Zamiokulkas zamiolistny (Zamioculcas zamifolia)

Jesteś tutaj:

Zamiokulkas zamiolistny (Zamioculcas zamifolia)

3,3/5 (476 ocen)

Nawożenie w okresie wegetacyjnym, najlepiej wieloskładnikowym nawozem płynnym z mikroelementami co 14 dni.
Blaszki liściowe należy systematycznie oczyszczać z kurzu np. wilgotną szmatką. Zżółkłe liście należy odcinać u nasady. Nie bójmy się, zamiokulkas wypuści nowe. Rocznie może wypuścić do kilku nowych liści.

Zamiokulkasa przesadzamy w okresie wiosennym, młode rośliny co rok, a starsze rzadziej. Przesadzamy ostrożnie, aby nie uszkodzić korzeni. Pamiętajmy, aby stosować płytsze i szersze doniczki. Kłącze osiąga wysokość do około 5 cm, ale szybko przyrasta, więc powinno mieć odpowiednio dużo miejsca. Zbyt przerośnięte kłącze należy podzielić podczas przesadzania. Oczywiście dno pojemnika należy uzupełnić warstwą drenażu.

Zamiokulkas zamiolistny

Zamiokulkas zamiolistny



Rozmnażanie zamiokulkasa


Rozmnażanie zamiokulkasa nie jest trudne i można je przeprowadzić stosując jeden z kilku sposobów. Pierwszym z nich jest uzyskanie nowych roślin poprzez podział kłącza przy okazji wiosennego przesadzania. Drugi sposób to uzyskanie sadzonek z rozłogów.

Kolejny sposób to uzyskanie rośliny z sadzonek liściowych. Biorąc pod uwagę, że zamiokulkas należy do rodziny obrazkowatych, sposób ten jest szczególny, gdyż żadnego gatunku zaliczanego do tej rodziny nie można rozmnożyć w ten sposób, tylko zamiokulkasa zamiolistnego. Listki pobieramy z dolnej bądź środkowej części liścia, po czym umieszczamy je w przepuszczalnym podłożu (mieszanka torfu z piaskiem), zagłębiając na około 1 cm. Pojemnik z sadzonkami umieszczamy w miejscu, gdzie temperatura będzie wynosić około 22 - 25°C. Po około miesiącu, a często także i dłużej, powinny ukazać się młode listki. Sadzonkom warto zapewnić wyższą wilgotność, tak więc pojemnik nakrywamy folią.

Zamiokulkas zamiolistny

Zamiokulkas zamiolistny

Najczęstsze problemy w uprawie


Zamiokalkus zwany „żelazną rośliną” należy do roślin prawie bezproblemowych, ale przy znaczących błędach także i ta roślina doniczkowa może ucierpieć.

Do niepożądanych zmian, których z pewnością chcielibyśmy uniknąć należą uszkodzenia liści. Będą to m.in. brązowawe plamy powstałe w wyniku poparzeń słonecznych. Tego typu poparzenia są wynikiem zbyt słonecznego stanowiska, ustawienia rośliny w miejscu, gdzie jest narażona na bezpośrednie promienie słoneczne.


W dużym zacienieniu liście stają się bardziej wyciągnięte, a zarazem jaśniejsze.

Nadmiar wody prowadzi do żółknięcia liści, a także zgnilizny korzeni. Żółknięcie liści może być także efektem starzenia się rośliny.

Zbyt niska temperatura oraz nadmiar wody prowadzi do opadania liści.

Gnicie mięsistych ogonków liściowych może być spowodowane przez grzyby (fytoftoroza) oraz bakterie (bakterioza). W drugim przypadku poza wodnistymi plamami można wyczuć nieprzyjemny zapach.


Uwaga


Gatunek trujący, zawierający substancję aktywnie czynną o nazwie szczawian wapnia, który działa drażniąco na błony śluzowe.

Grzegorz Bogucki

Koniecznie zobacz