Przędziorek chmielowiec - opis, szkodliwość, zapobieganie i zwalczanie

Jesteś tutaj:

Przędziorek chmielowiec - opis, szkodliwość, zapobieganie i zwalczanie

3,3/5 (147 ocen)

Przędziorki to jedne z najpowszechniejszych i jednocześnie najbardziej uciążliwych szkodników roślin. W zależności od gatunku, mogą atakować zarówno rośliny użytkowe jak i ozdobne. Osłabione żerowaniem przędziorków rośliny stają się podatne na choroby, przestają kwitnąć i owocować, a czasem nawet zamierają.


Szkodliwość


Najbardziej rozpowszechnionym w uprawach gatunkiem szkodnika jest przędziorek chmielowiec (Tetranychus urticae). Roztocz odżywia się różnymi gatunkami roślin, atakując zarówno rośliny użytkowe (warzywa, drzewa i krzewy owocowe) i ozdobne (min. róże, kwiaty jednoroczne, byliny) jak i uprawy szklarniowe (np. paprykę, ogórki, chryzantemy). Żerujący przędziorek powoduje poważne uszkodzenia zielonych części rośliny, mocno ją osłabiając i doprowadzając do obniżenia walorów ozdobnych u kwiatów i spadku plonów u roślin warzywnych i sadowniczych. Początkowo jego obecność zdradzają drobne, jasne plamki, widoczne na wierzchniej stronie liści. Z czasem jednak plamki stają się liczniejsze, a blaszka liściowa robi się blada i matowa. Przędziorki żerują głównie na spodniej stronie liścia, a ponieważ są też owadami bardzo małymi, trudno je dostrzec gołym okiem. Bez problemu można natomiast zauważyć drobną, gęstą pajęczynkę, jaką tworzą na ogonku liściowym oraz wzdłuż nerwów na spodniej stronie blaszki liściowej. Kiedy owadów jest dużo, zaatakowane liście żółkną, usychają i opadają. Silna inwazja szkodnika może doprowadzić nawet do całkowitego wyniszczenia rośliny.


Warunki rozwoju


Pojawieniu się przędziorka chmielowaca na roślinach sprzyja wysoka temperatura oraz suche powietrze. Idealne warunki do jego rozwoju panują podczas suchego, ciepłego lata i pod osłonami. Przędziorki rozmnażają się wtedy bardzo szybko, dając nawet kilka pokoleń w ciągu roku (4-5 pokoleń). Ich zwalczanie nie jest łatwe, gdyż wiele preparatów niszczy jedynie postaci dorosłe, nie robiąc krzywdy larwom i jajom. Poza tym przędziorek ma też niebywałą zdolność uodparniania się na środki ochrony roślin, przez co walka z nim staje się jeszcze trudniejsza. Dlatego aby skutecznie ochronić uprawy przed inwazją tego groźnego szkodnika, warto dobrze poznać jego zwyczaje i zastosować odpowiednie metody ochrony.

Przędziorek chmielowiec

Przędziorek chmielowiec (wikipedia.org, Gilles San Martin, CC BY-SA 2.0)


Charakterystyka


Przędziorek chmielowiec jest niewielkim pajęczakiem z rzędu roztoczy, dorastającym do ok. 0,4 -1 mm. długości. Jego wydłużone, owalne ciało w sezonie wegetacyjnym ma kolor żółto-zielony, natomiast zimą jest czerwono-pomarańczowe. Na grzbiecie przędziorka chmielowca znajdują się też dwie, charakterystyczne, ciemniejsze plamy, które są tak duże, że jego ciało wydaje się ciemniejsze, niż jest w rzeczywistości. Roztocz posiada także cztery pary odnóży oraz nieliczne, delikatne włoski, pokrywające całe ciało.


Rozwój


Przędziorek chmielowiec rozpoczyna swój cykl rozwojowy wczesną wiosną (k. IV – V), kiedy to zimujące samice zaczynają masowo opuszczać swoje kryjówki. Zaraz po wyjściu z zimowego schronienia, zaczynają żerować i składać jaja (ok. 0,15 mm. średnicy). Jedna samica może ich złożyć ok. 80-200. Jaja początkowo są przeźroczyste, z czasem jednak ciemnieją i stają się bladożółte. Po kilku dniach wylęgają się z nich zielone larwy, które po kolejnych dwóch tygodniach przekształcają się w osobniki dorosłe. Samice są owalne i większe od samców (ok. 0,4-1 mm.), natomiast samce są smuklejsze i bardzo małe (ok. 0,3 – 0,4 mm.). Pod koniec sezonu wegetacyjnego (IX), samice zmieniają barwę na czerwono-pomarańczową i zaczynają szukać kryjówek, gdyż tylko one zimują do następnego roku. Zapłodniona samica spędza zimę w zagłębieniach kory, pod skrzyniami lub w resztkach roślinnych (np. opadłych liściach). Późną wiosną wychodzi ze swojej kryjówki, dając początek następnym pokoleniom przędziorków.


Profilaktyka


Walka z przędziorkiem chmielowcem jest dość trudna i często wymaga zastosowania kilku metod jednocześnie. Bardzo pomocna przy innych gatunkach przędziorków zimowa lustracja sadów, w przypadku przędziorka chmielowaca jest bardzo trudna, gdyż nie zimuje on w postaci jaj złożonych na konarach, a w postaci dorosłych osobników, dobrze ukrytych w szczelinach i zakamarkach. Z tego względu obserwację szkodnika można prowadzić dopiero wtedy, kiedy wiosną ponownie zacznie żerować. Za próg zagrożenia, w zależności od wielkości rośliny oraz jej fazy rozwojowej, przyjmuje się wystąpienie 1-5 osobników ruchomych na jednym liściu.

Tutaj znajdziesz szeroki wybór środków na przędziorki.

  czytaj dalej...

Koniecznie zobacz