- 1/3
- Następne
Kolejnym berberysem spotykanym w naszych ogrodach jest berberys ottawski (Berberis × ottawensis), który jest wysokim (2-3 m. wys.) krzewem o luźnym pokroju i całkowitej mrozoodporności. Podobnie jak poprzednie gatunki jest też mało wymagający i odporny na suszę. Posiada jednak niewiele ozdobnych odmian, w tym min.: „Indian Summer” (o zielonych liściach, przebarwiających się jesienią na intensywnie pomarańczowy lub czerwony kolor), „Superba” (o ciemnoczerwonych liściach i 2-3 m. wys.) czy „Silver Miles” (liście purpurowe, nakrapiane srebrnymi plamkami, dorasta do ok. 1,5 m. wys.).
Kolejny interesujący gatunek to berberys koreański (B. koreana). Jest on równie mało wymagający jak poprzednie berberysy i także dobrze znosi niskie temperatury. Dorasta zwykle do ok. 2 m. i tworzy większe liście od poprzednich gatunków. Interesujące są również jego czerwone owoce, które mają nietypowy, okrągły kształt. Należy jednak pamiętać, że dla tego berberysu potrzebne jest nieco więcej miejsca niż zwykle, gdyż dzięki podziemnym rozłogom może być dość ekspansywny.
Berberysy o liściach zimotrwałych
Wśród berberysów uprawianych w naszych ogrodach, spotyka się także gatunki zimozielone, które zachowują liście przez cały rok. Ich owoce mają zwykle wydłużony kształt i granatowo-niebieski kolor, ale krzewy są mniej odporne na niskie temperatury od poprzednich gatunków. Najpopularniejszym z tej grupy krzewów jest berberys Julianny (B. julianae), który dorasta zwykle do ok. 3 m. wys. Wymaga też nieco żyźniejszego podłoża i ciepłych, osłoniętych przed wiatrem stanowisk. Jest jednak odporny na zanieczyszczenia miejskie i dobrze znosi cięcie. Uważany jest za jeden z bardziej odpornych na mróz gatunków spośród zimozielonych berberysów. Posiada dość wąskie, skórzaste liście oraz podłużne, niebiesko-granatowe owoce z sinym nalotem.
Innym gatunkiem berberysu zimozielonego jest berberys gruczołkowaty lub brodawkowaty (B. verruculosa). Jest to krzew dość niski, dorastający na ogół do ok. 1-1,5 m., posiadający podłużne, skórzaste, błyszczące, ciemnozielone listki, które jesienią przebarwiają się na czerwono. Jest dość wytrzymały na mróz, ale preferuje nieco żyźniejsze gleby od gatunków zrzucających liście na zimę i wymaga cieplejszego, osłoniętego od wiatrów stanowiska. Jedna z jego odmian „Green Defender” posiada ciemnozielone, skórzaste liście i liczne, drobne kolce.
Autor: Katarzyna Józefowicz
