- 1/4
- Następne
Zwalczanie chemiczne
Kiedy jednak zabiegi profilaktyczne nie wystarczają, a tobołki rozprzestrzeniają się w uprawach bardzo licznie, należy skorzystać z środków chemicznych, przeznaczonych do ich zwalczania. Preparaty należy wybierać z aktualnego rejestru MRiRW oraz dostosować je do rodzaju uprawy i fazy rozwojowej roślin. Przed ich użyciem koniecznie trzeba też sprawdzić okres karencji, ponieważ czasami bywa tak długi, że uniemożliwia zastosowanie preparatu w uprawach warzyw wczesnych oraz roślin o krótkim okresie wegetacji. Wśród licznych środków przeznaczonych do niszczenia tobołków polnych w uprawach roślin użytkowych znajdują się między innymi: Stomp 330 EC (cebula, ziemniak, kapusta), Fluron 480 SC (cebula, kapusta, kalafior), Pyramin 65 WG, Kemifam Super Koncentrat 320 EC, Wizard 180 EC (burak cukrowy), Butisan Star Max 500 SE, Pontos, Nero 424 EC, Astor 360 SL (rzepak ozimy), Linurex 500 SC (kukurydza, ziemniak, pietruszka, marchew, seler, groch), Nuflon 450 SC (groch, ziemniak, marchew), Starane 250 EC (pszenica i jęczmień jary, pszenica i pszenżyto ozime), Wolof A 480 SL (groch, ziemniak, fasola), Metazanex 500 SC (rzepak jary i ozimy, kapusta, kalafior – stosować na różnych etapach uprawy). Przed rozpoczęciem uprawy oraz na terenach przyległych do zagonów uprawnych, a czasem również w sadach (np. nieużytkach, ścieżkach, placykach, ugorach), można wykorzystać herbicydy zawierające glifosat (np. Roundup Trans Energy 450 SL, Pilaround 360 SL). Należy jednak korzystać z nich bardzo ostrożnie i jedynie w ostateczności, uważając, aby w czasie oprysku nie miały kontaktu z rośliną uprawną. W niektórych przypadkach, po ich zastosowaniu na zagonach przeznaczonych pod zasiewy, należy odczekać dłuższy czas, zanim rozpocznie się uprawę rośliny użytkowej.
Tobołki polne
Ciekawostki
Tobołki polne są jednak nie tylko uciążliwymi chwastami, ale też ciekawymi roślinami, mającymi zastosowanie w kuchni i w zielarstwie. Ich nasiona i liście zawierają szereg substancji czynnych, dlatego chętnie wykorzystywane były w ziołolecznictwie. Obecnie w celach leczniczych tobołki prawie nie mają zastosowania, natomiast ich młode liście, szczególnie w okresie wiosennym, nadają się do spożycia w postaci sałatki. Nasiona po roztarciu były dawniej wykorzystywane jako rodzaj musztardy, obecnie używa się ich natomiast do przyprawiania wyrobów wędliniarskich. Interesujące i oryginalnie wyglądające łodyżki z łuszczynami mają też zastosowanie w bukieciarstwie i nadają się do suszenia. Tobołki polne są jednak również roślinami trującymi, szczególnie niebezpiecznymi dla zwierząt hodowlanych i bydła, dlatego nie należy dodawać ich do paszy. Także ludzie decydujący się na przyjmowanie preparatów leczniczych z ich udziałem, powinni zachować dużą ostrożność.
Autor: Katarzyna Józefowicz
Bibliografia:
1. „Podręczny atlas chwastów” Prof. dr hab. Grzegorz Skrzypczak, dr Andrzej Blecharczyk, wyd. Medix Plus, Poznań 1996r.
2. „Atlas chwastów” inż. Adam Paradowski, wyd. Plantpress sp. z o.o., Kraków 2013r.
3. „Atlas chwastów” prof. dr Włodzimierz Tymrakiewicz, wyd. PWRiL, Warszawa 1976r.
4. „Profesjonalny atlas chwastów”, wyd. Basf 2004r.
6. „Działkowiec” 05/07 „Chwasty, najwięksi wrogowie upraw” str. 64/65 dr I. Domagała-Świątkiewicz
7. „Działkowiec” 08/05 „Co mówią chwasty?” str. 65/66 dr I. Domagała-Świątkiewicz
