- 1/4
- Następne
Rodzina wilczomleczowatych to ponad 5000 gatunków roślin pogrupowanych w rodzaje, wśród których podstawową grupę stanowią wilczomlecze. Pomimo iż wyglądem zewnętrznym poszczególne gatunki mogą różnić się między sobą dość znacznie, wszystkie wytwarzają mleczny sok o właściwościach toksycznych. Jego przypadkowe spożycie przez ludzi lub zwierzęta, może powodować poważne zatrucia (bóle brzucha, krwawe biegunki, zaburzenia równowagi, zapalenie nerek), niekiedy prowadzące nawet do śmierci. Mimo to zdarzało się, że rośliny te próbowano wykorzystywać do celów leczniczych, choć taka praktyka zawsze była obarczona dużym ryzykiem.
Wilczomlecz sosnka w ziołolecznictwie
Jednym z wilczomleczy, który w medycynie ludowej był uznawany za roślinę leczniczą, jest wilczomlecz sosnka (Euphorbia cyparissias). W jego tkankach można znaleźć wiele rozmaitych substancji czynnych, z których znaczna część posiada właściwości toksyczne (min.: kauczuk, saponiny, euforbina, kwas galusowy). Mimo to jego soku używano do leczenia kurzajek, odcisków i brodawek, a czasem nawet łysienia. Źle zastosowany wywoływał jednak podrażnienia i poparzenia zdrowej skóry, dlatego nie korzystano z niego zbyt często.
Obecnie wilczomlecz sosnka traktowany jest jako popularna roślina ruderalna, zasiedlająca rozmaite stanowiska naturalne na terenie Polski (łąki, nieużytki, rowy, zarośla, obrzeża lasów). Coraz częściej można go również spotkać w ogrodach (szczególnie stworzonych w stylu rustykalnym lub naturalistycznym), gdzie jest traktowany jako roślina ozdobna. Jego interesujące kwiatostany bywają też wykorzystywane przez florystów do tworzenia ciekawych kompozycji roślinnych.
Wilczomlecz sosnka
Cechy charakterystyczne
Wilczomlecz sosnka swoją nazwę gatunkową zawdzięcza prawdopodobnie szczególnej budowie liści, które z bliska mogą przypominać doskonale nam znane sosnowe igły (czasem nawet młode, sosnowe gałązki), chociaż w przeciwieństwie do nich są niewielkie, delikatne i miękkie. Wyrastają na pędach skrętolegle, dość gęsto pokrywając górną część silnie rozgałęzionej, nagiej i wzniesionej łodygi. Część rozgałęzień jest płonna, natomiast na szczytach pozostałych od maja do czerwca rozwijają się niewielkie, żółtozielone kwiaty, zebrane w dość duże, wierzchotkowate kwiatostany. Z czasem liście przykwiatkowe czerwienieją, dzięki czemu roślina wygląda jeszcze bardziej atrakcyjnie. Wilczomlecz sosnka osiąga zwykle wysokość ok. 20-40 cm., a jego wzniesione, sztywne pędy tworzą ładne, dość gęste kępy.
Posiadając w ogrodzie ten gatunek wilczomlecza, należy jednak pamiętać, że jest on rośliną dość ekspansywną, która w niedługim czasie z łatwością może zagłuszyć sąsiadujące z nią gatunki, rozrastając się bujnie za pomocą silnych i mocno rozgałęzionych, podziemnych kłączy. Tę charakterystyczna właściwość można jednak wykorzystać w miejscach, gdzie zależy nam na szybkim i skutecznym pokryciu niezagospodarowanego gruntu, gdyż wilczomlecz sosnka dobrze spełnia zadanie rośliny okrywowej.
Wymagania uprawowe
Chociaż wilczomlecz sosnka może wydawać się rośliną bardzo mało wymagającą, nie wszędzie będzie czuł się równie dobrze. Do prawidłowego wzrostu i rozwoju bezwzględnie wymaga bowiem stanowiska słonecznego, gdyż w cieniu rośnie bardzo słabo i często choruje. Nie lubi też terenów podmokłych, chociaż w stosunku do rodzaju gleby jest dość tolerancyjny. Mimo iż zaakceptuje większość typów gleb, najlepiej będzie rósł na podłożu przepuszczalnym, lekkim i stosunkowo suchym, zasobnym w krzemionkę i związki wapnia. Wilczomlecz sosnka jest też odporny na niskie temperatury, dlatego jeśli nawet zimą przemarznie, wiosną odrodzi się bezpośrednio z podziemnych kłaczy.
Wilczomlecze sosnka
Rozmnażanie
Wilczomlecz sosnka jest byliną, dlatego aby uzyskać młode egzemplarze, wystarczy wiosną podzielić rozrośniętą kępę. Mimo iż to najprostszy sposób rozmnażania, czasami można również skorzystać z wytwarzanych przez roślinę nasion, które wiosną wysiewa się wprost go gruntu, od razu na miejsce stałe. czytaj dalej...
