Kostrzewa sina (niebieska trawa) - odmiany, uprawa i zastosowanie

Jesteś tutaj:

Kostrzewa sina (niebieska trawa) - odmiany, uprawa i zastosowanie

3,2/5 (626 ocen)

Trawy ozdobne są nieocenionym elementem kompozycji rabatowych. Ich niebywała różnorodność pozwala na wybór najlepszego gatunku do naszych potrzeb i do ogrodu, którym dysponujemy. Zwykle poszukujemy okazałych, pięknie kwitnących traw, pełniących rolę swoistego parawanu lub charakterystycznego elementu dekoracyjnego w ogrodzie, jednak z pewnością nie możemy pominąć także niewielkich, bardzo atrakcyjnych i ciekawych traw o niskim wzroście, które znakomicie sprawdzają się w małych ogrodach, na niewielkich rabatach czy w ogródkach skalnych. Taką trawą ozdobą z całą pewnością jest kostrzewa sina, która często jest również określana jako niebieska trawa.


Opis i odmiany


Jedną z takich niskich, ale bardzo atrakcyjnych traw ozdobnych jest mało wymagająca i bardzo oryginalna kostrzewa sina (Festuca glauca). Roślina dorasta do ok. 20-30 cm., tworząc niewielką, rozłożystą i bardzo regularną, półokrągłą kępkę cienkich, igiełkowych, sinoniebieskich lub niebieskoszarych, zimozielonych liści. Zakwita z reguły latem (VI-VII), tworząc wiechowate, luźne kwiatostany o niewielkim znaczeniu dekoracyjnym, dlatego można bez obawy je usuwać, aby nie odwracały uwagi od pięknych, błękitnych liści, szczególnie mocno zabarwionych na sinoniebieski kolor u odmian: „Bergsilber” i „Elijah Blue”. Bardzo nietypowa jest z kolei odmiana kostrzewy sinej „Golden Toupee” o złotożółtym, a następnie żółtozielonym zabarwieniu liści oraz „Silbersee” o biało-srebrzystych liściach.

Kostrzewa sina

Kostrzewa sina


Wymagania uprawowe


Kostrzewa sina, jak większość traw ma niewielkie wymagania uprawowe. Najlepiej rośnie i najpiękniej się wybarwia na stanowisku słonecznym i osłoniętym od wiatru oraz na lekkiej, przepuszczalnej, niezbyt żyznej, suchej, a nawet żwirowej glebie o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym (dobrze, gdy zawiera związki wapnia). Nie wymaga nawożenia ani żadnych szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych (poza wiosennym usuwaniem zaschniętych liści oraz przycięciem kępy na ok. 10 cm. wysokości), ale nie lubi miejsc podmokłych oraz gliniastych, zbitych i zimnych podłoży. Źle również czuje się w cieniu. Roślina na ogół nie choruje, ale po bardzo śnieżnych zimach może się zdarzyć, że kępki zostaną zaatakowane przez chorobę grzybową (np. szarą pleśń).

Kostrzewa sina na jednym stanowisku dobrze wygląda przez kilka lat, natomiast potem traci na dekoracyjności, dlatego warto ją wtedy odmłodzić.

Ciekawostką może być fakt, że na glebach bardzo dobrych i żyznych, które są idealne dla bardzo wielu gatunków roślin ozdobnych, kostrzewa sina traci swoje największe walory ozdobne, a kolor jej liści przestaje być niebieski i staje się zielony.


Rozmnażanie


Kostrzewę siną można rozmnażać zarówno przez podział rozrośniętych kęp wczesną wiosną (III-IV) jak i wysiew nasion (wymagają stratyfikacji). Należy jednak pamiętać, że rośliny uzyskane z siewu nie dają jednolitego potomstwa, gdyż może się ono różnić zabarwieniem liści, które jest na ogół słabsze niż u egzemplarza rodzicielskiego. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz