Tawuła japońska - uprawa, odmiany, cięcie i rozmnażanie

Jesteś tutaj:

Tawuła japońska - uprawa, odmiany, cięcie i rozmnażanie

3,5/5 (1582 ocen)

Tawuły to niezwykle wdzięczne i bardzo zróżnicowane krzewy ozdobne, które można wykorzystać w ogrodzie na różne sposoby. Jednym z najpopularniejszych gatunków, bardzo chętnie uprawianych w ogrodach jest wyjątkowo atrakcyjna i niewysoka tawuła japońska (Spiraea japonica).


Opis


Tawuła japońska jest niedużym, rozłożystym, gęstym krzewem, dorastającym z reguły do wysokości ok. 1 m. Jej sztywne, cienkie, mocno rozgałęzione i wzniesione pędy, pokryte są bardzo ładnymi, dużymi, jajowatymi i ostro zakończonymi liśćmi o delikatnie piłkowanych brzegach. Liście są najważniejszą ozdobą tej rośliny, a ich barwa może się zmieniać w zależności od pory roku. Wiosną liście są jaśniejsze i u wielu odmian intensywnie zabarwione (np. żółte, pomarańczowe), latem przybierają barwę zieloną lub typową dla danej odmiany, natomiast jesienią pięknie przebarwiają się na różne odcienie żółcieni, czerwieni i pomarańczy.

Tawuła japońska zakwita w miesiącach letnich (k. VI-VIII), jednak jej kwiaty nie zawsze mają istotne walory dekoracyjne. Na ogół posiadają barwę białą, różową lub karminową i są zebrane w płaskie, nieduże baldachogrona, rozwijające się na szczytach pędów.

Kwitnąca tawuła japońska

Kwitnąca tawuła japońska


Odmiany


Ilość odmian tego atrakcyjnego krzewu jest niezwykle bogata, a rośliny różnią się między sobą barwą liści i kwiatów, pokrojem i wysokością, a także terminem kwitnienia. Do najciekawszych odmian ozdobnych, spotykanych w ogrodach należą między innymi: „Goldflame” – dorastająca do ok. 0,8-1 m., o różowych, drobnych kwiatach i bardzo ciekawym ubarwieniu liści, gdyż młode, wiosenne przyrosty są pomarańczowo-czerwone, następnie przebarwiają się na jaskrawożółty kolor, po czym latem przybierają barwę zielonożółtą, kwitnie późno (VIII-IX) „Golden Princess” – odmiana dorastająca do ok. 0,5 m. wys., tworząca kulistą, zwartą formę i posiadająca złotożółte liście przez cały okres wegetacji, kwiaty drobne, bladoróżowe, „Golden Carpet” -  odmiana bardzo niska ok. 0,3 m. wys, ale dość rozłożysta, młode liście w odcieniu brązowym z czasem przebarwiają sie na kolor żółtozielony, kwiaty drobne, bladoróżowe, „Crispa” – odmiana dorastająca do ok. 1 m., posiadająca ciekawe, karbowane i powcinane liście oraz dość duże, czerwono-różowe kwiatostany, „Albiflora” –odmiana dorastająca do ok. 0,5-1 m. wys., posiadająca zielone liście i oryginalne, białe kwiaty, sprawiające wrażenie „puchatych”,” Anthony Waterer” – odmiana dorastająca do ok. 1 m., posiadająca wzniesione, sztywne pędy oraz duże, ciemnozielone liście oraz czerwono zabarwione młode przyrosty, kwitnie bardzo obficie w VI, okazałymi, ciemnoróżowymi kwiatostanami, „Genpei” – rozłożysta odmiana, dorastająca do ok. 0,8 m., posiadająca zielone liście i niezwykle oryginalne kwiaty, które na jednej roślinie mogą przybierać barwę zarówno różową jak i białą, „Japanese Dwarf” – odmiana bardzo niska, dorastająca do ok. 0,3-0,4 m. wys., posiadająca nieduże, zielone liście oraz różowe kwiatostany, rozwijające się napędach bardzo licznie już w VI, „Superstar” – odmiana dorastająca do ok. 0,6 m, posiadająca zielone liście i dość duże, intensywnie różowe kwiatostany, „Macrophylla” – odmiana o dużych, zielonych liściach i czerwonawych młodych przyrostach, przebarwiająca się jesienią na niezwykle intensywne, żółto-pomarańczowo-czerwone kolory.


Wymagania uprawowe


Tawuły japońskie należą do krzewów łatwych w uprawie i nie mają wygórowanych wymagań. Preferują żyzne i próchnicze podłoża, ale poradzą sobie także na każdej typowej glebie ogrodowej. Najlepiej czują się na stanowiskach słonecznych, ale mogą rosnąć też w półcieniu. Tawuły japońskie są roślinami dość odpornymi na zanieczyszczenia powietrza, niskie temperatury oraz choroby i szkodniki. Względnie dobrze znoszą także przejściowe okresy suszy, jednak przedłużający się okres bez deszczu sprawia, że ich liście mogą powiędnąć, dlatego w tym okresie należy je dodatkowo podlewać.

Tawuła japońska

Tawuła japońska


Cięcie


Krzewy dla zachowania ładnego i zwartego pokroju oczekują systematycznego cięcia. Powinno być ono dość radykalne (przycięcie roślin w zależności od odmiany na wys. ok. 15-30 cm. ponad ziemią) i przeprowadzone wczesną wiosną, na początku wegetacji. Takie cięcie nie pozbawi rośliny kwiatów, gdyż rozwijają się one na młodych, tegorocznych przyrostach. W razie potrzeby tawuły można także przyciąć latem, jednak wtedy należy ograniczyć się głównie do skrócenia przekwitniętych kwiatostanów. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz