- 1/3
- Następne
Spośród wielu gatunków znanych nam pelargonii, czyli cenionych kwiatów balkonowych oraz pokojowych, z pewnością wyróżnia się pelargonia angielska nazywana inaczej wielkokwiatową. Jej nazwa wynika z faktu, że charakteryzuje się kwiatami większymi niż inne odmiany. Ponadto roślinę wyróżnia krzewiasty pokrój, który roślina osiąga z upływem czasu.
Charakterystyka rośliny
Pelargonia angielska to roślina, która najbardziej nadaje się do uprawy na parapecie okiennym. Cechuje się dużymi kwiatami, mającymi nawet do 5 cm średnicy. Mogą one przybierać różne barwy. Zebrane są w efektowne baldaszki. Kwitnienia możemy spodziewać się już w maju, a kwiatami możemy się cieszyć aż do pierwszych naprawdę chłodnych dni. Jeżeli włożymy nieco wysiłku, możne zakwitnąć także w innych częściach roku. Zwykle posiada jeden pęd, jednakże rozrasta się na szerokość do formy krzewiastej, osiągając wysokość do 50 cm.
Uprawa, pielęgnacja i rozmnażanie
Jak wszystkie odmiany pelargonii, również ta kocha słoneczne, jasne stanowiska. Trzeba szczególnie o to zadbać w okresie kwitnienia. Pamiętajmy jednak, że ostre promienie słoneczne mogą przyczynić się do poparzenia liści, zwłaszcza jeżeli roślina stoi bezpośrednio na parapecie. Trzeba więc z rozwagą dobrać miejsce uprawy. W zimie pelargonię przechowujemy w chłodniejszych pomieszczeniach, gdzie temperatura spada do 10-12 stopni Celsjusza. W miesiącach letnich roślina wymaga dużej ilości wilgoci. Trzeba tylko pamiętać, że nie wolno jej zraszać. W zimie ograniczamy podlewanie i utrzymujemy pelargonię praktycznie w suchości. Od marca aż do września roślina będzie potrzebowała cotygodniowego nawożenia. Nim pelargonia zakwitnie, dostarcza się jej nawozu potasowego.
Kiedy roślina jest młoda, trzeba ją co rok na wiosnę przesadzać. Starsze egzemplarze wymagają tego zabiegu rzadko. Pelargonie kwitną obficiej, kiedy korzenie nie mają w doniczce zbędnej przestrzeni. Optymalnym podłożem dla pelargonii angielskiej jest gleba ilasta. Wiosną nie należy zapomnieć o przycięciu rośliny nawet o połowę. To pomoże zachować jej charakterystyczny kształt i zapewni odpowiedni rozwój oraz kwitnienie. Nie warto dopuścić do rozwoju pelargonii na nadmierną wysokość ponieważ nie wygląda to dobrze.
Części, które obcięliśmy, można wykorzystać do rozmnożenia pelargonii angielskiej. Powinien być to pęd o długości ok. 10 cm z jedną lub dwiema parami liści. Sadzonka puści korzenie jeżeli zostawimy ją w wodzie na ok 3 tygodnie. Dla lepszego efektu przygotowaną sadzonkę należy przykryć folią i umieścić w ciepłym miejscu. Kiedy roślinę już przesadzimy do podłoża, trzeba jej zapewnić stanowisko, w którym temperatura nie przekroczy 12 stopni. W innym wypadku nie doczekamy się kwiatów.
By zakwitła także w zimie
Pelargonia wielkokwiatowa potrzebuje jedynie odrobiny naszego wsparcia, aby zakwitnąć także w chłodnym okresie roku. Wystarczy przez miesiąc przez większość dnia przykrywać roślinę nieprzezroczystym woreczkiem, by miała więcej mroku. Na światło wystawiamy pelargonię jedynie na 9 godzin dziennie. Dzięki temu po ok. 4 tygodniach zakwitnie. Innym sposobem na osiągniecie kwitnienia pelargonii angielskiej w zimie jest wstawienie rośliny na jakiś czas do pomieszczenia, gdzie temperatura wynosi mniej niż 10 stopni Celsjusza.
Choroby pelargonii angielskiej i ich przyczyny
Mało intensywny wzrost rośliny jest z pewnością spowodowany zbyt ciemnym stanowiskiem. Jedyną radą jest przeniesienie w miejsce, gdzie będzie miała więcej światła, ale nie będzie równocześnie narażona na ostre promienie słońca.
Żółte liście z plamami świadczą o tym, że zbyt słabo podlewaliśmy pelargonię. W tym wypadku należy zwiększyć ilość dostarczanej jej wody. czytaj dalej...
