Zawilec gajowy - uprawa, pielęgnacja i choroby

Jesteś tutaj:

Zawilec gajowy - uprawa, pielęgnacja i choroby

3,3/5 (42 ocen)

Zawilec gajowy (Anemone nemorosa) to wcześnie zakwitająca bylina, dobrze rosnąca w miejscach chłodnych i częściowo zacienionych. Z tego względu jest polecana do ogrodów naturalistycznych. Jeśli zapewnimy zawilcowi gajowemu odpowiednie miejsce w naszym ogrodzie, możemy stworzyć z niego efektowny kwitnący dywan.


Opis


Zawilec gajowy w stanie dzikim występuje w liściastych lasach i na podmokłych łąkach Europy. Wyrasta z kłączy i jest rośliną o pokroju płożącym. Dekoracyjne, trójwrębne liście porastają łodygi kwiatowe. Bylina ta wyrasta do 15 cm wysokości i 30 cm szerokości. Ma najczęściej biało-różowe, biało-fioletowe lub białe kwiaty z wystającymi pręcikami, osiągające średnicę 4 cm. Kwitnie od marca do maja.

Odmiany

  • Alba Plena – białe kwiaty;
  • Allenii – jasnofioletowe, fioletoworóżowe lub jasnoniebieskie kwiaty;
  • Blue Beauty – jasnoniebieskie kwiaty i brązowawe liście;
  • Grandiflora – duże białe kwiaty;
  • Leeds Variety – różowe kwiaty;
  • Lychette – białe kwiaty;
  • Robinsoniana – kwiaty lawendowe;
  • Rosea – kwiaty białoróżowe;
  • Vestal – białe kwiaty z główką pręcików w tym samym kolorze;
  • Viridiflora – zielone kwiaty.


Zawilce gajowe


Wymagania


Zawilec gajowy wymaga wilgotnej gleby o luźnej strukturze. Stanowisko powinno być półcieniste, ale na terenach o chłodnym i wilgotnym klimacie wystawa słoneczna nie przeszkadza wegetacji rośliny.


Rozmnażanie


Rozmnażamy rośliny przez podział kłączy lub rozłogów – jesienią lub po zakończeniu kwitnienia (najczęściej od lipca do sierpnia). Możemy również zastosować wysiew do inspektu na przełomie października i września. Nasiona sadzimy w doniczkach wypełnionych przepuszczalnym podłożem – torfem i piaskiem. Zawilec gajowy często rozmnaża się porzez samosiew.

Zawilce gajowe w lesie


Sadzenie


Zawilce gajowe sadzimy we wrześniu. Jeśli przesadzamy nasze rośliny z doniczki, należy posadzić je na takiej samej głębokości, jak rosły w pojemniku. Przesadzamy zawilce w pochmurny dzień do dobrze nawodnionej ziemi. Przed zabiegiem obficie je podlewamy. Podczas przesadzania kłącza należy bezwzględnie chronić przed wysuszeniem – nie wolno zostawiać ich na słońcu. Zawilce gajowe sadzimy w odległości ok. 30 cm od innych roślin, ponieważ będą się rozkrzewiać.

Kwitnące zawilce gajowe


Pielęgnacja


Należy pamiętać o regularnym odchwaszczaniu rabat, ponieważ chwasty nie tylko zabierają naszym roślinom składniki odżywcze, lecz również zwiększają ryzyko wystąpienia chorób. Przy okazji usuwania chwastów warto ostrożnie spulchnić ziemię, ponieważ zbite podłoże wpływa niekorzystnie na kondycję bylin. Ważnym elementem pielęgnacji jest również usuwanie przekwitłych kwiatów. Raz na kilka lat, kiedy zawilec się przerzedza, warto go wykopać i usunąć stare fragmenty kłączy i korzeni.


Nawożenie i podlewanie


Jeśli wiosną nawozimy rabatę bylinową kompostem, zawilec gajowy nie wymaga dodatkowego zasilania w okresie wegetacji. Podlewanie jest konieczne tylko podczas suszy. Warto pamiętać, że byliny lepiej podlewać rzadziej, ale obficiej.

Zawilce gajowe


Choroby i szkodniki


Krety – podczas kopania tuneli krety mogą uszkadzać kłącza bylin. Odstraszamy je, wlewając do nor gnojówkę z bzu czarnego. Przygotowujemy ją, zalewając 10 l wody 1 kg świeżych liści lub 200 g suszonych. Gnojówka nadaje się do użycia po upływie 4-5 dni;

Mszyce – wysysają sok z liści, doprowadzając do więdnięcia i obumierania roślin. W ich zwalczaniu stosujemy samodzielnie przygotowane wywary roślinne: z wrotyczu (3 kg kwiatostanów na 10 l wody; opryskujemy bez rozcieńczania), z pokrzywy (1 kg niekwitnących świeżych pędów na 10 l wody; również stosujemy bez rozcieńczania), z bzu czarnego (1 kg liści na 10 l wody) lub z cebuli (20 dag łusek na 10 l wody; odwar będzie gotowy do użycia po 4-5 dniach). Warto też chronić naturalnych przeciwników mszyc – biedronki i bzygi; czytaj dalej...

Koniecznie zobacz