- 1/3
- Następne
Wilczomlecz obrotny (Euphorbia helioscopia) jest często spotykanym w Polsce chwastem, przynależącym do rodziny wilczomleczowatych. Na stanowiskach naturalnych występuje na terenie Europy, Azji i Afryki Północnej. Roślina jednoroczna, w naszych warunkach klimatycznych niezwykle rzadko zimuje. Nie jest tak ozdobny jak inni przedstawiciele tej rodziny i ze względu na jego ekspansywny charakter jest często tępiony. Sok mleczny wypływający ze zranionych fragmentów rośliny wykorzystywany jest w medycynie naturalnej.
Występowanie
Wilczomlecz ten jest bardzo pospolity, często występuje w dużych skupiskach w ogrodach, na polach i nieużytkach, w pobliżu dróg, na brzegach rzek i obrzeżach lasów. Preferuje gleby gliniaste, żyzne, szczególnie lubi gleby bogate w azot, o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie. Nie jest rośliną wymagającą - może rosnąć na glebach piaszczystych i kamienistych. Porasta miejsca suche i słoneczne. Najczęściej zachwaszcza uprawy roślin okopowych, a także pola lnu i warzyw, rzadziej występuje w zbożach. Powszechny na nizinach, rzadko spotykany na obszarach górskich.
Charakterystyka
W zależności od warunków w jakich rośnie może osiągać od 15 do 40 cm wysokości. Łodyga najczęściej jest wzniesiona, prosta, rzadziej rozgałęziona. Szczyty pędów zwracają się w kierunku słońca. Zielone części rośliny z reguły są nagie lub bardzo rzadko owłosione. Liście mają barwę jasnozieloną lub lekko żółtą, czasami przebarwiają się na czerwono. W dolnej części łodygi są drobne, na krótkich ogonkach liściowych, w górnej części coraz większe odwrotniejajowate, ułożone skrętolegle na łodydze. Na zaokrąglonych brzegach większych liści możemy dostrzec drobne ząbkowanie. Jesienią liście wcześnie zasychają i opadają. Od maja do października na szczytach pędów pojawiają się drobne żółtozielone, niepozorne kwiaty opatrzone zielonymi liśćmi podkwiatowymi. Drobne, kuliste nasiona rozwijają się w trójdzielnym owocu będącym rozłupnią. Nasiona wyposażone są w elajosom tzw. ciałko mrówcze, które stanowi lubiany przez mrówki pokarm. W ten sposób mrówki przenoszą nasiona na duże odległości.
Właściwości i zastosowanie lecznicze
Wszystkie zielone organy rośliny zawierają sok mleczny wykorzystywany jako surowiec leczniczy. Jest on trujący i w żadnym wypadku nie powinien być spożywany. Ma bardzo gorzki smak i silne działanie drażniące. Już jego niewielkie ilości powodują odczuwalne pieczenie w jamie ustnej, przełyku i żołądku, nie ustaje ono nawet po napiciu się wody. Po spożyciu większych ilości soku mlecznego mogą wystąpić objawy zatrucia takie jak bóle żołądka, biegunka, nudności czy wymioty. Pojawiają się zawroty głowy, przekrwienie śluzówek i zaburzenia pracy serca. W skrajnych przypadkach może dojść do utraty przytomności, uszkodzeń nerek, a nawet śmierci.
Wilczomlecz jest bezpieczny tylko w użyciu zewnętrznym. Sok mleczny stosowany jest w leczeniu uporczywych odcisków i brodawek. Zmienione miejsce powinno pokrywać się sokiem 3-4 razy dziennie. Leczenie jest szybkie i skuteczne, a jednocześnie bezbolesne. U niektórych osób sok mleczny może powodować podrażnienia skóry i reakcje alergiczne. Należy szczególnie uważać, aby nie dostał się do oczu, gdyż może powodować silne podrażnienia i zapalenia spojówek, a nawet uszkodzenia wzroku.
Roślina ta groźna jest również dla zwierząt. Mleko zwierząt, które najadły się wilczomleczu zabarwia się na czerwono i może powodować zatrucia. Mięso zatrutych zwierząt jest niesmaczne.
Autor: Justyna Przasnyska
