Jak rozmnażać krzewuszkę cudowną? Przedstawiamy najlepsze sposoby!

Jesteś tutaj:

Jak rozmnażać krzewuszkę cudowną? Przedstawiamy najlepsze sposoby!

3,5/5 (368 ocen)

Rozmnażanie krzewuszki cudownej jest czasochłonnym i niełatwym zadaniem, ale postępując zgodnie z zawartymi poniżej wskazówkami z pewnością osiągniemy sukces.


Sadzonki zielne


Na początku lata odcinamy od okazu matecznego wierzchołki pędów o długości ok. 8-10 cm. Każda mała roślinka powinna mieć przynajmniej 2-3 węzły liściowe. Szanse na ukorzenienie pędów wzrosną, jeśli przed ich odcięciem obficie podlejemy krzew mateczny. Sadzonki natychmiast przenosimy do skrzynki z piaskiem i torfem, po czym nakrywamy folią. Zbyt duża wilgotność i skraplająca się para wodna mogą doprowadzić do gnicia roślinek. Dlatego najlepszym miejscem do ich przechowywania jest inspekt, który można łatwo wietrzyć, uchylając szybkę. Troskliwie pielęgnujemy sadzonki, podlewając je metodą kropelkową, wietrząc i chroniąc przed ostrym słońcem. Korzenie powinny pojawić się po ok. 3 tygodniach. Gdy krzewuszki zaczną rosnąć, co dwa tygodnie zasilamy je małymi dawkami kompletnego nawozu, rozcieńczonego wodą.


Sadzonki półzdrewniałe


Późnym latem odcinamy długie na ok. 15 cm, giętkie pędy boczne, które dopiero zaczęły proces drewnienia. Usuwamy ich wierzchołki oraz dolne liście, zostawiając tylko po jednej parze. Końcówki pędów zanurzamy w ukorzeniaczu i umieszczamy w przepuszczalnym podłożu. Sadzonki półzdrewniałe nie są tak wrażliwe na spadki wilgoci, jak zielne, ale należy chronić je przez przesychaniem podłoża i bezpośrednim nasłonecznieniem. Dlatego przez całą zimę trzymamy je pod folią, najlepiej w inspekcie. Wiosną przesadzamy młode rośliny na rozsadnik, gdzie przez kolejne 3 lata będą wytwarzać silne systemy korzeniowe. Małe krzewuszki wymagają regularnego podlewania, nawożenia, odchwaszczania i ściółkowania, jak również starannego okrywania na zimę.

Krzewuszka cudowna

Krzewuszka


Sadzonki zdrewniałe


Najodporniejsze na wysychanie sadzonki przygotujemy ze zdrewniałych części tegorocznych pędów. Pobieramy je późną jesienią lub zimą, gdy krzew mateczny znajduje się w okresie spoczynku. Sadzonki powinny mieć długość 15-20 cm i przynajmniej 3 pary pąków. Najłatwiej ukorzeniają się te odcięte tuż przy nasadzie pędów – w wierzchołkach stężenie auksyn, hormonów wzrostu, jest znacznie niższe. Po pobraniu sadzonki zdrewniałe należy przezimować w temperaturze niższej niż 10°C, optymalnie od 0°C do 4°C. Dlatego przechowujemy je w piwnicy, w wilgotnym piasku lub owijamy w wilgotny materiał i folię i chowamy do lodówki. W marcu dołujemy sadzonki w rowku wypełnionym piaskiem. Ponad podłoże powinien wystawać tylko jeden pąk – w ten sposób powierzchnia rozwoju korzeni będzie większa. Warto ściółkować młode krzewuszki, a gdy pojawią się liście – dodatkowo zasilać je nawozem wieloskładnikowym. Już w drugim roku po zadołowaniu rośliny mogą osiągnąć znaczne przyrosty. Aby ułatwić im rozkrzewianie się, przycinamy nowe pędy tuż nad 2 pąkiem od ziemi. Po 3 latach wysadzamy krzewuszki na miejsce stałe.


Odkłady


Inna metoda jesiennego rozmnażania krzewuszki (weigeli florida) polega na przyszpilaniu tegorocznych pędów bocznych do podłoża. Mocujemy je w płytkim dołku za pomocą drutu galwanicznego i przysypujemy ziemią próchniczną. Przez zakopaniem pęd można lekko naciąć i przypudrować go ukorzeniaczem. Wiosną powinien wytworzyć korzenie.


Bibliografia     

1. ABC ogrodnictwa, Warszawa 2011, s. 322-325.
2. Bąbelewski P., Subtelne krzewuszki, „Mój Piękny Ogród”, nr 6/2008, s. 82-83.
3. Brochard D., ABC – drzewa i krzewy ogrodowe, Warszawa 2010, s. 126-127.
4. Le Page R., Retournard D., ABC rozmnażania roślin przez sadzonki, Warszawa 2006, s. 116.
5. Podstolski W., Cudowne krzewuszki, „Ogrody”, nr 5/2006, s. 22-25.
6. Świerczyński S., Sadzonki półzdrewniałe, „Działkowiec”, nr 11-2013, s. 58-59.
7. Woźniak J., Rozmnażanie roślin, Warszawa 2013, s. 44-48, 51-54, 92.

Małgorzata Długosz
 

Koniecznie zobacz