- 1/4
- Następne
W każdym ogrodzie piękne aromaty są niezwykle pożądane i chociaż wiele roślin ozdobnych posiada pachnące kwiaty, mało która może dorównać niezwykle aromatycznemu jaśminowcowi wonnemu (Philadelphus coronarius).
Opis
Jaśminowiec wonny jest wieloletnim, okazałym krzewem, dorastającym do ok. 3 m. wysokości. Jego wyprostowane, sztywne, drewniejące i mocne pędy, w górnej części łukowato się przewieszają i nadają roślinie bardzo atrakcyjny wygląd. Liście jaśminowców wonnych mają eliptyczny kształt i zaostrzone końce, a ich blaszka jest matowa i na brzegach lekko ząbkowana.
Wiosną (V-VI) krzew obsypuje się licznymi, białymi, silnie pachnącymi kwiatami, których aromat wyczuwalny jest nawet z odległości kilku metrów. Kwiaty są z reguły pojedyncze, złożone z kilku dużych płatków i dobrze widocznych, żółtych pręcików, ale u odmian mieszańcowych mogą być także pełne lub półpełne.
Odmiany
Jaśminowiec wonny jest jednym z najważniejszych gatunków jaśminowca uprawianym w ogrodach i posiada dwie podstawowe odmiany ozdobne, różniące się głównie barwą liści: „Variegatus” o białych, pojedynczych, pachnących kwiatach i bardzo ozdobnych, zielonych liściach z szeroką, białą obwódką, odmiana dorasta do ok. 1,5-2 m. wys. oraz „Aureus” o atrakcyjnych, żółto ubarwionych liściach i pojedynczych, pachnących, białych kwiatach, dorastająca do ok. 2 m. wys. W uprawie spotyka się też szereg odmian mieszańcowych, posiadających pełne lub półpełne kwiaty oraz różniących się między sobą rozmiarami (np. „Snowbelle”, „Girandole”, „Biały Karzeł”, „Manteau d'Hermine”, „Albatre”, „Erectus”) .
Wymagania uprawowe
Uprawa jaśminowca wonnego nie należy do zadań trudnych, gdyż krzew nie ma dużych wymagań. Preferuje gleby żyzne i próchnicze, ale poradzi sobie także na każdej typowej glebie ogrodowej. Najlepiej czuje się w półcieniu, gdyż na słońcu może więdnąć, a w cieniu słabiej kwitnąć. Jedynym jego wymaganiem jest odpowiednio wilgotne podłoże (ale nie podmokłe), gdyż jest bardzo wrażliwy na suszę i szybko więdnie. Jeśli okresy bezdeszczowe się przedłużają, a temperatura jest dość wysoka, krzew należy dodatkowo nawadniać. Jaśminowce wonne są natomiast wytrzymałe na niskie temperatury, dobrze znoszą cięcie i nie są szczególnie podatne na zanieczyszczenia miejskie oraz choroby i szkodniki (z wyjątkiem mszyc, które czasem atakują liście).
Cięcie
Aby jaśminowce wonne regularnie i obficie kwitły, warto je systematycznie przycinać. Zabieg powinien być jednak dobrze przemyślany i właściwie wykonany, gdyż w przeciwnym razie rośliny będą kwitły słabo lub nawet wcale. Krzewy zawiązują pąki kwiatowe na pędach dwuletnich, dlatego nie należy przycinać ich wczesną wiosną, chyba, że nie zależy nam na kwitnieniu. Jeśli jednak chcemy mieć bujnie kwitnący krzew, należy pozwolić mu się rozrosnąć, a prześwietlanie wykonywać co 3-4 lata. Wtedy wycinany u podstawy kilka najstarszych, mocno zagęszczających krzew pędów oraz usuwamy pędy uszkodzone lub chore. W razie potrzeby można też wykonać cięcie formujące, zaraz po kwitnieniu przycinając pędy z przekwitłymi kwiatami o ok. 1/3.
Jaśminowiec
Rozmnażanie
Jaśminowce wonne można rozmnażać za pomocą półzdrewniałych sadzonek pobieranych z krzewu wczesnym latem (VII) lub sadzonek zdrewniałych, ciętych zimą. Sadzonki pobrane z cieńszych pędów ukorzeniają się lepiej, niż pobrane z pędów grubych i silnych. Jaśminowce można też rozmnażać przez podział starszej rośliny, oddzielając od niej 2-3 pędy wraz z korzeniami i wsadzając je do wilgotnego podłoża w miejscu półcienistym. Takie sadzonki oraz sadzonki zielne ukorzeniają się i przyjmują na nowym stanowisku dość dobrze. czytaj dalej...
