- 1/5
- Następne
Nasiona zbieramy, gdy staną się brązowe. Należy je wysuszyć i przechować do następnej wiosny.
Korzenie lubczyka powinny być zbierane w okresie jesiennym z egzemplarzy kilkuletnich. Po wykopaniu należy jest umyć, nawlec na sznurek i wysuszyć na słońcu lub strychu. Po wysuszeniu korzenie i kłącza powinny mieć z zewnątrz barwę żółtobrunatną. Kruche i wysuszone korzenie można przechowywać w szczelnych naczyniach lub papierowych torebkach.
Korzeń lubczyku
Lubczyk jako przyprawa
Przyprawę stanowią głównie młode liście, które stosować można również w postaci zmielonego proszku. Zapachem przypominają liście selera, jednakże pachną trochę mniej intensywnie. Liście należy stosować z umiarem, ponieważ przyprawa może łatwo zdominować inne składniki potrawy.
Liście lubczyka z powodzeniem możemy dodawać do sałatek, sosów, zup i drobiu. Posiekane nadają się do mięsa siekanego, pieczeni z mięsa wieprzowego, baraniny, jagnięciny, twarogu i sosów.
Lubczyk bywa stosowany w produkcji kostek bulionowych, jak również produkcji niektórych wódek i likierów.
Lubczyk w doniczce
Właściwości lecznicze
Lubczyk zawiera olejek lotny, którego głównymi składnikami są ftalidy. Korzenie lubczyka posiadają właściwości lecznicze. Spożywa się je po uprzednim zdjęciu skóry. Szczególnie polecany jest w chorobach dróg moczowych oraz problemach związanych z wydalaniem moczu (jest moczopędny). Ponadto lubczyk pobudza trawienie i zapobiega wzdęciom.
Napar z nasion lubczyka posiada właściwości odwadniające. W medycynie ludowej często stosowany był jako środek wykrztuśny, w nieżytach dróg oddechowych oraz lek pobudzający krwawienia miesiączkowe. Ponadto często stosowany był jako afrodyzjak – pobudza aktywność seksualną.
Lubczyku nie mogą stosować osoby mające problemy z nerkami oraz kobiety w ciąży. Niekorzystnym objawem mogą być nudności.
Wysokiej jakości nasiona lubczyku znajdziesz tutaj