Lawenda francuska. Cenne porady o uprawie, odmianach i cięciu

Jesteś tutaj:

Lawenda francuska. Cenne porady o uprawie, odmianach i cięciu

3,2/5 (859 ocen)

W ostatnich latach lawenda stała się w naszym kraju bardzo popularną rośliną ozdobną, chętnie sadzoną na balkonach, tarasach i w ogrodach. Jej urocze, zwykle fioletowe kwiatki oraz ciekawie ubarwione, mocno aromatyczne liście, pozwalają stworzyć romantyczny i relaksacyjny zakątek, nawiązujący klimatem do ogrodu śródziemnomorskiego. Jedną z ciekawszych i bardziej oryginalnych lawend jest lawenda francuska (Lavandula stoechas), o zaskakującej i dość nietypowej budowie kwiatów. Niestety, jest to również jedna z delikatniejszych lawend, która nie przetrwa zimy gruncie, dlatego w naszym klimacie musi być traktowana jako roślina sezonowa.


Opis


Lawenda francuska to niewielka (ok. 0,4-1m. wys.), krótkowieczna, kępiasta, zimozielona krzewinka o wzniesionych, drewniejących z wiekiem pędach oraz szaro –zielonych, wąskich, dość długich, aromatycznych, pokrytych szarym kutnerem liściach. Zanim roślina rozwinie swoje oryginalne kwiatostany, wyglądem bardzo przypomina popularną lawendę wąskolistną, jednak kiedy zakwitnie, obu roślin nie da się już pomylić. Wiosną (V-VI) na końcach jej pędów rozwijają się dość długie, bezlistne, sztywne łodyżki zwieńczone pękatymi, kłosowymi kwiatostanami, złożonymi z licznych, drobnych, zwykle fioletowych kwiatów płodnych oraz znajdujących się na szczycie, bardzo dekoracyjnych, dużych, zebranych w niewielkie kępki, bezpłodnych podsadek. Podsadki mają zwykle inną barwę niż kwiaty i wyglądają jak kolorowe, delikatne skrzydełka. Krzewinki najobficiej kwitną późną wiosną, jeśli jednak zostaną odpowiednio przycięte po kwitnieniu, pod koniec lata ponownie zawiążą kwiaty. Wprawdzie będą one mniej liczne niż wiosną, ale i tak warto na nie zaczekać.

Lawenda francuska

Lawenda francuska


Odmiany


Lawenda francuska może być uprawiana jako czysty gatunek lub w postaci ozdobnych odmian. Wśród nich na uwagę zasługują: „Bella Rose” odmiana posiadająca dość duże, jasno- różowe podsadki i ciemnoróżowe kwiaty, „Papillon” odmiana o purpurowych kwiatach i liliowych podsadkach, „Castillano Violet” odmiana o fioletowych kwiatach i różowych podsadkach, „Javelin Blue” odmiana o dużych kwiatostanach i liliowo-niebieskich podsadkach, "Purple Ribbon" odmiana o purpurowych kwiatach i różowych podsadkach, „Madrid Blue” odmiana o niebieskich kwiatach.


Wymagania uprawowe


Lawenda francuska to gatunek pochodzący z ciepłego klimatu, dlatego w naszym kraju może być uprawiany wyłącznie jako roślina sezonowa. W gruncie znosi spadki temperatur jedynie do ok. -7°C, dlatego nawet solidne okrycie nie zagwarantuje jej przetrwania silnych mrozów. Jesienią krzewinki można wprawdzie umieścić w doniczkach i spróbować przechować je w chłodnych i widnych pomieszczeniach, jednak nawet wtedy nie zawsze udaje się im przetrwać do wiosny. Rośliny mają również dość specyficzne wymagania uprawowe, gdyż oczekują słonecznego, ciepłego i dość suchego stanowiska oraz przewiewnej, lekkiej, a nawet żwirowej gleby o odczynie zasadowym. Nie znoszą nadmiernej wilgoci, ciężkiego podłoża oraz zacienia. Źle rosną także w miejscach narażonych na silne wiatry, dlatego najlepiej uprawiać je w pobliżu ścian budynków lub ogrodzeń osłaniających teren przed wiatrem.

Lawenda francuska

Lawenda francuska


Cięcie


Ważnym zabiegiem w uprawie lawendy jest cięcie. Zabieg pozwala zachować ładny pokrój roślin oraz umożliwia ponowne zawiązanie kwiatów i powtórzenie kwitnienia w danym sezonie. Pierwszy raz lawendę przycina się po zakończonym kwitnieniu, usuwając jej pędy kwiatostanowe tuż nad liśćmi. Jeśli roślina zakwitnie jesienią, zabieg należy powtórzyć. Jeżeli rośliny uda się przechować w pomieszczeniu do następnego roku, kolejne cięcie przeprowadza się wczesną wiosną, skracając wszystkie pędy mniej więcej o połowę. Dzięki temu krzewy wypuszczą dużo młodych odrostów, ładnie się zagęszczą i wydadzą liczne kwiaty. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz