- 1/7
- Następne
Nowe rośliny należy sadzić w grupach po 3-5 sztuk. Robimy to w pochmurny dzień, by nie przesuszyć korzeni. Dołek powinien być większy niż kłącze. Sadzimy je przyrostem pionowo do góry, mniej więcej na tej samej głębokości, na której rosło będąc częścią starszej rośliny. Odległości między funkiami powinny wynieść co najmniej 30 x 50 cm.
Tuż po posadzeniu podlewamy młode byliny. Należy pamiętać, że w początkowym okresie wegetacji nowych funkii podłoże musi być stale wilgotne.
Efektowne ulistnienie funkii
Podlewanie
Funkia lubi wilgotne stanowiska. Szczególnie w czasie suszy należy dbać o regularne nawadnianie naszych bylin. Podlewamy je wieczorem lub rano, lepiej rzadziej a obficiej niż często – woda musi dotrzeć do głęboko rosnących korzeni. Jeżeli sadzimy funkię pod starymi drzewami, zadbajmy o obfite nawadnianie, ponieważ korzenie drzew wysuszają podłoże.
Nawożenie
Funkia bardzo dobrze reaguje na nawożenie kompostem lub obornikiem. Miejsca, w których rosną byliny, należy nawozić co roku. Młode rośliny, zwłaszcza zasadzone pod drzewami, wymagają dodatkowego stosowania nawozów wieloskładnikowych w okresie wegetacji.
Kwitnąca funkia
Pielęgnacja
Pielęgnacja funkii polega na usuwaniu przekwitłych szypułek kwiatowych. Roślina nie wymaga przycinania, należy usuwać tylko suche liście i pędy. Jeśli między liśćmi pojawiają się nagie miejsca, dołóżmy na nie świeżej ziemi, a bylina wypuści młode pędy. Warto obsypać podłoże pod funkiami korą, by uniemożliwić wschodzenie chwastom. W ten sposób rośliny nie będą wymagały dodatkowych zabiegów. Ściółka ogranicza również parowanie wody. Po okresie wegetacji należy oznaczyć miejsce, w którym rośnie funkia, by nie wykopać jej podczas jesiennych i wiosennych prac ogrodowych.
Choroby i szkodniki
Największym zagrożeniem dla młodych funkii są ślimaki bezskorupowe. W wilgotnych miejscach, w których rośnie funkia, mogą występować licznie. Jeśli szkodników pojawi się wiele, będą w stanie pożreć nawet całą roślinę. Chronimy funkię ściółkując podłoże i regularnie zbierając ślimaki. W przypadku inwazji niemożliwej do opanowania stosujemy Mesurol.
Funkia (hosta)
Kompozycja
Funkie mają uniwersalne zastosowanie. Poszczególne odmiany tej byliny różnią się wielkością i wyglądem, ale mają podobne wymagania co do gleby i stanowiska, dlatego łatwo można tworzyć efektowne kompozycje z samych hostowatych. Największe odmiany prezentują się efektownie jako samotne kępy. Niskie natomiast świetnie sprawdzą się jako rośliny okrywowe na obrzeżach kwietników lub gazonów i na brzegach zbiorników wodnych. Funkie pięknie wyglądają na otwartych przestrzeniach i w zacienionych zakątkach, wzdłuż ścieżek oraz wokół budowli i grup drzewiasto-krzewiastych. Sadzimy je również w skrzynkach i donicach na balkonach i tarasach o wystawie północnej. Korzystnie prezentują się w towarzystwie Buchanany, przywrotnika miękkiego, bukszpanu i cisa. Nad zbiornikiem wodnym można hodować funkie z takimi roślinami, jak brunnera, liliowiec, rodgersja, niezapominajki, łączeń i turzyca. W małych, wilgotnych zakątkach sadzimy funkie w sąsiedztwie pierwiosnków, pełników i knieci. Hostowate są niezastąpionym elementem ogrodów w stylu japońskim. Równie pięknie będą prezentować się w ogrodzie urządzonym w stylu angielskiej wsi i w leśnym zakątku. Ozdobne liście funkii są też wykorzystywane jako dodatek do bukietów kwiatowych.
Doskonałe sadzonki - kłącza funkii, hosty kupisz tutaj
Bibliografia
1. ABC ogrodnictwa, Reader’s Digest, Warszawa 2011, s. 78-79, 82-84, 104.
2. Byliny, mnóżcie się!, „Kwietnik”, nr 5/161, 2008, s. 34.
3. Choroby i szkodniki roślin, red. Sieńko-Holewa I., Agora SA, Warszawa 2008, s. 7, 63.
4. Dobbs L., Wood S., Zmień swój ogród, Muza SA, Warszawa 2007, s. 51, 103, 107, 180, 182, 188.
5. Encyklopedia roślin ogrodowych. Aranżacje, ARTI, Warszawa 2005, s. 94-95.
6. Grzegory J., Ogród przy domu, PWRiL, Warszawa 1983, s. 113.
7. Mika B., Irysy, astry i inne popularne byliny, Oficyna Wydawnicza Multico, Warszawa 2007, s. 35-36.
8. Mölzer V., Kwitnący ogród, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1983, s. 197.
9. Ogród. Encyklopedyczny poradnik na cały rok, Firma Księgarska Jacek Olesiejuk, Warszawa 2003, s. 41, 58, 131, 137, 296-297, 356.
10. Rausch A., Leksykon Daumonta. Byliny, Warszawa 2006, s. 10, 12-19, 152.
11. Szydło W., Szymczykiewicz M., Popularne kwiaty ogrodowe, Prószyński i S-ka, Warszawa 1996, s. 73.
12. Woźniak J., Rozmnażanie roślin, Buchmann, Warszawa 2013, s. 68, 102.
13. Zawsze na miejscu, „Mój Piękny Ogród”, nr 6/2008, s. 86-87.
Małgorzata Długosz
