Gatunek

Cechy charakterystyczne

Wymagania

Wysokość

Odczyn gleby

Nerecznica samcza (Dryopteris filix - mas)

Liście pierzaste, duże zwężające się na dole i na górze, lekko przewieszające się na zewnątrz, zebrane w lejkowatą kępę. Kłącza grube, mięsiste w dobrych warunkach ładnie się rozrastają. Paproć najlepiej sprawdza się w nasadzeniach zadarniających, na cmentarzach lub w dużych ogrodach. Gatunek rodzimy, dobrze znoszący niskie temperatury. Posiada kilka odmian ozdobnych.

Oczekuje gleby wilgotnej, świeżej i próchniczej oraz stanowiska półcienistego.

1-1,5 m. wys.

Lekko kwaśny lub kwaśny

Nerecznica szerokolistna (Dryopteris dilatata)

Podobna do poprzedniego gatunku, ale nieco niższa. Posiada rozbudowane, wznoszące się łuskowate kłącze i przewieszające się, zimozielone, pierzaste liście, z dużą ilością zarodników na spodniej stronie. Dobrze prezentują się w kompozycjach rabatowych.

Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchniczych, przewiewnych i wilgotnych oraz na stanowiskach cienistych lub półcienistych

0,6 -1,2 m. wys.

Lekko kwaśny lub kwaśny

Pióropusznik strusi (Matteucia struthiopteris)

Bardzo dekoracyjna paproć o dość zróżnicowanej wysokości, posiada zielone, duże liście ułożone lejkowato i długie, rozrastające się kłącze. Gatunek rodzimy, dobrze znoszący niskie temperatury. Na dobrych glebach paproć bardzo ekspansywna, nadająca się do zadarniania dużych powierzchni, nie nadaje się do małych ogrodów.

Gleby żyzne, próchnicze i bezwzględnie wilgotne (nie znosi przesuszania). Stanowiska cieniste lub pócieniste.

0,3 - 1 m.

Lekko kwaśny

Długosz królewski (Osmunda regalis)

Duża, okazała paproć o ciekawych liściach. Ich budowa jest bardziej złożona niż u nerecznicy, gdyż są one podwójnie pierzaste. Gatunek rodzimy, objęty ochroną. Doskonały do nasadzeń pojedynczych lub nad brzegami oczek wodnych 

Gleby żyzne, próchnicze, torfowe i bardzo wilgotne. Najlepsze stanowisko cieniste lub półcień.

0,6 – 1,6 m. w dobrych warunkach nawet nieco więcej

Kwaśna lub bardzo kwaśna, nie toleruje podłoża wapiennego

Języcznik zwyczajny (Phyllitis scolopendrium)

Niewysoka paproć, o oryginalnych, całoblaszkowych, językowatych liściach i sztywnej, błyszczącej, skórzastej blaszce liściowej. Od spodu blaszki wzdłuż nerwów widoczne ciemne skupiska zarodników. Doskonały do nasadzeń grupowych z innymi paprociami oraz do ogródków skalnych.

Gleby próchnicze, przewiewne (mogą być nieco kamieniste), koniecznie wilgotne oraz wapienne. Stanowisko półcieniste lub cieniste.

0,3- 0,6 m.

Zasadowy

Zanokcica skalna (Asplenium trichomanes)

Jedna z mniejszych, ale bardzo urokliwych paproci. Jej pierzaste, podłużne liście zbudowane są z mniejszych, prawie okrągłych listków i są zebrane w gęste kępki. Ogonek liściowy cienki, ciemnobrązowy i dość sztywny. Te maleńkie paprocie znakomicie nadają się do sadzenia w ogródkach skalnych oraz w szczelinach pomiędzy kamieniami lub murami.

Lubią gleby wilgotne, lekkie i kamieniste oraz miejsca w półcieniu lub cieniu

10 -20 cm.

Obojętny do zasadowego

Adiantum stopowate (Adiantum pedatum)

Niewielka, ale bardzo ozdobna paproć, o niemal eterycznej urodzie. Jej pierzaste liście, złożone z pojedynczych, owalnych, drobnych listków, wyrastają na długim ogonku i rozgałęziają się u góry, tworząc parasolowaty kształt.

Gleby żyzne, wilgotne, przepuszczalne oraz stanowiska cieniste lub półcieniste

0,3 – 0,6 m.

Lekko kwaśny lub kwaśny

Wietlica samicza (Athyrium filix femina)

Paproć o bardzo klasycznym wyglądzie i niewielkich rozmiarach. Posiada gęste, podwójnie lub potrójnie pierzaste liście, tworzące elegancki, rozłożysty pióropusz. Doskonale wyglądają jako soliter lub w kompozycjach rabatowych. Może być sadzona w pobliżu oczek wodnych. Jej krewna wietlica japońska (Athyrium niponicum) posiada dodatkowo na liściach srebrzysty wzór.

Wymaga gleb żyznych, próchniczych, przepuszczalnych i wilgotnych oraz stanowiska cienistego lub półcienistego

0,3 – 0,6 m.

Kwaśny

Paprotka zwyczajna (Polypodium vulgare)

Kolejna maleńka paprotka, o mocno powcinanych, skórzastych, pierzastych liściach, na których po spodniej stronie znajdują się pomarańczowo-brązowe skupiska zarodników. Nadaje się do sadzenia w ogródkach skalnych, zadarniania niewielkich powierzchni lub sadzenia w szczelinach murków

Preferuje gleby żyzne, próchnicze i przepuszczalne oraz stanowisko cieniste do półcienistego

10 -20 cm.

Kwaśny

Podrzeń żebrowiec (Blechnum spicant)

Interesujący, choć niezbyt często spotykany gatunek paproci. Kępa skórzastych liści składa się z pierzastych, dość szerokich i rozłożystych liści asymilacyjnych oraz cienkich, niemal igiełkowatych liści zarodnikonośnych, sztywno wyrastających do góry. Na stanowiskach naturalnych gatunek objęty ochroną.

Gleby lekkie, próchnicze i stosunkowo wilgotne oraz stanowisko cieniste lub półcieniste

0,4 – 0,6 m.

Kwaśny