- 1/6
- Następne
Mają zwykle niezbyt duże liście, niekiedy omszone, a ich pędy pokrywa duża ilość drobnych kolców. Kwitną obficie i ładnie pachną, kwiaty są zarówno pełne, półpełne jak i pojedyncze. Wiele odmian wydaje jesienią ozdobne owoce. W tej grupie na uwagę zasługują przepiękne i romantyczne róże angielskie. Właściwie wszystkie odmiany tych róż są niebywale piękne, dlatego trudno określić wyjątkowego faworyta. Znajdują się tu też róże dzikie (np. Rosa rugosa, Rosa canina), które są najbardziej rozłożyste i zajmują sporo miejsca. Mają na ogół pojedyncze kwiaty w białym, różowym lub czerwonym kolorze i intensywny zapach. Niektóre jesienią wydają jadalne owoce. Ich pędy są gęsto pokryte drobnymi kolcami. Tych róż przycinać nie należy, gdyż najładniej prezentują się z naturalnie przewieszającymi się, długimi pędami. To grupa bardziej odporna na choroby i przemarzanie, niż róże wielkokwiatowe.
Róże miniaturowe
Róże miniaturowe to dość szczególna grupa. Rośliny dość silnie się krzewią, ale osiągają rozmiary ok. 30 cm. wys. i tylko nieliczne odmiany mogą dorastać do wys. ok. 0,5 m. Są niezwykle urocze, a ich kwiaty często przypominają kształtem róże szlachetne. Najlepiej nadają sie do uprawy doniczkowej lub na skalnikach. Jak inne róże, potrzebują dużo słońca, więc nie będą dobrze rosły w cieniu. Nie są to jednak rośliny wytrzymałe na mróz, dlatego najlepiej przechowywać je w pomieszczeniu lub bardzo solidnie okryć przed zimą. Nie są też szczególnie odporne na typowe choroby oraz szkodniki. Za to bardzo wdzięcznie kwitną i mogą stanowić niebanalną ozdobę każdego tarasu.
Autor: Katarzyna Józefowicz
