- 1/7
- Następne
Wilczomlecz migdałolistny jest przykładem wilczomlecza rodzimego. W ogrodach warto uprawiać jego odmiany. Ciekawym przykładem wilczomlecza migdałolistnego jest odmiana ‘Purpurea’ o purpurowych liściach. Osiąga ona do około 30- 40 cm wysokości. Wilczomlecz migdałolistny często zachowuje się jak roślina dwuletnia, a więc po kwitnieniu może ginąć. Kwitnie wiosną i sprawdzi się przede wszystkim w kompozycjach naturalistycznych.
Warto wspomnieć także o wilczomleczu główkowatym, niewielkiej bylinie, osiągającej do 10 cm wysokości, bardziej płożącej o niebieskawych liściach i wyrazistych kwiatach, zebranych w niewielkie główki. Kwitnie późną wiosną, stanowiąc ciekawy akcent m.in. na skalniaku.
Przykładem sporego wilczomlecza uprawianego w ogrodzie jest wilczomlecz Griffitha, osiągający nawet do 80 cm wysokości. Tak jak wcześniejsze gatunki nie jest wymagający, a jego dekoracyjność wynika z liści przedzielonych na środku jasnym pasem oraz kwiatostanów w odcieniach czerwieni, pomarańczy i żółci. Wymaga kwaśnego podłoża.
Wilczomlecz złocisty (pstry)
Stanowisko
Wilczomlecze zazwyczaj preferują stanowiska w pełni nasłonecznione, ewentualnie lekko półcieniste, ciepłe i suche. Podłoże powinno być przepuszczalne, dlatego też tak świetnie radzą sobie w ogrodach skalnych. Oczywiście występują także gatunki preferujące inne siedliska, dlatego też przed posadzeniem danego gatunku należy zapoznać się z jego potrzebami (np. wilczomlecz błotny, wilczomlecz Griffitha).
Wilczomlecz obrzeżony
Wymagania i pielęgnacja
Opisane wilczomlecze nie należą do wymagających i sprawdzą się w na większości stanowisk. Bardziej wymagający jest wilczomlecz Griffitha, wymagający próchniczego, wilgotnego oraz kwaśnego podłoża. Pozostałe preferują słoneczne, przeciętne i przepuszczalne gleby.
Większość gatunków będzie rosła bez naszej ingerencji. W przypadku Euphorbia cyparissias należy ograniczać jego ekspansywność. Wilczomlecz mirtowaty warto okryć na zimę, bo może przemarzać. Wilczomlecz główkowaty preferuje bardziej zdrenowane podłoże.
Wilczomlecze zależnie od gatunku możemy rozmnożyć poprzez podział, sadzonki, a także nasiona.
Euphorbia nie wykazują podatności na choroby i szkodniki.
Wilczomlecz nadobny - Gwiazda Betlejemska
Uwagi końcowe
Wilczomlecze zawierają w sobie mleczny sok. Należy wiedzieć, że jest on toksyczny , a także powoduje podrażnienia skóry. W związku z tym należy zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza jeżeli w ogrodzie bawią się małe dzieci.
Nasiona Wilczomlecza Obrzeżonego kupisz tutaj
Grzegorz Bogucki
