Szarłat wiechowaty (wyniosły) - uprawa i pielęgnacja

Jesteś tutaj:

Szarłat wiechowaty (wyniosły) - uprawa i pielęgnacja

3,4/5 (238 ocen)

Szarłat wiechowaty (Amaranthus paniculatus) to popularna jednoroczna roślina ozdobna. Ładnie prezentuje się na drugim planie rabat albo w grupach jednogatunkowych, a także przy ścianach i ogrodzeniach. Nadaje się też na kwiat cięty i do suszenia.


Opis


Rodzina szarłatowatych (Amaranthaceae) wywodzi się z terenów podzwrotnikowych Indii, Ameryki i Afryki. Nazwa pochodzi od greckiego słowa amarainein – niewiędnący. Szarłat wiechowaty charakteryzuje się pokrojem wyprostowanym i osiąga wysokość 60-150 cm i szerokość 50 cm. Tworzy silnie rozgałęzione łodygi. Jego jajowate albo podłużne liście występują w różnych odcieniach zieleni i czerwieni. Szarłat wiechowaty ma liczne, najczęściej purpurowe kwiaty we wzniesionych, kłosowatych kwiatostanach, przypominających pióropusze. Kwitnie od czerwca do późnej jesieni.


Odmiany

 

  • Foxtail – czerwone kwiatostany i brązowoczerwone liście;
  • Green Thumb – zielone kwiatostany i liście;
  • Pygmy Torch – ciemnoczerwone kwiaty i liście;
  • Red Cathedral – purpurowe kwiatostany i czerwone liście;
  • Sanguineus – ciemnoczerwone kwiaty i liście, występuje również w wersji karłowatej.


Wymagania


Szarłat wiechowaty jest roślina ciepłolubną. Najlepiej rośnie na żyznym, wapniowym podłożu o luźnej strukturze – niezbyt mokrym, ale i niezbyt suchym. Należy mu zapewnić słoneczne stanowisko, osłonięte od wiatru.

Szarłat wyniosły - wiechowaty

Szarłat wyniosły - wiechowaty


Siew


W kwietniu możemy wysiać szarłat wiechowaty do ciepłego inspektu. Młode rośliny będą dobrze rosły w specjalnej mieszance do upraw, dostępnej w sklepach ogrodniczych. Takie podłoża są produkowane na bazie odkwaszonego torfu i sterylne, dzięki czemu znacząco spada ryzyko wystąpienia chorób grzybowych. Zawierają również stopniowo uwalniające się nawozy. Podłoże powinno być regularnie nawadniane metodą kropelkową. Nasiona, a potem siewki wymagają ziemi wilgotnej, ale nie mokrej. Niekorzystne jest również osadzane się wody na liściach, które może prowadzić do zgnilizny łodyg i liści. Dlatego szybę inspektu należy wycierać, gdy skrapla się na niej woda. Kiełkowanie następuje w temperaturze 12-18°C, a optymalna temperatura wzrostu wynosi ok. 18°C. Młode rośliny potrzebują dużo światła (12 godzin dziennie), ale nie należy ich ustawiać w pełnym słońcu.

Jeśli nie mamy inspektu, możemy przygotować rozsadę w domu, w skrzynce lub doniczce. Pojemniki do hodowli siewek muszą być sterylne. Aby ograniczyć parowanie wody i wahania temperatur, warto nakryć doniczkę folią. Zarówno rośliny hodowane w inspekcie, jak i te trzymane pod folią należy regularnie wietrzyć.

Po pojawieniu się 2-3 liści pikujemy młode szarłaty do większych doniczek. Przed przesadzaniem nawadniamy rośliny – wtedy będą łatwiej wychodziły z ziemi. Siewki chwytamy za listki, by nie uszkodzić łodyg. Przed wysadzeniem do gruntu hartujemy rośliny, codzienne na kilka godzin zdejmując szkło lub folię. Na miejsce stałe przesadzamy je po 2-3 tygodniach.

Na siew szarłatu bezpośrednio do gruntu należy poczekać do połowy maja. Pamiętajmy o regularnym podlewaniu, by nie dopuścić do przesuszenia gleby. Po wzejściu przerywamy młode rośliny. Ze względu na tendencję do rozkrzewiana się, warto zachować między nimi co najmniej 30 cm odstępu.  


Rozmnażanie


Szarłat wiechowaty możemy wysiewać z własnych nasion, zebranych po przekwitnieniu. Należy pamiętać, że roślina ta bardzo dobrze wysiewa się sama, dlatego może rozplenić się w ogrodzie jak chwast.

Szarłat wyniosły - wiechowaty

Szarłat wyniosły - wiechowaty


Pielęgnacja


Usuwamy przekwitłe kwiaty szarłatu, ponieważ wytwarzanie nasion osłabia rośliny i sprawia, tracą efektowny wygląd. Ponadto regularnie odchwaszczamy nasze rabaty. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz