- 1/4
- Następne
Cięcie
Jeśli planujemy uprawę aktinidii jako ozdobnego pnącza, roślin nie musimy przycinać, jeśli jednak chcemy uzyskać z nich liczne owoce, w początkowym okresie uprawy wymagane jest intensywne cięcie formujące. Zabieg należy przeprowadzać późną jesienią, zimą (I-II) lub na początku lata, gdyż pędy cięte wiosną wydzielają duże ilości soków. W pierwszym roku uprawy, z pnącza należy wyprowadzić silny przewodnik, przywiązując roślinę do rusztowania z drutu i przycinając najsilniejszy pęd na wysokości ok. 60 cm. W kolejnym roku, pędy wyrastające z pędu głównego przywiązuje się do rusztowania, a zimą przycina na taką wysokość, aby na każdym znajdowało się po ok. 10-12 oczek. Wyrastające wiosną z pączków młode pędy ponownie rozprowadza się po rusztowaniu, a latem przycina ich wierzchołki. Tak prowadzone rośliny powinny zacząć owocować w trzecim lub czwartym roku po posadzeniu. Po pierwszym zbiorze owoców, późną jesienią lub zimą, wycina się znaczną część owocujących w danym roku pędów (ok. 70%), gdyż z rozgałęzień pozostawionych u ich podstawy, wyrosną w kolejnym roku następne pędy owocujące. Od tego momentu cięcie rośliny ogranicza się wyłącznie do zabiegu pielęgnacyjnego i prześwietlającego.
Aktinidia, Mini Kiwi
Rozmnażanie
Aktinidia może być rozmnażana zarówno wegetatywnie (z części rośliny) jak generatywnie (z nasion). Rozmnażając pnącze należy jednak pamiętać, że rośliny otrzymane z nasion zakwitną dopiero po wielu latach i wydadzą głównie osobniki męskie. Z tego względu lepiej pozyskać nowe rośliny za pomocą sadzonek zielnych (pobieranych i ukorzenianych latem) lub odkładów, które ukorzeniają się stosunkowo łatwo.
Autor: Katarzyna Józefowicz
Bibliografia:
1. „Pomologia”, Rejman A., wyd. PWRiL, Warszawa 1994 r.
2. „Mało znane rośliny sadownicze”, Z. Kawecki, R. Łojko, B. Pilarek, wyd. Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn 2007 r.
3. „ABC ogrodnictwa”, Reader's Digest , Warszawa 2011 r.
4. „Owocowe Rarytasy” Z. Gruca, wyd. „Działkowiec”, Warszawa 2010 r.
5. „Działkowiec” 01/06 „Aktinidia” str. 43/44 dr J. Danek
