- 1/6
- Następne
Zawilec japoński (Anemone hupehensis) to efektowna, wysoka bylina ozdobna. Należy do najpóźniej kwitnących gatunków zawilców – jego piękne kwiaty cieszą oko aż do późnej jesieni. Nadaje się do sadzenia w skrzynkach i na obrzeżach rabat.
Opis
Zawilec japoński pochodzi z Japonii i południowych rejonów Chin. Jest wieloletnią rośliną kłączową. Większość odmian osiąga wysokość 60-120 cm i rozrasta się na szerokość 30-60 cm. Zawilec japoński ma pokrój wzniesiony, krzaczasty i zwarty. Wytwarza duże, ciemnozielone, mocno ząbkowane liście, jaśniejsze od spodu. Kwiaty zawilca japońskiego rosną w baldachach i mają średnicę 5-7 cm. Występują w różnych wariantach kolorystycznych, od bieli do różu. Zewnętrzna strona okwiatu często przybiera ciemniejszą, kontrastową barwę. Zawilec japoński najładniej prezentuje się sadzony w grupach na pierwszym planie rabat. Kwitnie od lipca do późnej jesieni.
Kwiaty zawilca japońskiego
Odmiany
- Albadura – kwiaty biało-różowe;
- Bowles Pink – kwiaty ciemnoróżowe, odmiana osiągająca do 100 cm wysokości;
- Bressingham Glow – jasnofioletowe kwiaty, łodygi osiągają do 150 cm wysokości;
- Geante des Blaches – kwiaty białe;
- Hadspen Abundance – kwiaty purpurowo-różowe;
- Honorine Jobert – kwiaty białe;
- Margarette – kwiaty różowe, pojedyncze;
- Monterosa – kwiaty ciemnoróżowe;
- Luise Uhink – kwiaty białe i pełne;
- Praecox – kwiaty ciemnoróżowe, podwójne;
- Prince Henry – kwiaty ciemnoróżowe;
- Queen Charlotte – kwiaty różowe, półpełne;
- Richard Ahrens – kwiaty różowe;
- Rosenchale – kwiaty fioletowo-różowe;
- September Charm – kwiaty różowe;
- Whirlwind – kwiaty białe, półpełne, łodygi wyrastają do 100 cm.
Wymagania
Gleba powinna być przepuszczalna i bogata w składniki organiczne. Zawilec japoński najlepiej rośnie na stanowisku suchym i słonecznym, ale dobrze toleruje również cień. Źle znosi natomiast glebę zimną, zbitą i podmokłą.
Zawilec japoński
Rozmnażanie
Wiosną możemy rozmnażać zawilce japońskie przez podział kłączy. Najlepiej odcinać je sekatorem, żeby uniknąć zmiażdżenia. Możliwe jest również pobranie sadzonek do rozsadzenia latem oraz siew do inspektu. Ta ostatnia metoda rozmnażania jest najbardziej pracochłonna, a zarazem najmniej skuteczna. Rośliny hodowane z siewek kwitną dopiero w drugim lub trzecim roku. Zawilec japoński rozmnaża się również samodzielnie przez pędy, ale proces ten następuje powoli.
Sadzenie
Zawilce japońskie sadzimy wiosną i wczesnym latem do gruntu dobrze nawodnionego, o luźnej strukturze. Podłoże powinno mieć wysoką zawartość próchnicy. Podczas sadzenia należy zachować rozstawę 30-40 cm. Młode zawilce japońskie są wrażliwe na mrozy, dlatego podczas pierwszej zimy warto przykryć je grubą warstwą suchego materiału ściółkowego, np. suchych liści.
Kwitnące zawilce japońskie
Pielęgnacja
W gorące i słoneczne letnie dni warto przykrywać rośliny ściółką. Ze względu na późne kwitnienie zawilec japoński słabo przygotowuje się do przyjścia mrozów, dlatego w zimnych rejonach Polski należy go zabezpieczać przez ściółkowanie. Materiał w warstwie grubej na 15-20 cm rozkładamy już w październiku. czytaj dalej...
