- 1/9
- Następne
Grubosz
Naturalnym środowiskiem grubosza jest gorąca Afryka. Tam też rośnie około 300 gatunków tej rośliny. Chętnie jest też ona uprawiana w naszych domach ze względu na swoje walory dekoracyjne, ale także bardzo łatwą pielęgnację. Grubosz posiada rozgałęzioną koronę i grube, połyskliwe liście o jajowatym kształcie. Kwitną zazwyczaj tylko starsze egzemplarze. Roślina potrzebuje stanowiska słonecznego i podlewania uzależnionego od wysokości temperatury w domu. Im jest ona niższa, tym należy mniej podlewać grubosza. Nie lubi on też zbyt wysokiej temperatury otoczenia. Bardzo łatwe jest też rozmarzanie tej rośliny. Wystarczy, że w ziemi umieścimy kawałek pędu, a szybko zapuści korzenie.
Gasteria brodawkowata
Liście tej rośliny są ustawione dwurzędowo, co jest jej właściwością charakterystyczną. Są one bardzo mięsiste, dość długie i mają ostro zakończone końce. Jak wskazuje nazwa, pokrywają je białe brodawki, co dodaje roślinie walorów ozdobnych. Roślina charakteryzuje się też gronami czerwono- zielonych kwiatów wyrastających z kątów liści. Gasteria ceni słońce i przepuszczalną glebę. W zimie powinniśmy jej zapewnić temperaturę wynoszącą, co najmniej 10 stopni Celsjusza. Kwiat podlewamy w zależności od tego, czy jest bardzo gorąco, czy też zaczyna się ochładzać.
Gasteria brodawkowata
Starzec
Roślina pochodzi z południowej Afryki. Mamy aż około 3 tysięcy różnych jej odmian. Większość z nich ma małe i bardzo grube liście, kuliste bądź lekko podłużne. Istnieje także odmiana o liściach przypominających bluszcz. Najlepsze stanowisko dla starca to miejsce przy oknie, gdzie będzie on mógł korzystać z dużej ilości słońca. Nie wolno go przewodnić, gdyż grozi to obumarciem rośliny. Podlewamy roślinę, kiedy podłoże jest już wyschnięte. Starzec będzie się dobrze rozwijał na żyznej glebie.
Rozchodnik
Charakterystyczne dla tego gatunku są liście- grube, długości około 2 cm i o ostrym zakończeniu. Ta pochodząca z Meksyku roślina jest bardzo łatwa w uprawie i dobrze rośnie, kiedy tylko ma bardzo dużo słońca. Rozchodnik zniesie też suche powietrze. Pod koniec zimy rozpoczyna się okres wegetacji rozchodnika. Wtedy trzeba go podlewać obficiej i od czasu do czasu nawozić. W zimie roślinie najlepiej będzie służyć temperatura do ok 5 czy 6 stopni Celsjusza, gdyż w innym wypadku pędom rozchodnika grozi nadmierne wydłużenie.
Stapelia wielkokwiatowa
Roślina cechuje się omszonymi łodygami, mającymi na sobie małe ciernie, przypominające ząbki. Niewątpliwym walorem ozdobnym są przepiękne kwiaty, które mogą mieć średnicę nawet 15 cm i są pokryte włoskami, co wygląda niezwykle uroczo. Ukwiecenie ma kolor wpadający w czerwień, poprzecznie występują na nim białe prążki.
Stapelia wielkokwiatowa
Stapelia pstra
Zielone, szare lub nawet przybierające barwę czerwonawą łodygi są bardzo mięsiste, podobnie jak u innych sukulentów. Kwiat jest nieco mniejszy niż w przypadku stapelii wielkokwiatowej, jednakże równie piękne, o owalnych płatkach z plamkami w kolorze żółtym lub brązowym. Ciekawy jest też sam kształt kwiatu- wygięty poprzecznie. Stapelia nie stwarza większych problemów w uprawie i pielęgnacji.
Jeżeli tylko możemy zaoferować sukulentom dużą dawkę słońca i trochę uwagi w zakresie podlewania i nawożenia, to warto wprowadzić je do swojej kolekcji roślin. Z pewnością będą się wyróżniały wśród innych kwiatów doniczkowych i zwrócą uwagę niejednego gościa, który odwiedzi nasz dom.
Stapelia pstra
Marta Niegierewicz
