- 1/2
- Następne
Dzikie formy cebuli szalotki spotykane są w Azji Mniejszej, zaś szczególnie rozpowszechniona jest na obszarze Palestyny. Jest rośliną trwałą, która wytwarza gniazda drobnych cebul koloru brązowego. Posiada stojące i wewnątrz puste liście, które zasychają pod koniec okresu wegetacyjnego. Niektóre odmiany wytwarzają pędy kwiatostanowe i nasiona wyglądem zbliżone do cebuli zwyczajnej. Kwiaty barwy fioletowej pojawiają się w czerwcu.
Szalotka (Allium ascalonicum) swoim zapachem przypomina cebulę zwyczajną, jednakże jest od niej zdecydowanie łagodniejsza. W sprzedaży dostępne są również odmiany ostrzejsze. Należy do najchętniej uprawianych warzyw w Polsce. Ma bardzo szerokie zastosowanie kuchenne, dzięki czemu zyskała wielu zwolenników. Ponadto w swoim składzie zawiera związki organiczne i olejki lotne, które działają przeciwzapalnie, przeciwskurczowo i przeciwbakteryjnie. Spożywanie cebuli szalotki, szczególnie zalecane jest w okresach zwiększonego zagrożenia zachorowania na grypę.
Uprawa
Szalotka z powodzeniem może być sadzona praktycznie w każdym typie ziemi, oprócz zbyt próchniczych i niewłaściwe zdrenowanych. Pod względem glebowym ma identyczne wymagania, jak cebula zwyczajna.
Sadzenie
Wczesną wiosną (kwiecień) lub jesienią (październik) do gruntu sadzimy cebulę dymkę. W przypadku sadzenia jesiennego, przed nastaniem zimy, szalotka powinna się dobrze ukorzenić i nie wypuścić szczypioru. W przeciwnym wypadku może zmarznąć.
Cebulki wsadzamy do gruntu, co ok. 25 cm, zaś odległość pomiędzy rzędami powinna wynosić ok. 30 cm. Dosyć duże przerwy pomiędzy poszczególnymi egzemplarzami zagwarantują dostęp do promieni słonecznych. Głębokość sadzenia powinna wynosić ok. 4-5 cm.
Do podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych zaliczyć można regularne odchwaszczanie i spulchnianie ziemi. Zdarza się, że podczas dłuższych okresów opadów, liście zaczynają żółknąć. W tym przypadku należy oczyścić podstawę rośliny, aby utrzymać jak najmniejszą wilgotność.
Szalotka może być również z powodzeniem siana, analogicznie jak cebula zwyczajna, jednakże zdecydowanie gęściej.
Zbiór
Zbiór cebul następuje w lipcu, gdy zasycha szczypior. Cebulki należy delikatnie podważyć, jednocześnie zwracając uwagę, aby ich nie uszkodzić. Następnie suszymy cebule na słońcu przez ok. 2 dni, pamiętając o zmienianiu ułożenia raz na kilka godzin.
Małe cebulki możemy przeznaczyć do sadzenia w następnym sezonie, zaś większe do konsumpcji i przechowywania. czytaj dalej...
