- 1/6
- Następne
Idealny do tworzenia żywopłotów i szpalerów, ognik szkarłatny jest szczególnie dekoracyjny jesienią i zimą, gdy przyciąga wzrok skupiskami czerwonych, pomarańczowych lub żółtych owoców.
Opis
Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea), dawniej nazywany ognikiem ciernistym, to odporny i mało wymagający krzew ozdobny wywodzący się z Europy Wschodniej i Azji. Dorasta do 2,5-3 m wysokości. Jego pędy są pokryte długimi na 1,5 cm kolcami. Ząbkowane liście ognika mają owalny kształt i w łagodniejszym klimacie pozostają zielone przez całą zimę. Drobne, białe kwiaty pojawiają się w maju. Najcenniejszym walorem dekoracyjnym ognika nie są jednak jego kwiatostany, a skupiska intensywnie kolorowych jagód, nieco mniejszych od owoców jarzębiny. Zaczynają dojrzewać w sierpniu i utrzymują się do grudnia, a jeśli nie zjedzą ich ptaki – nawet do marca.
Odmiany
- ʻGolden Charmerʼ – ma wcześnie dojrzewające, pomarańczowożółte jagody;
- ʻKasanʼ – krzew o pomarańczowych owocach, odporny na mróz;
- ʻMohaveʼ – odporna na choroby, ale dość wrażliwa na mrozy odmiana o pomarańczoworóżowych jagodach;
- ʻOrange Glowʼ – tworzy pomarańczowe owoce, które dojrzewają wczesną wiosną. Dorosłe okazy są mrozoodporne;
- ʻOrange Charmerʼ – rośnie wolniej niż ʻOrange Glowʼ i ma ciemnopomarańczowe jagody;
- ʻRed Columnʼ – odmiana o wzniesionych, czerwonawych pędach i późno dojrzewających jaskrawoczerwonych owocach. Jest w pełni mrozoodporna;
- ʻRed Cushionʼ – gęsto ulistniony krzew o intensywnie czerwonych jagodach. Rozrasta się do 1,8 m średnicy;
- ʻSoleil d’Orʼ – jedna z niższych odmian. Osiąga do 1,5 m wysokości i ma żółte owoce.
Ognik szkarłatny - kwiaty
Wymagania
Ognik szkarłatny najbujniej kwitnie na stanowiskach słonecznych. W półcieniu ma mniej kwiatów i owoców, ale zarazem większe szanse na przezimowanie. Najodpowiedniejsze są dla niego żyzne gleby piaszczysto-gliniaste. Cechuje się wysoką odpornością na zanieczyszczenia powietrza. Większość nowych odmian wykazuje też niską wrażliwość na mrozy.
Sadzenie
Jeżeli podłoże jest zbite, należy wzruszyć łopatą ściany dołu, a na jego dnie rozłożyć materiał drenujący. Przed sadzeniem ognika szkarłatnego warto również zadbać o nawóz startowy – obornik, kompost lub ziemię próchniczną. Rozrzucamy go na dnie dołu i przykrywamy ziemią. Pamiętajmy, że krzew o przesuszonej bryle korzeniowej może się nie przyjąć, nawet jeśli posadzimy go w żyznej i wilgotnej ziemi – dlatego przed wyjęciem z donicy obficie go podlewamy.
Jeśli planujemy stworzyć ognikowy żywopłot, sadzimy krzewy w odstępach co 50 cm. Okazy rosnące przy murach przywiązujemy do kratek lub do rozpiętych wzdłuż ściany drutów. Tuż po sadzeniu warto przyciąć o połowę pędy boczne, pozostawiając nienaruszony pęd główny. Dzięki temu ognik szybko się rozkrzewi.
Ognik nie znosi przesadzania, dlatego wybierzmy mu miejsce, w którym będzie mógł rosnąć swobodnie, przycinany tylko dla zachowania formy, a nie dla ograniczenia wzrostu.
Ognik szkarłatny
Cięcie
Od marca do końca maja należy przycinać pędy boczne dorosłych okazów. Cięcie formujące przeprowadzone przed kwitnieniem przyczyni się do bogatego owocowania. U starszych, słabo kwitnących ogników raz na kilka lat przycinamy też pędy główne.
Krzewów rosnących samotnie i przeznaczonych na żywopłot nieformowany nie przycinamy. Należy jednak liczyć się z tym, że taki żywopłot z czasem osiągnie znaczną wysokość. Ognikowe żywopłoty formowane przycinamy dwa razy w ciągu roku – w czerwcu i w sierpniu. Okazy rosnące przy murze wymagają natomiast wycinania pędów zbytnio zagęszczonych i rosnących w złym kierunku. Co roku podwiązujemy też do kratki lub drutu nowe długie pędy.
Jeśli nasz ognik zimą stracił liście i przemarzł, należy radykalnie skrócić wszystkie jego gałązki. Krzew odrośnie, choć może potrwać to dość długo. Wiosną odcinamy owoce, których nie zjadły ptaki – w przeciwnym razie roślina będzie słabo kwitnąć.
Pielęgnacja
Młode krzewy wymagają systematycznego podlewania do czasu kiedy się przyjmą. Później nawadniamy je w razie suszy. Poza tym sporadycznie zasilamy ogniki nawozami wieloskładnikowymi o niskiej zawartości azotu – przenawożenie zwiększa ryzyko wystąpienia zarazy ogniowej. Należy też regularnie odchwaszczać i ściółkować krzewy oraz usuwać opadłe liście, które mogą stać się siedliskiem bakterii wywołujących chorobę.
Ognik szkarłatny
Zimowanie
Późną jesienią, przed nastaniem pierwszych mrozów, należy przykryć młode ogniki agrowłókniną. Gdy temperatura sięga -20°C, takiej ochrony wymagają również starsze krzewy. Jako roślina zimozielona ognik może wysychać w słoneczne zimowe dni – szansę na utrzymanie zielonych liści zwiększymy, jeśli późną jesienią będziemy go obficie podlewać.
Rozmnażanie
W sierpniu rozmnażamy ognika szkarłatnego wykorzystując sadzonki zielne. Tegoroczne pędy boczne warto pobierać z rozkrzewionych i zdrowo rosnących gałęzi – z takich sadzonek otrzymamy bowiem najsilniejsze krzewy. Sadzonki wierzchołkowe powinny mieć ok. 15 cm długości i przynajmniej dwa węzły liściowe. Po pobraniu natychmiast sadzimy je w przepuszczalnym podłożu złożonym z równych części piasku i torfu. Nie wolno zaniedbywać codziennego podlewania sadzonek – pozbawione korzeni rośliny z liśćmi bardzo szybko tracą wodę w procesie transpiracji. Wysychaniu zapobiega osłonięcie małych ogników szkłem lub folią i trzymanie ich z dala od światła słonecznego. czytaj dalej...
