Śnieguliczka biała - opis, uprawa i rozmnażanie

Jesteś tutaj:

Śnieguliczka biała - opis, uprawa i rozmnażanie

3,1/5 (70 ocen)

W każdym ogrodzie żywopłot jest ważnym elementem aranżacji i może spełniać wiele rozmaitych zadań, dlatego warto wiedzieć, jakie rośliny są najlepsze do jego utworzenia.

Jednym z gatunków idealnie nadających się właśnie na żywopłoty jest pochodząca z terenów Ameryki Północnej śnieguliczka biała lub inaczej białojagodowa (Symphoricarpos albus). Roślina należy do rodziny przewiertniowatych i jest jednym z 17 gatunków tego rodzaju.


Opis


Śnieguliczka biała to wysoki i gęsty krzew, o cienkich, wzniesionych, słabo rozgałęzionych i przewieszających się w górnej części pędach. W naturze może dorastać do ok. 2-3 m. wys., jednak w uprawie zwykle nie przekracza 1-2 m. wys. Roślina ma tendencję do tworzenia licznych rozłogów i odrostów korzeniowych, co jest pożądaną cechą u gatunków przeznaczonych na żywopłoty lub szpalery, ale wadą przy tworzeniu kompozycji rabatowych, dlatego śnieguliczka biała rzadko bywa sadzona jako samodzielny krzew ozdobny.

W sezonie główną jej ozdobą są ciemnozielone, gładkie, duże, jajowate liście, pokryte niebieskawym nalotem. Na młodych pędach są zwykle pojedyncze, na starszych klapowane. Zarówno młode liście jak i pędy są lekko omszone, później jednak stają się gładkie. Latem (VI-IX) na pędach pojawiają się dzwonkowate kwiaty, które nie mają jednak zbyt wielkiej wartości dekoracyjnej, gdyż są drobne i niepozorne. Chętnie odwiedzają je natomiast pszczoły i inne owady zapylające, gdyż są bardzo miododajne. Na ogół mają biało-różową barwę i są zebrane w niewielkie, kłosowate kwiatostany na szczytach pędów. Po przekwitnieniu przekształcają się w bardzo dekoracyjne, kuliste, mięsiste owoce w nietypowym, białym kolorze. Jagody mogą utrzymywać się na krzewie aż do wiosny następnego roku, dlatego zimą, na bezlistnych, brązowych pędach wyglądają bardzo atrakcyjnie. Nie nadają się do spożycia, gdyż dla ludzi są toksyczne, natomiast niektóre ptaki zjadają je bardzo chętnie (np. drozdy).

Śnieguliczka biała - kwiaty i owoce

Śnieguliczka biała - kwiaty i owoce


Uprawa i wymagania


Śnieguliczka biała to wyjątkowo mało wymagający krzew, który urośnie na różnych stanowiskach (słonecznych i  półcienistych, a nawet w cieniu, choć wtedy może nie związać owoców) i niemal na każdej typowej glebie ogrodowej. Dobrze znosi niskie temperatury, zanieczyszczone, miejskie powietrze, przejściową suszę oraz błędy uprawowe.

Śnieguliczka biała

Śnieguliczka biała


Cięcie


Śnieguliczka biała doskonale znosi przycinanie, dlatego można z niej tworzyć ciekawe, gęste, formowane żywopłoty oraz szpalery. Aby jednak zbytnio się nie rozrosła, należy starannie usuwać wszystkie zbędne odrosty korzeniowe, gdyż bez odpowiedniej kontroli, roślina szybko może stać się inwazyjna i rozrosnąć się w formę gęstych, chaotycznych zarośli.

Utworzony ze śnieguliczki żywopłot, należy przycinać systematycznie każdego roku wiosną (III), skracając silnie wszystkie pędy, na których w ubiegłym roku zawiązały się owoce. Pozostałe gałązki można przyciąć na wys. ok. 20 cm. nad ziemią lub skrócić je o ok. 2/3 długości. U śnieguliczki sadzonej pojedynczo lub w kompozycjach z innymi krzewami, cięcie można ograniczyć do usuwania niepożądanych odrostów oraz pędów chorych, uszkodzonych, zdeformowanych lub przemarzniętych. W razie potrzeby u nadmiernie zagęszczonych krzewów, można również przeprowadzić cięcie prześwietlające.

Śnieguliczka biała - krzew

Śnieguliczka biała - krzew czytaj dalej...

Koniecznie zobacz