- 1/4
- Następne
Interesująca i dość wytrzymała portulaka wielkokwiatowa (Portulaca grandiflora) w ostatnich latach zdobywa coraz większą popularność wśród miłośników roślin balkonowych. Trudno się temu dziwić, gdyż roślina nie tylko doskonale radzi sobie z niedoborem wody, palącym słońcem i wysoką temperaturą, ale jest również stosunkowo odporna na choroby oraz szkodniki i pięknie kwitnie przez całe lato (od czerwca do późnej jesieni). Za jej szczególną tolerancję względem wysokich temperatur i niedoborów wody odpowiada przede wszystkim egzotyczne pochodzenie, gdyż naturalne stanowiska portulaki wielkokwiatowej znajdują się w Ameryce Południowej (np. Brazylia) oraz na terenach półpustynnych.
Charakterystyka ogólna
W znoszeniu trudnych warunków portulace wielkokwiatowej pomaga dość szczególna, sukulentowa budowa. Jej wąskie, wałeczkowate, mięsiste liście oraz płożące, wiotkie pędy, w całości pokrywa woskowaty nalot, utrudniający parowanie wody i umożliwiający gromadzenie w tkankach życiodajnego płynu. Rośliny nie przekraczają zwykle wysokości ok. 15-20 cm., dlatego powinny być sadzone z przodu rabaty lub na obrzeżach doniczki, aby nie zagłuszyły ich inne, wyższe gatunki. Mimo urokliwych liści największą ozdobą portulaki są jej jedwabiste, dość duże kwiaty (3-5 cm. średnicy), zachwycające ogromną różnorodnością barw. W zależności od odmiany mogą być białe lub występować w rozmaitych odcieniach koloru żółtego, różowego, fioletowego, amarantowego, pomarańczowego i czerwonego, przy czym barwy delikatnych płatków są często mocne i wyraziste. Kwiaty mają też zwykle intensywnie żółty „środek”, co dodatkowo podkreśla ich dekoracyjność. Czasami można również spotkać rośliny o oryginalnej budowie kwiatów lub o kwiatach dwubarwnych. U gatunku są one pojedyncze, natomiast u odmian najczęściej półpełne i pełne.
Portulaka wielkokwiatowa
Warunki uprawowe
Portulaka wielkokwiatowa jest wprawdzie rośliną dość wytrzymałą i łatwą w uprawie, ale nie we wszystkich warunkach poradzi sobie równie dobrze. Musimy pamiętać, że pochodzi z gorącego, suchego klimatu i jest rośliną wybitnie światłolubną, dlatego nie powinno być dla nas zaskoczeniem, że nie znosi cienia, mokrego podłoża oraz wilgotnej, zimnej pogody i pochmurnego nieba. W takich warunkach traci swoją urodę, gdyż jej kwiaty zwykle zamykają główki, otwierając je jedynie w promieniach słońca. Dlatego najlepiej sadzić ją na wyższych piętrach ogródków skalnych lub na murkach, skąd woda łatwo spłynie, a słońce dotrze bez trudu. Znakomitym miejscem dla portulaki są również wiszące pojemniki i skrzynki balkonowe, umieszczone na zadaszonych, słonecznych tarasach. Najlepsze dla niej stanowisko to miejsce słoneczne i osłonięte od wiatru oraz lekkie, przepuszczalne i żyzne podłoże, z odpowiednią warstwą drenażu na dnie doniczki. Nie musimy się zbytnio martwić, kiedy zdarzy się nam zapomnieć o podlaniu rośliny, jednak w gorące, letnie dni lepiej nie dopuszczać do całkowitego wysuszenia podłoża.
Portulaka wielkokwiatowa
Rozmnażanie
Portulaka wielkokwiatowa jest rośliną jednoroczną, dlatego każdego roku musimy zaopatrzyć się w nowe sadzonki. Dość łatwo można ją rozmnożyć za pomocą siewu nasion, jednak rośliny uzyskane z własnej hodowli mogą nie przenieść na potomstwo cech egzemplarza matecznego. Poza tym może się okazać, że nasze siewki zamiast wyjątkowo atrakcyjnych kwiatów pełnych, będą posiadać jedynie kwiaty pojedyncze. czytaj dalej...
