Wiązówka błotna - uprawa i właściwości lecznicze

Jesteś tutaj:

Wiązówka błotna - uprawa i właściwości lecznicze

3,6/5 (127 ocen)

Jedną z ciekawszych roślin, jakie możemy posadzić na terenie wilgotnym lub podmokłym jest wiązówka błotna (Filipendula ulmaria), należąca do rodziny różowatych. Ta wysoka, dorastająca nawet do 2 metrów bylina jest nie tylko bardzo dekoracyjna, ale także całkowicie odporna na niskie temperatury panujące w okresie zimowym. Pochodzi z klimatu chłodnego (min.: Syberii i Mongolii), dlatego nawet znaczne spadki temperatur jakie mogą zdarzyć się w naszym kraju, nie stanowią dla niej większego problemu.


Charakterystyka ogólna


Podstawowymi walorami ozdobnymi wiązówki błotnej są intensywnie zielone (u odmian barwne), dość duże, pierzasto złożone liście i okazałe kwiatostany. Wprawdzie pojedyncze kwiaty są niepozorne, ale latem (VI-VIII) pojawią się na roślinie bardzo licznie, tworząc widoczne z daleka, kremowo-białe, baldachowate kwiatostany. Co ciekawe, delikatnie pachnące migdałami kwiaty nie wytwarzają nektaru, a jedyne na co mogą liczyć zapylające je owady, to dość duże ilości pyłku. Zarówno kwiaty jak i liście, wyrastają z podziemnego kłącza na długich, sztywnych, słabo rozgałęzionych i dość kruchych łodyżkach. Roślina nierzadko dorasta do ok. 1,5 -2 m., (odmiany mogą być niższe) i tworzy ładne, rozłożyste kępy.


Wymagania uprawowe


Wiązówka błotna najlepiej czuje się na stanowiskach półcienistych i wilgotnych, żyznych glebach. Może rosnąć w miejscu bardziej słonecznym, ale jedynie pod warunkiem, że ma dostateczną ilość wilgoci w podłożu. Na stanowisku suchym będzie rosła bardzo słabo i raczej trudno będzie nazwać ją rośliną ozdobną. Wiązówka błotna jest rośliną typowo błotną (co sugeruje również nazwa gatunkowa), dlatego najlepszym dla niej miejscem będzie brzeg oczka wodnego, stawu lub strumienia bądź podmokła, stale wilgotna łąka. Jej kwiaty można ścinać do wazonu. Gatunek lepiej sprawdza się w większych ogrodach niż na małych przestrzeniach, dlatego do sadzenia w pobliżu miniaturowych oczek wodnych nadają się jedynie niskie odmiany. Roślina zwykle nie sprawia kłopotów, chociaż niekiedy zdarza się, że zaatakują ją mszyce.


Rozmnażanie


Wiązówkę błotną najlepiej rozmnażać przez podział podziemnych kłączy lub wysiew nasion. Druga metoda jest jednak dość kłopotliwa i nie zawsze daje spodziewane rezultaty (siewki nie powtarzają cech egzemplarza matecznego).

Wiązówka błotna

Wiązówka błotna

Odmiany


W uprawie poza gatunkiem typowym spotyka się również kilka odmian, różniących się przede wszystkim wzrostem i kolorem liści. Na uwagę zasługuje z pewnością nieco niższa od gatunku (ok. 1,2 m.) dwubarwna, żłóto-zielona „Variegata” oraz niewysoka (ok. 1 m.), posiadająca złoto-żółte liście „Aurea”. Interesująca jest także odmiana o pełnych kwiatach - „Multiplex”.


Właściwości lecznicze


Wiązówka błotna jest jednak nie tylko rośliną ozdobną, ale również leczniczą. Surowcem zielarskim w jej przypadku są kwiaty, które po wysuszeniu mają właściwości przeciwbólowe, przeciwzapalne, napotne, moczopędne, odtruwające i przeciwgorączkowe. Wyciągi, wywary i herbatki ziołowe przygotowane na bazie suszonych kwiatów polecane są w przypadku infekcji grypowych, przy stanach zapalnych górnych dróg oddechowych, chorobach przewodu pokarmowego oraz gośćcu i chorobach reumatycznych. Można je również stosować na niektóre stany chorobowe skóry jak trądzik, owrzodzenia czy trudno gojące się rany. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz