- 1/6
- Następne
Owoce derenia
Na początku jesieni, w sierpniu i wrześniu, stopniowo dojrzewają jadalne owoce derenia właściwego. Są one podobne do małej owalnej śliwki o barwie czerwonej, pomarańczowej lub lekko fioletowej. Mają podłużny kształt i cierpki smak. Dojrzałe owoce łatwo opadają z drzewa. Spożywa się je zarówno na surowo, jak i w postaci przetworzonej. Zawierają wiele związków odżywczych i witamin, szczególnie bogate są w witaminę C. Są wykorzystywane jako składnik różnego rodzaju przetworów, soków i konfitur, a także jako dodatek do produkcji win czy nalewek, takich jak dereniówka. Sporządza się z nich leki pomocne przy dolegliwościach żołądkowych oraz zaburzeniach przemiany materii.
Pielęgnacja derenia
Pielęgnacja derenia jadalnego jest łatwa i ograniczona niemal do minimum. Każdej wiosny należy spulchniać wierzchnią warstwę ziemi wokół rośliny, aby ją odpowiednio odpowietrzyć i odchwaścić. Zaleca się ściółkowanie obszaru wokół pnia, tak by utrzymać odpowiednią wilgotność podłoża, a także ograniczyć pojawianie się chwastów. Podlewanie dorosłych krzewów nie jest konieczne, ponieważ wytrzymują one przejściowe okresy suszy.
Wśród zabiegów pielęgnacyjnych zaleca się przycinanie wiosną lub latem suchych lub chorych pędów, żeby odmłodzić stare krzewy. Możliwe jest również przycinanie drzew, tak by nadać im pożądaną formę. Pozostawia się wtedy szkielet krzewu o wysokości ok. 30 cm i podobnej długości pędów. Podczas takiego cięcia zachowawczego można również co roku po zimie wycinać połowę pędów krótko nad ziemią, tak by pozostałe pędy mogły się swobodnie rozwijać.
Autor: Justyna Czerwieniec
Bibliografia:
1. „ABC ogrodnictwa”, wyd. Reader’s Digest, Warszawa 2011, s. 358, 396.
2. Brochard Daniel „ABC drzewa i krzewy owocowe”, wyd. Delta, Warszawa, s. 98-99.
3. Gawłowska Agnieszka „500 owoców i warzyw”, wyd. Wydawnictwo SBM, Warszawa 2015, s. 39.
4. Mika Augustyn „Szczepienie i inne metody rozmnażania roślin sadowniczych”, Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 2014, s. 102-103.
5. „Sadownictwo”, wyd. Hortpress, Warszawa 2002, s. 471.
