiczne i wapnowanie. Stanowisko musi być słoneczne i ciepłe. Umieszczając powojnik w ziemi, należy zwrócić uwagę na to, aby miejsce szczepienia znajdowało się 10−15 cm nad powierzchnią podłoża. W pierwszym roku po posadzeniu roślinę przycina się, aby pobudzić ją do wytworzenia silnych pędów. Poszczególne odmiany powojnika muszą zostać posadzone z zachowaniem odstępu 1,5 m. Pielęgnacja tych roślin polega na ich obfitym nawadnianiu (przynajmniej 4 litry wody tygodniowo na jeden egzemplarz, w czasie upałów ilość zwiększamy o cztery razy). Aby utrzymać prawidłową wilgotność podłoża, warto wokół nasady rośliny rozłożyć ściółkę. Nawożenie mineralne zastępujemy nawożeniem organicznym.
Z powodu pnącej natury Clematis najlepiej sadzić je przy ścianach budynków (od strony zachodniej, wschodniej oraz północnej i południowej – według wymagań gatunku). Podporę może stanowić nie tylko ściana budynku, ale także ogrodzenia, słupy, altany czy łuki. Posłużyć się też można gotowymi konstrukcjami ogrodowymi, które warto wspomóc listewkami lub siatką, po których roślina będzie się swobodnie pięła. Rolę podpory dla Clematis z powodzeniem mogą spełniać również krzewy lub małe drzewa. Nasadę powojników przed nadmiernym wysuszeniem należy chronić sadzonymi obok nich roślinami, np. bukszpanem, berberysem, niskimi jałowcami czy różnymi odmianami bluszczu. Na zimę zaś okrywamy ją gałązkami świerkowymi lub sosnowymi. Jeżeli powojnik rośnie w sąsiedztwie krzewów zimozielonych zabezpieczanie korzeni Clematis przed skutkami mrozów jest zbyteczne.
Powojnik (Clematis)
Rozmnażanie
Młode okazy uzyskuje się z pomocą odkładów. Gatunki zielne wykopuje się i dzieli wczesną wiosną. W przypadku, gdy liczba nowych roślin, których potrzebujemy jest bardzo duża, rozmnażamy dorosły okaz z sadzonek pędowych. Jest to najbardziej wydajna metoda. Clematis pnące o pędach zdrewniałych i półzdrewniałych, a także gatunki zielne rozmnaża się z sadzonek w okresie letnim i zimowym. Rośliny można rozmnażać także z nasion, ale w takim przypadku tylko gatunki botaniczne i odmiany powstałe za pomocą zapylenia krzyżowego zachowują cechy gatunkowe.
Powojnik (Clematis) - kwiat czytaj dalej...
