Malina Pokusa - opis, uprawa i charakterystyka odmiany

Jesteś tutaj:

Malina Pokusa - opis, uprawa i charakterystyka odmiany

3,5/5 (298 ocen)

Malina ‘Pokusa’ powinna wzbudzić zainteresowanie ogrodników, poszukujących niezawodnej odmiany powtarzającej owocowanie. Jej uprawa nie jest trudniejsza niż pielęgnacja innych malin, choć wymaga podjęcia działań chroniących przed chorobami wirusowymi. Czy warto zatem skusić się na ‘Pokusę’?


Opis


W Krajowym Rejestrze Odmian ‘Pokusa’ znajduje się od 2003 r. Wywodzące się z niej rośliny cechują się bardzo silnym wzrostem – ich pędy osiągają nawet do 2 m długości. W jednym krzewie znajduje się ich zazwyczaj kilka lub kilkanaście. Są pokryte drobnymi kolcami, które występują niezbyt licznie, a więc nie utrudniają zbiorów. Największym walorem ‘Pokusy’ pozostają jednak jej ogromne owoce – spośród wszystkich odmian uprawianych w Polsce to właśnie ta wytwarza największe maliny. Mają one podłużny kształt i intensywnie czerwony kolor, a na ich powierzchni występują rzadkie włoski. W uprawie na dwukrotne plonowanie pierwsze owocowanie zaczyna się w lipcu, a drugie – już na początku drugiej dekady sierpnia. Ostatnie maliny zbieramy aż do pierwszych przymrozków.


Wybór i przygotowanie stanowiska


Słodkie, aromatyczne owoce uzyskamy tylko w miejscu nasłonecznionym. Warto zadbać, by stanowisko było również przewiewne, ponieważ silnie rosnące pędy ‘Pokusy’ mają tendencję do zagęszczania się. Konieczna jest również staranna uprawa gleby – korzenie malin sięgają płytko, dlatego nie znoszą konkurencji w postaci chwastów. Na kilka tygodni przed posadzeniem krzewów tej odmiany zaleca się wymieszać podłoże z dobrze rozłożonym obornikiem lub kompostem w ilości 30-60 kg/10 m2 – materia organiczna zakwasza glebę, co doskonale odpowiada wymaganiom maliny. Niższe dawki stosujemy na glebach żyznych, poprawienie struktury i użyźnienie podłoża suchego wymaga większej ilości nawozu. Pamiętajmy, że nie warto sadzić ‘Pokusy’ na glebach bardzo ciężkich i zlewnych, ponieważ w takich warunkach szybko zostanie porażona przez choroby grzybowe.


Sadzenie


Maliny owocujące na pędach jednorocznych sadzi się zazwyczaj w rzędzie, w odległościach nie mniejszych niż 0,5 m. Pędy ‘Pokusy’ są dość sztywne, ale bardzo długie – dlatego po sadzeniu warto przygotować rusztowanie, dzięki któremu nie będą pokładać się na boki. W tym celu po obu stronach rzędu wbijamy po dwa paliki. Następnie na wysokości 1,2 m rozpinamy równolegle dwa sznurki. Podpory będą przydatne dopiero w przyszłym sezonie wegetacyjnym, ponieważ bezpośrednio po sadzeniu radykalnie skracamy wszystkie pędy malin. Aby rośliny się przyjęły, należy je obficie podlać, warto wykonać również kopczykowanie.


Cięcie


‘Pokusa’ wymaga regularnego cięcia dwa razy w sezonie. Latem można skrócić silnie rosnące pędy i usunąć odrosty korzeniowe, które nie zdążą już zawiązać owoców, więc niepotrzebnie obciążają plonujący krzew. Drugie cięcie jest konieczne jesienią lub wczesną wiosną następnego roku. Jeśli nie zależy nam na powtarzaniu owocowania, przycinamy pędy malin do kilku centymetrów nad ziemią. Jeżeli jednak chcemy uzyskać w przyszłym roku wczesny plon, wystarczy przyciąć uschnięte części pędów, które owocowały tego lata. Decydując się na takie cięcie należy pamiętać, że dwuletnie pędy malin są często porażane przez szkodniki oraz choroby grzybowe, dlatego uprawa na owocowanie dwukrotne wymaga niekiedy stosowania oprysków.


Odporność


Owoce ‘Pokusy’ są średnio podatne na choroby grzybowe. Szarej pleśni można uniknąć, stosując racjonalne nawożenie azotem i przerzedzając zbyt gęste krzewy. Rośliny tej odmiany często poraża wirus krzaczastej karłowatości maliny, który przenosi się z pyłkiem i nasionami. Aby zapobiec wystąpieniu tej choroby, należy regularnie lustrować uprawę i zwalczać szkodniki, roznoszące patogeny. Nieprzyjemnej niespodzianki w postaci wirusów unikniemy, jeśli będziemy kupować sadzonki testowane na ich obecność.

Bibliografia

1. Bielenin A., Meszka B., Choroby krzewów owocowych, Warszawa 2009, s. 42-43.
2. Danek J., Uprawa maliny i jeżyny, Warszawa 2014, s. 28-29, 44-50.
3. Gwozdecki J., Bardzo słodkie maliny, „Ogrody”, nr 7/2006, s. 28-31.
4. Król K., Nie tylko w kolorze malinowym, „Działkowiec”, nr 12/2009, s. 38-39.
5. Król K., Pyszne maliny pełne zdrowia, „Mój Piękny Ogród”, nr 8/2011, s. 46-47.

Małgorzata Długosz
 

Koniecznie zobacz