Złoć żółta - uprawa, pielęgnacja i zdjęcia

Jesteś tutaj:

Złoć żółta - uprawa, pielęgnacja i zdjęcia

3,6/5 (64 ocen)

Rodzina liliowatych najczęściej kojarzy się nam z pięknymi, dużymi kwiatami lilii, tak popularnymi w naszych ogrodach. Warto jednak wiedzieć, że poza tymi wspaniałymi, spektakularnie kwitnącymi roślinami do rodziny zalicza się jeszcze mnóstwo innych gatunków, których kwiaty nie są wprawdzie tak duże, ale oglądane z bliska okazują się bardzo ładne i niezwykle interesujące.

Jedną z takich niewielkich, ale ciekawych roślin jest między innymi złoć żółta (Gagea lutea). Rodzaj do którego się zalicza, skupia ponad 90 gatunków, ale w naszym kraju na naturalnych stanowiskach można spotkać zaledwie pięć z nich, ze złocicą żółtą na czele. Pozostałe rośliny zasiedlają natomiast rejony Azji i Afryki oraz tereny basenu Morza Śródziemnego.


Cechy charakterystyczne


Złoć żółta jest niewielką rośliną cebulową, dorastającą do zaledwie 10-30 cm. wysokości. Z pojedynczej cebulki wyrasta wiosną tylko jeden zielony liść z białą nasadą i jeden pęd kwiatowy, na szczycie którego rozwija się 3-7 jasnożółtych kwiatów, zebranych w baldachowaty kwiatostan. Ich płatki po zewnętrznej stronie mają kolor zielonkawy, dlatego kiedy zamykają się na noc i podczas deszczowej pogody, przypominają nierozwinięte pączki, zlewające się z otaczającą zielenią. Kwiaty pojawiają się od III do V, po czym roślina przekwita, wydaje owoce, a na końcu zasusza całą część nadziemną. Latem po złoci na powierzchni właściwie nie ma już śladu, gdyż pozostała w ziemi cebulka przechodzi w okres spoczynku. Złoć żółta nie rośnie jednak samotnie, ponieważ w jednym miejscu znajduje się zwykle co najmniej kilka cebulek. Wiosną wyrastające z nich liście tworzą niewielką kępkę, nad którą górują jaskrawożółte kwiatostany. Kwiaty zapylane są zwykle przez rozmaite owady (przede wszystkim chrząszcze i błonkówki), ale w razie potrzeby mogą też zapylać się samodzielnie. Takie przystosowanie sprawdza się w przypadku złoci bardzo dobrze, gdyż dzięki temu roślina może z łatwością rozmnażać się za pomocą nasion, rozsiewanych przez wiatr lub roznoszonych po okolicy przez mrówki. Jednocześnie każdego roku złoć wydaje też maleńkie cebulki przybyszowe, rozrastając się z czasem w dość dużą kępę.


Złoć żółta

Złoć żółta

Warunki środowiskowe


Złoć żółta jest roślina rodzimą, spotykaną najczęściej w lasach liściastych, zaroślach, jarach i na terenach wilgotnych (np. w pobliżu strumieni). Ta niewielka bylina nie ma szczególnie wysokich wymagań środowiskowych, chociaż preferuje stanowiska słoneczne i półcieniste oraz wilgotne, próchnicze, piaszczysto-gliniaste gleby, bogate w azot i wapń. Wprawdzie złoć jest rośliną stosunkowo odporną na niskie temperatury, ale kiedy rośnie w ogrodzie, lepiej jesienią okryć jej stanowisko opadłymi liśćmi, gdyż w naturze takie właśnie zabezpieczenie na zimę ma zapewnione. Złoć nie jest podatna na choroby i szkodniki, ale niewłaściwe stanowisko uprawy (np. zbyt mokre podłoże), może powodować zagniwanie cebul lub słabe kwitnienie. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz