- 1/6
- Następne
Dalia ogrodowa (Dahlia × cultorum) jest byliną należącą do rodziny astrowatych. Rodzaj Dahlia pochodzi z pasm górskich Meksyku i z Gwatemali, gdzie był użytkowany jako roślina lecznicza i pastewna. Początkowo nie zwracano uwagi na część nadziemną dalii, ale ceniono ją za jadalne bulwy korzeniowe, które stanowiły alternatywę dla bulw ziemniaka. Jednak z powodu swojego specyficznego, ostrego smaku nie przyjęły się na stałe do spożycia. Dzięki eksperymentom ogrodniczym pojedyncze kwiaty dalii zastąpione zostały z czasem odmianami o pełnych kwiatostanach. Krzyżówki i rozmnażanie dalii doprowadziło do powstania około 20000 odmian hodowlanych tej rośliny. Swoją nazwę bylina zawdzięcza Linneuszowi, który nazwał ją na pamiątkę swojego ucznia – Andersa Dahla. Dalie nazywane są pospolicie georginiami – od rosyjskiego botanika Georgi.
Charakterystyka
Dalia ogrodowa jest wieloletnią rośliną z mięsistymi, bulwiasto zgrubiałymi korzeniami. Wysokość jaką osiąga dorosły okaz waha się od 30 do nawet 250 cm. Jej łodygi są wyprostowane, rozgałęzione i wydrążone. Bylina cechuje się kwiatami pojedynczymi, półpełnymi i pełnymi, nawet o średnicy 30 cm. Liście wyrastające z bulwy korzeniowej są pierzaste, czasami niepodzielone, o barwie zielonej lub purpurowej, umieszczone naprzeciwlegle. Dalie należą do niewielu z roślin, które mają tak bogatą gamę barw i różnorodność kształtów kwiatów. Kwiatostany mogą mieć kolor od białego do prawie czarny, a swoim wyglądem przypominać złocień, aster, lilię wodną czy piwonię. Zazwyczaj przybierają kształt koszyczków. Języczkowate i duże kwiaty brzeżne składają się z dwóch lub trzech rzędów płatków, które zebrane są u podstawy kwiatu. Kwiaty środkowe mają rurkowaty kształt i są złocistożółte lub brunatnoczerwone.
Żółte dalie
Grupy
Ze względu na różnorodność kształtów kwiatostanów dalie podzielono na kilka grup. Jednak nowo powstałe rośliny nie zawsze można było zaliczyć do konkretnego rodzaju. Z tego powodu wyróżniono kilka grup podstawowych. Aktualnie stosowana jest klasyfikacja ogrodnicza ustalona w 1962 roku na sympozjum ogrodniczym w Brukseli, według której dalie podzielone są na dziesięć grup:
Dalie pojedyncze – do tej grupy należą wszystkie dalie o kwiatach pojedynczych, czyli dalie karłowe, dalie Mignon (do 50 cm wysokości) i dalie wyższe (o wysokości ponad 50 cm). Cechują się koszyczkiem z jednym okółkiem płatków i żółtym środkiem w kształcie tarczki.
Dalie anemonowe – to nowa grupa dalii o stosunkowo niedużych lub małych kwiatach, które składają się z brzeżnego okółka płatków promienistych i gęstego pierścienia rurkowatych płatków. Rośliny są niskie, dlatego najlepiej nadają się na rabaty.
Dalie kryżowane – byliny o wysokości około 1 m, które wydają bardzo liczne kwiaty. Ich kwiatostany są pojedyncze i ozdobione mniejszymi płatkami o kolorze harmonizującym z odcieniem płatków brzeżnych. Kwiat składa się z trzech stref: pierścienia z dużych, gładkich płatków, pierścienia małych płatków i tarczki środkowej.
Dalie piwoniowe – kwiaty tej grupy są półpełne, a tarczka środkowa pokazuje się dopiero, kiedy kwiat w pełni rozkwitnie. Płatki są sztywne lub lekko pofalowane i tworzą pierścienie. Dalie piwoniowe dorastają do 120 cm.
Dalie dekoracyjne – jedna z podstawowych grup dalii, najpopularniejsza i najbardziej ceniona w Europie. Wyróżnia się spośród innych georginii wysokością – ma nawet ponad 2 m. Jej kwiaty zaś osiągają średnicę do 30 cm. Płatki kwiatostanu są szerokie, regularne i bardziej lub mniej faliste, osadzone ściśle zakrywają wnętrze kwiatu.
Dalie kuliste lub duże pomponowe – szczególnie ceniona grupa dalii, która obejmuje rośliny o wysokości do 100−120 cm. Kwiaty bylin są całkowicie kuliste lub delikatnie spłaszczone, a ich średnica wynosi około 10 cm. Płatki kwiatów mają brzegi mniej lub bardziej zwinięte.
Dalie pomponowe – idealna grupa do uprawy w małych ogródkach. Według konwencji międzynarodowych średnica kwiatów nie powinna przekraczać 5 cm, ewentualnie może mieścić się w granicach 5−10 cm. Dalie te charakteryzują się pełnymi i regularnie kulistymi kwiatami, których płatki są krótkie, zaokrąglone, a u nasady zwinięte w rurki. Grupa odznacza się kwiatami o intensywnej barwie. czytaj dalej...