Tawuła wierzbolistna - uprawa, cięcie i rozmnażanie

Jesteś tutaj:

Tawuła wierzbolistna - uprawa, cięcie i rozmnażanie

3,6/5 (143 ocen)

Tawuła wierzbolistna (Spiraea salicifolia) jest jednym z mniej popularnych gatunków tawuł spotykanych w ogrodach. Jej pokrój nie jest szczególnie atrakcyjny, a rośliny rosną wysoko i szybko rozrastają się za pomocą licznych, podziemnych rozłogów, przez co uważane są za dość ekspansywne.


Opis


Właściwie jedynym walorem dekoracyjnym tawuły wierzbolistnej (tawuły bawoliny) są jej ciekawe, dość duże, wiechowate i niemal „puchate” kwiatostany, które zwykle mają barwę różową (odcień uzależniony od pH podłoża) i rozwijają się w samym środku lata (VI-VIII). Na wyprostowanych, sztywnych, brązowych i słabo rozgałęzionych pędach, roślina rozwija wąskie, dość długie i lekko ząbkowane na brzegach, zielone liście, przypominające wyglądem liście wierzby (stąd nazwa gatunkowa). Ich powierzchnia nie jest jednak błyszcząca i gładka, a pokryta delikatnym meszkiem. Liście pozostają na roślinie długo (aż do późnej jesieni) i przez większą część sezonu wegetacyjnego nie zmieniają swojej barwy. Krzewy są rozłożyste i wysokie, gdyż dorastają do ok. 1,5-2 m. Dość sprawnie rozrastają się również za pomocą podziemnych rozłogów, dlatego szybko kolonizują najbliższą okolicę, stając się roślinami inwazyjnymi. Z tego względu nie poleca się ich sadzić w małych ogrodach, gdzie bardzo łatwo mogą wymknąć się spod kontroli, zarastając większą część terenu. Tawuła wierzbolistna nie ma właściwie odmian ozdobnych, poza jedną, charakteryzującą się białym kolorem kwiatów („Alba”).

Tawuła wierzbolistna

Tawuła wierzbolistna


Wymagania uprawowe


Tawuła wierzbolistna nie ma żadnych szczególnych wymagań uprawowych. Wprawdzie preferuje stanowiska wilgotne, a nawet lekko podmokłe i żyzne, próchnicze, przepuszczalne gleby o obojętnym odczynie pH, ale poradzi sobie również na każdej typowej glebie ogrodowej. Roślina może też rosnąć zarówno w słońcu jak i na stanowisku zacienionym. Względnie dobrze znosi także przejściowe okresy suszy, niskie temperatury i zanieczyszczenia miejskie i jest mało podatna na choroby oraz szkodniki.


Cięcie


Cięcie tawuły wierzbolistnej przeprowadza się podobnie, jak w przypadku większości innych gatunków tawuł. Dla zachowania pożądanego pokroju roślinę można silnie przyciąć na początku okresu wegetacyjnego (wczesną wiosną), co nie przeszkadza w kwitnieniu, gdyż pąki kwiatowe zawiązują się na pędach tegorocznych. Cięcie można też powtórzyć po kwitnieniu, usuwając przekwitłe kwiatostany. Polecane jest także uszczykiwanie kwiatostanów w miarę przekwitania, co pobudza krzew do wydawania większej ilości kwiatów i korzystnie wpływa na walory ozdobne krzewu.

Tawuła wierzbolistna

Tawuła wierzbolistna


Rozmnażanie


Tawuły wierzbolistne należą do najłatwiej rozmnażających się krzewów, głównie z powodu tendencji do wydawania licznych, podziemnych rozłogów. To właśnie dzięki nim można bez problemu uzyskać sadzonki, które zwykle dobrze przyjmują się na nowym stanowisku. Tawułę wierzbolistną można też rozmnażać za pomocą półzdrewniałych sadzonek pędowych, pobieranych w czasie wegetacji, które dość dobrze ukorzeniają się w wilgotnym podłożu.

Tawuła wierzbolistna

Tawuła wierzbolistna

 < czytaj dalej...

Koniecznie zobacz