Róże na pniu - opis, odmiany i przydatne porady

Jesteś tutaj:

Róże na pniu - opis, odmiany i przydatne porady

3,6/5 (111 ocen)

Róże to jedne z najpiękniejszych i najbardziej cenionych krzewów ozdobnych w naszych ogrodach. Dotychczas królowały głównie jako rozłożyste krzewy lub rośliny pnące, obecnie coraz częściej spotyka się je w nowej postaci - formie piennej.

Róże szczepione na pniu mają bardzo atrakcyjną postać miniaturowego drzewka, z oryginalną, niedużą, pięknie kwitnącą koroną. Są niezwykle ozdobne, zajmują mało miejsca i z powodzeniem można je uprawiać w pojemnikach na balkonach czy tarasach.

Każdy, kto miał okazję uprawiać róże, wie jednak doskonale, że to rośliny nie tylko piękne, ale też kapryśne i wymagające. Nie inaczej jest z ich formami piennymi, które wbrew pozorom wymagają jeszcze bardziej troskliwej opieki, niż krzewy rosnące w gruncie.

 

Choroby i szkodniki

 

Róże pienne, podobnie jak krzaczaste, narażone są na szereg zagrożeń ze strony chorób (np. czarna plamistość liści, mączniak właściwy, rdza) i szkodników (np. mszyce, przędziorki, nimułki, skoczki), dlatego musimy często monitorować drzewka pod kątem zdrowotności, a w razie zauważenia oznak choroby lub śladów żerowania szkodnika, natychmiast zastosować odpowiedni środek ochrony. Profilaktycznie możemy też opryskiwać róże wyciągami roślinnymi (np. ze skrzypu polnego, czosnku, aksamitki czy pokrzywy) lub gotowymi preparatami na bazie roślin (np. Biosept), zabezpieczającymi krzewy przed najczęstszymi chorobami grzybowymi i pospolitymi szkodnikami oraz podnoszącymi ich odporność.

 

Zabezpieczenie przed zimą

 

Poza chorobami największym wrogiem piennych róż są niskie temperatury. Krzewy szczepione są wprawdzie na odpornych podkładkach, ale miejsce ich szczepienia znajduje się wysoko ponad ziemią, przez co cała korona drzewka narażona jest na przemarznięcie. Często nawet po niezbyt srogiej zimie zdarza się, że źle zabezpieczone drzewka przemarzają tak skutecznie, iż nie da się ich już odratować, dlatego solidne i odpowiednie okrycie zimowe to jeden z najważniejszych zabiegów w uprawie róż piennych.

Drzewka można zabezpieczać na dwa sposoby, dobrane do wieku roślin. Pierwszy, trudniejszy, ale skuteczniejszy zabieg, to odwiązanie pnia od palika i przygięcie go do ziemi. Aby pień do wiosny pozostał w takiej pozycji, należy przymocować go do podłoża w pobliżu podstawy korony np. za pomocą wygiętego pręta. Następnie koronę trzeba obsypać kopczykiem ziemi (uwzględniając również miejsce szczepienia) oraz dodatkowo okryć stroiszem. Pień należy owinąć jutą lub grubą włókniną i dla pewności także obłożyć stroiszem. Ta metoda możliwa jest do zastosowania wyłącznie w przypadku młodych drzewek, o stosunkowo elastycznym pniu, u egzemplarzy starszych, posiadających gruby, sztywny pień pozostaje zabezpieczenie roślin w pionie. Należy jednak pamiętać, że wtedy wymagają wyjątkowo starannego okrycia. Koronę wraz miejscem szczepienia owija się przepuszczalnym materiałem (np. jutą lub grubą włókniną), a wnętrze uzupełnia się mchem lub wełną drzewną. Pień także owija się grubą włókniną lub słomianą matą bądź dokładnie obkłada solidną warstwą stroiszu. Róże pienne uprawiane w pojemnikach, najlepiej przechowywać w jasnych, ale chłodnych pomieszczeniach lub zadołować w ogrodzie, zabezpieczając pień i koronę podobnie, jak u róż piennych uprawianych w gruncie.

 

 

Wysokości róż piennych

 

Obecnie na rynku dostępna jest ogromna różnorodność piennych form różanych krzewów. Na ich utworzenie zwykle wybiera się odmiany silnie krzewiące i charakteryzujące się długim oraz obfitym kwitnieniem, należące niemal do wszystkich typów róż hodowlanych. Drzewka niskopienne lub półpienne uzyskuje się zwykle z róż karłowych, okrywowych oraz niskich odmian wielokwiatowych, szczepiąc je na podkładkach wys. ok. 40-60 cm. Takie drzewka idealnie nadają się do uprawy w pojemnikach, a ich pielęgnacja i zimowe przechowywanie jest łatwiejsze niż u form wyższych. Róże wysokopienne uzyskuje się na ogół przy pomocy odmian wielokwiatowych i okrywowych, szczepiąc je na podkładkach wys. ok. 90 cm., natomiast na róże kaskadowe lub płaczące wykorzystuje się odmiany róż pnących lub silnie krzewiących się róż okrywowych, szczepiąc je na pniach wys. ok. 140 cm.

 

 

Grupy i odmiany

 

Do polecanych odmian w tej grupie róż należą między innymi: wielokwiatowe lub rabatowe (np.: „Amber Quin”, „Bonica '82”, „Magic Fairy”, „The Fairy”), wielkokwiatowe (np.: „Duftwolke”, „Flora Danica”, ” Papagena”, „Leonardo da Vinci” ), bukietowe (np.: „Cubana”, „Charmant”, „Lions-Rose”), okrywowe (np.: „Aspirin Rose”, „Fortuna”, „Mainaufeuer”, „Magic Meidiland”, „Swany” ), pnące (np.: „Flammentanz”, „New Dawn”, „Super Dorothy”) oraz historyczne lub romantyczne (np.: „Ballerina”, „Jacques Cartier”, „Pompon de Bourgogne”, „Rose de Rescht”).

Róże pienne najlepiej sadzić wiosną lub wczesnym latem, zawsze przywiązując ich pień do podpory np. w postaci palika (w dwóch miejscach: w pobliży miejsca szczepienia i w połowie wysokości pnia).

 

Autor: Katarzyna Józefowicz

Koniecznie zobacz