- 1/3
- Następne
Rododendrony (Rhododendron) należą do najpiękniejszych krzewów ozdobnych. Ich wspaniałe, barwne i niezwykle liczne kwiaty zdobią ogrody od wiosny do wczesnego lata. Rodzaj liczy sobie ponad 1000 gatunków roślin i został podzielony na dwie główne grupy czyli azalie i różaneczniki. Mimo iż obie grupy roślin należą do tej samej rodziny botanicznej i zaliczane są do tego samego rodzaju, bardzo różnią się od siebie zarówno wyglądem jak i wymaganiami. Różaneczniki to duże krzewy o zimozielonych, okazałych, skórzastych, zwykle nagich liściach, natomiast azalie to rośliny mniejsze o liściach miękkich, wąskich, pokrytych włoskami, opadających na zimę lub tylko częściowo zimozielonych. Jesienią, przed opadnięciem, liście azalii zmieniają swoje barwy na kolor czerwony, bordowy lub pomarańczowy. Zapewnienie właściwych warunków obu grupom roślin jest podstawowym czynnikiem odpowiadającym za ich prawidłowy rozwój i bujne kwitnienie. W poniższym artykule zostały zawarte najważniejsze aspekty pielęgnacji azalii.
Wymagania uprawowe
Azalie z reguły są roślinami mniej wymagającymi niż różaneczniki, gdyż zrzucanie liści na okres zimowy pozwala im lepiej znieść trudne warunki panujące w tym czasie. Ich bezlistne pędy nie są tak narażone na suszę fizjologiczną i przemarznięcia jak pędy i liście różaneczników, dlatego krzewy rzadziej przemarzają i chorują. Azalie osiągają też mniejsze rozmiary niż różaneczniki (dorastają do ok. 1,5 – 3 m., a japońskie zwykle nie przekraczają 1 m.), co pozwala uprawiać je w małych ogrodach. Krzewy preferują podobne warunki glebowe jak różaneczniki czyli żyzne, próchnicze i umiarkowanie wilgotne gleby o kwaśnym odczynie pH, ale zniosą też podłoża o odczynie zbliżonym do obojętnego. Azalie lepiej też radzą sobie z przejściową suszą. Rośliny wymagają natomiast słonecznego stanowiska, gdyż posadzone w cieniu będą słabo kwitły i częściej zapadały na choroby grzybowe.
Gatunki uprawiane w Polsce
W uprawie gruntowej spotyka się głównie trzy gatunki azalii: azalię gandawską (Rhododendron gandawense), azalię pontyjską czyli różanecznik żółty (Rhododendron luteum) oraz azalię japońską (Rhododendron molle (Blume) G. Don subsp. japonicum). Azalia gandawska to najbardziej popularny, mieszańcowy gatunek azalii, dorastający do ok. 2 - 3 m. wys. i posiadający liczne, wielkokwiatowe odmiany o niezwykle różnorodnej barwie kwiatów. Jest też jednym z gatunków najlepiej znoszących niskie temperatury. Azalia pontyjska to krzew dorastający do ok. 1 – 3 m. wys., wydający duże, liczne kwiaty w oryginalnym, żółtym kolorze. Dobrze znosi niskie temperatury, ale ponieważ kwitnie bardzo wcześnie, jego pąki kwiatowe bywają uszkadzane przez przymrozki. Ostatnią grupą azalii są azalie japońskie, o małych ale bardzo licznych kwiatach. Zwykle osiągają niewielkie rozmiary (ok. 40 – 100 cm.) i nie zrzucają liści na zimę lub zrzucają je tylko częściowo. Gorzej też od innych azalii znoszą suszę, dlatego wymagają systematycznego podlewania. Są też bardzo wrażliwe na niską temperaturę i zimą często przemarzają (wymagają zimowego okrycia). Z tego względu można je uprawiać jedynie w najcieplejszych rejonach kraju i na osłoniętych stanowiskach.
Sadzenie i pielęgnacja azalii
Wymagania azalii są nieco mniejsze niż różaneczników, ale jeśli przed ich posadzeniem starannie przygotujemy podłoże, odwdzięczą się lepszym wzrostem i bujniejszym kwitnieniem. W tym celu na stanowisku przeznaczonym pod uprawę azalii należy wykopać duży dół (ok. 40 – 60 cm. średnicy) i wypełnić go kwaśnym torfem, igliwiem sosnowym, dobrze rozłożonym obornikiem oraz piaskiem (torf powinien stanowić połowę mieszanki, a pozostałe składniki powinny być do niego dodane mniej więcej w równych częściach). Tak przygotowane podłoże należy dobrze podlać i przykryć ściółką, aby nie wyschło do czasu posadzenia krzewów. Najlepszą porą sadzenia azalii jest wczesna wiosna (IV). Zakupione krzewy sadzi się w przygotowanym podłożu razem z bryłą korzeniową, umieszczając je w ziemi na taką samą głębokość, jak rosły w szkółce. Młode krzewy, warto też po posadzeniu pozbawić większości pąków kwiatowych, dzięki czemu będą mogły skierować wszystkie siły na wzrost i rozwój i szybciej przyjmą się na nowym stanowisku. Przez pierwsze miesiące po posadzeniu, krzewy należy systematycznie nawadniać, kiedy jednak się już dobrze ukorzenią, podlewanie będzie niezbędne tylko w okresach suszy.
W pierwszym roku po posadzeniu, rośliny nie będą potrzebowały dodatkowego zasilania (wystarczają im składniki pokarmowe zawarte w nawozie organicznym), jednak w kolejnych latach powinny być już nawożone dość regularnie (w każdym okresie wegetacyjnym). Rośliny należy zasilać od wiosny do końca lipca, wybierając mieszanki wieloskładnikowe, przeznaczone specjalnie do nawożenia różaneczników (między innymi podnoszące kwasowość gleby). Ponieważ azalie korzenią się płytko, podłoże wokół nich warto jest wyściółkować grubą warstwą igliwia lub kory sosnowej. Ściółka nie tylko zapobiegnie parowaniu wody z gleby, ale też ograniczy rozwój chwastów i pozwoli dodatkowo zakwasić podłoże. Ta cecha pozwala też łatwiej przesadzać starsze krzewy. czytaj dalej...
